«επιθέσεων» τόσο
στον ηλεκτρονικό όσο και τον έντυπο τύπο που δέχεται η υποψηφιότητα του
Απόστολου Τζιτζικώστα που διαδήλωσε την ευγενή και θαρραλέα επιλογή του να
διεκδικήσει την Προεδρία της ΝΔ στις επικείμενες εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη της
νέα ηγεσίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης
που εκ των πραγμάτων θα πρέπει να οδηγήσει το κόμμα στην εκλογική νίκη όποτε και
εάν διεξαχθούν βουλευτικές εκλογές.
Είναι κοινώς
αποδεκτό ότι κάθε εκλογική αναμέτρηση χαρακτηρίζεται από εκπλήξεις, αντιπαραθέσεις,
άσκοπους χρωματισμούς της πραγματικότητας, νοηματοδοτήσεις άμεσες ή έμμεσες για
την πολιτική, δημοσιότητα θέσεων, απόψεων και σχεδιασμών, που αποτελούν αναπόσπαστα στοιχεία του δημόσιου διαλόγου
που πρέπει να οφείλει να αναπτύσσεται με πολιτικό πολιτισμό και ευπρέπεια κατά την διάρκεια της προεκλογικής
περιόδου και όχι μόνο.
Οφείλω ακόμη να
επισημάνω ότι τα λόγια είναι δωρεάν, οι αξίες
απαιτούν έργα κατ΄αναλογία αυτού που ισχύει ως αξίωμα στην πολιτική ότι
οι αφίσες δεν ψηφίζουν.
Κάνω δε αυτή την επισήμανση ως απάντηση σε εκείνους
που « εγκαλούν» πολιτικά τον Απόστολο ως λιγομίλητο και εργολαβικά έχουν
αναλάβει το έργο της αρνητικής διαφήμισης της πολιτικής παρουσίας του ,
αναδεικνύοντας όμως με αυτόν τον τρόπο τις αδυναμίες τους και την έλλειψη άλλου
είδους πειστικής επιχειρηματολογίας σε όσα έχουν ανακοινωθεί από τον εν λόγω
υποψήφιο για θεσμικές βαθιές αλλαγές τόσο στο κόμμα όσο και κατ΄επέκταση στην κοινωνία , μη λαμβάνοντας υπόψη ότι
τελικά η ήττα του κάθε πολιτικού βρίσκεται σε κοινή θέα.
Εγώ θα χαρακτήριζα
την υποψηφιότητα του Απόστολου ως έχουσας το σπέρμα της ελευθερίας του αποστάτη από την συντηρητική και παλαιωμένη θέση
που κατά κόρον εκφράζεται ότι δηλαδή ο Πρόεδρος της ΝΔ θα πρέπει να είναι και
βουλευτής λες και οι τριπλές ήττες της
ΝΔ στο πρόσφατο παρελθόν και η σταδιακή
απώλεια σημαντικών κοινωνικών ερεισμάτων στην κοινωνία δεν αποδεικνύουν κραυγαλέα τις λάθος πολιτικές επιλογές , τους εσφαλμένους
χειρισμούς και πάντως αποδεικνύουν περίτρανα ότι όλες αυτές οι ήττες έγιναν με
ηχηρές κοινοβουλευτικές ηγεσίες , παντοδύναμες και συγκεντρωτικές.
Χωρίς να επιθυμώ ή
να επιδιώκω να μειώσω την αυτονόητη χρησιμότητα και την αναγκαιότητα του προσώπου – προέδρου της ΝΔ ως θεσμού είτε
εντός είτε εκτός κοινοβουλίου, και με τον αυτονόητο σεβασμό σε όλες τις άλλες
υποψηφιότητες, αυτό που τελικά χρειάζεται ο τόπος μας και η ΝΔ στην μετα-αντιπροσωπευτική
δημοκρατία πρωτίστως είναι η αλλαγή νοοτροπίας έτσι ώστε να επανενεργοποιήσουμε το αξιακό απόθεμα μας ως
παράταξη ιστορικά και εθνικά ταυτισμένη από την ίδρυσή της μέχρι και σήμερα με
την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και την σωτηρία της άσχετα με το πολιτικό κόστος
των πολιτικών της που κατά καιρούς εφάρμοσε, με γνώμονα αποκλειστικά και μόνο το εθνικό
συμφέρον.
Η σημερινή
πολιτική πραγματικότητα όμως απαιτεί δημοκρατία ευρύτερα συμμετοχική και όχι υποαντιπροσώπευση
όπως γίνεται σήμερα δυστυχώς σε μία κατακερματισμένη εσωτερικά κοινωνία , απαιτεί ρεαλιστική αμφισβήτηση από τις
ηγεσίες, των παραδοσιακών πολιτικών
διακυβευμάτων, συνεργατισμό, επανατροφοδότηση με νέες ιδέες και πολιτικές αλλά και πολιτικούς ταυτισμένους όχι με το
αμιγώς κομματικό συμφέρον, όχι απλά
διαχειριστές της πολιτικής αλλά ηγέτες με λόγο κοινωνικά ριζοσπαστικό, μαχητικό, έτοιμους να πάρουν διαζύγιο από τον λαϊκισμό, τον κομματικό κρατισμό,
πολιτικούς που θα είναι σε μόνιμη διαμάχη και αντιπολίτευση με τον
ολοκληρωτισμό, την αδιαφάνεια, τον παραγοντισμό, την οικογενειοκρατία, τους
κουμπάρους της πολιτικής και τα κατά καιρούς παρακούμπαρα της , αντίθετοι με
πολιτικές νοοτροπίες που μετατρέπουν το κόμμα σε περίκλειστο πολιτικό χώρο
αδιάβροχο & αποστειρωμένο από την κοινωνία τους θεσμούς και κατά συνέπεια την
πολιτική νομιμοποίηση τους.
Οι εκλογές
εκλέγουν πρόσωπα, αναδεικνύουν τους εκφραστές ιδεών, ιδεολογιών και
διαφορετικών προτάσεων, και η όποια επιλογή των φίλων και στελεχών της ΝΔ στις
επικείμενες εσωκομματικές εκλογές δεν θα
γίνουν χωρίς ο καθένας από εμάς να συνυπολογίσει στη επιλογή του το ίχνος που
άφησαν πίσω οι ηγεσίες και οι ήττες της
παράταξης. Αυτή η βιωματική εμπειρία του καθενός από εμάς θα είναι ο καταλύτης
για την σωστή επιλογή μας. Ο αυτοπεριορισμός
στην επιλογή του υποψηφίου
Προέδρου με βάση το κριτήριο της βουλευτικής ή μη ιδιότητας δεν είναι ο μόνος
και ο έσχατος ορίζοντας της διαδικασίας που έχει ήδη αρχίσει και τελειώνει στις 22-11-2015.
Εάν ασχοληθούμε
μόνο με αυτό σαν ή δήθεν το κορυφαίο αμάρτημα – που δυστυχώς αυτό γίνεται αλλά δεν είναι εάν ρίξουμε μία ματιά στο Σύνταγμά
μας , το καταστατικό της ΝΔ και το τι συμβαίνει σε άλλα ευρωπαϊκά κόμματα και
κράτη– τότε καταρρέουν όλα τα σημεία αναφοράς της εκλογής του Προέδρου της ΝΔ
κατάφορτα από στερεότυπα και προκαταλήψεις.
Δίνουμε χωρίς να το θέλουμε αμνηστία σε όλα τα λάθη που οδήγησαν την ΝΔ
σε ήττες και ταπεινώσεις και οδηγούμαστε χωρίς να το θέλουμε σε μεταρρυθμιστική
ακινησία που οδηγεί στην διατήρηση των αγκυλώσεων και των προνομίων αντί να
ενεργήσουμε ως προοδευτική μεταρρυθμιστική δύναμη και παράταξη με ριζοσπαστικές
καταβολές με διάθεση και ικανότητα ανατροπών ως μία δύναμη αλλαγής με πρόσημο
αξιακό και κοινωνικό θετικό.
Αναιρούμε την έννοια της δημοκρατίας με το να
υποστηρίζουμε ότι μόνο βουλευτής έχει
την προτιμησιακή και προνομιακή δυνατότητα να διεκδικήσει την Προεδρία ενός
κόμματος, αναιρούμε εν τοις πράγμασι την
έννοια του « ανοικτού
κόμματος » και στειρώνουμε κάθε άλλη
υγιή προσπάθεια αναζωογόνησης του πολιτικού συστήματος ακόμη και σε επίπεδο υποψηφιότητας , φιμώνοντας έστω και πειραματικά το
διαφορετικό, που με τον τρόπο που τα
MME το αντιμετωπίζουν φαίνεται , να τρομάζει, να
πανικοβάλλει , να εξεγείρει τους
βολεμένους και τους θεσιθήρες από την κομματική μακαριότητα και πολιτικό αυτισμό
τους και τέλος αποδεικνύουμε ότι δεν θέλουμε καμία βαθιά αλλαγή- απλά την
διακηρύσσουμε αναίμακτα- αφού έχουμε
πάψει να στοχαζόμαστε πολιτικά , να ερμηνεύουμε , να οραματιζόμαστε και να διεκδικούμε με θυσίες. Εκόντες ή άκοντες – εξαρτάται από τη οπτική γωνία που
είμαστε – βουλιάζουμε στην κομματική αυταρέσκεια
μας, υπηρετούμε το κατεστημένο, τους
επίγονους των διαφόρων πολιτικών τζακιών που κυ-καιριοφυλαχτούν και προετοιμάζονται
για την νομή της εξουσίας, παντελώς
ανυποψίαστοι μαζί με τους πολιτικά άφωνους ή/και βωβούς υποστηρικτές τους ότι
το δικαίωμα στην πολιτική δεν κληρονομείται ούτε δανείζεται αλλά και ούτε
εκποιείται με όρους ευτέλειας και ακατέργαστου πολιτικού λαϊκισμού.
Δυστυχώς αυτά είναι ανάμεσα σε άλλα εξίσου σπουδαία και
εθνικά αναγκαία τα προτάγματα που η υποψηφιότητα για την ηγεσία της ΝΔ , πρέπει
και οφείλει να αντιμετωπίσει άμεσα χωρίς καθυστερήσεις και αργίες διαφορετικά
φοβούμαι ότι θα κινείται στο προάυλιο της πολιτικής ως μία θλιβερή κουστωδία
σωτήρων , ερήμην της κοινωνίας και των πολιτών, ανίκανη να μετατρέψει την
θετική δράση σε νίκη για τις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Οι εκλογές
για την ανάδειξη του επόμενου Προέδρου
της ΝΔ θα πρέπει να γίνουν γέφυρα ανάμεσα στη ιστορία της παράταξης και τις
προοπτικές μας ιδιαίτερα σήμερα που η κρίση σαρώνει τα πάντα , να
δημιουργήσουμε διακριτό πολιτικό στίγμα σε συμμαχία με την κοινωνία , χωρίς
κατηχητικές συμπεριφορές, πολιτικά « άσυλα», να αρχίσουμε να συνδιαλεγόμαστε με
την κοινωνία, του φορείς της , την εποχή μας , μακριά από χρεοκοπημένα
αισθητικά πρότυπα και συμπεριφορές.
Αυτά είναι μερικά
αλλά και ουσιώδη προβλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε με την ανάδειξη
της νέας ηγεσίας και επομένως το κριτήριο για την επιλογή μας για το εάν ο
επόμενος Πρόεδρος της ΝΔ θα πρέπει ή όχι να είναι βουλευτής, τεχνικά και
διαδικαστικά, μας απομακρύνει από την
ελευθερία της επιλογής , οδηγεί την πολιτική σε κενό νοήματος και τέλος
φοβούμαι ότι θα γεννήσει η στάση αυτή οδυνηρές απογοητεύσεις σε μία εποχή που ο
ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει το πολιτικό υποκείμενό του, έχει απολέσει την ιδεολογική
νομιμοποίησή του και αντί να δίνει μάχη με τα προβλήματα μας , δίνει μάχη με
την υπεροψία και την τυφλή αλαζονεία που οι συνθήκες της πολιτικής έθρεψαν , με όλους εμάς στην ΝΔ « να ταρακουνούμε το δένδρο της πολιτικής και άλλοι να
συλλέγουν τους καρπούς» όπως δυστυχώς έγινε στο απότατο αλλά και πρόσφατο
παρελθόν.
Με προβληματισμό
όλων μας σε όλα τα παραπάνω & τις
σκέψεις που παραθέτω , θεωρώ ότι πρέπει να κρίνουμε την υποψηφιότητα του Απόστολου όπως και όλων
των άλλων συνυποψηφίων του ως αναγκαία και ικανή συνθήκη για την απαρχή της δημιουργίας αντίστασης στο
παλιό και φθαρμένο γιατί στο τέλος και η αντίσταση είναι δημιουργία.
Για περισσότερα για
την κρίση της ΝΔ , σχετικό είναι το άρθρο μου στο facebook : Nikolaos Karamanlis στην τοπική εφημερίδα της
Χαλκιδικής « Το Θέμα της Χαλκιδικής ».
Νέα
Μουδανιά 8-11-2015
Νίκος Χ. Καραμανλής
Δικηγόρος, τ. πολιτευτής Ν.Δ. Ν.
Χαλκιδικής
Μέλος Π.Ε. Ν.Δ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου