ΛΟΥΝΤΕΜΕΙΑ 2016, ΣΤΟΝ ΕΞΑΠΛΑΤΑΝΟ

  

 ΓΡΑΦΕΙ Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ, ΣΙΣΚΟΥ ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ.

 

  Προς τιμήν του μεγάλου λογοτέχνη, Μενέλαου Λουντέμη, ήταν αφιερωμένο το τριήμερο 19-20 και 21 Αυγούστου, και έλαβε χώρα στο προαύλιο του γυμνασίου-λυκείου Εξαπλατάνου.

  Έχει καθιερωθεί, και γίνεται κάθε χρόνο, πάντοτε, το πρώτο Σαββατοκύριακο μετά το δεκαπενταύγουστο. Είναι ψυχαγωγικό, γεμάτο διασκέδαση, χορό, παράδοση, τραγούδι, φαγοπότι, και ανάμεσα σε όλα αυτά ξεπροβάλει η ζωή και τα αποτυπώματα του μόχθου του τιμώμενου συγγραφέα.

  Η πρώτη μέρα ήταν αφιερωμένη στα παιδιά, αφού ήταν οι πρωταγωνιστές σε όλα τα δρώμενα. Τους δόθηκε η ευκαιρία να παίξουν διάφορα παιχνίδια,  μαζί τους παρασυρθήκαμε οι παρευρισκόμενοι ενήλικες, αφεθήκαμε, και ήταν ωραίο που νοιώσαμε έστω και για λίγο ανέμελα.

  Επίσης,  οι αριστούχοι της Γ΄ λυκείου του χωριού βραβεύτηκαν με  βιβλία του Λουντέμη.

   Αρχαίο θέατρο, και οι μαθητές και οι  μαθήτριες της  Ε΄ και ΣΤ΄ δημοτικού, υποδύθηκαν ρόλους, στην παράσταση του Αριστοφάνη  ‘‘Λυσιστράτη’’, έτσι μας έκαναν να ταξιδέψουμε σε εκείνη την εποχή από την οποία διδασκόμαστε ακόμη και σήμερα. Τα  παιδιά καταχειροκροτήθηκαν μαζί με τις δασκάλες κ. Ελένη Μιχαηλίδου και κ. Παρτσανάκη Αθηνά.

  Τη δεύτερη μέρα ακούστηκαν υπέροχες  απαγγελίες ποιημάτων από ποιητές της Αλμωπίας.

  Από τη μεγάλη παρέα των αναμνήσεων και των δρώμενων, δε θα μπορούσε να λείπει το αφιέρωμα στον Γιώργο Ουρούμη, τον σπουδαίο ντόπιο μουσικό και αξιόλογο κλαρινίστα. Τα αδέρφια Ουρούμη, με αρχηγό τον Γιώργη, «δίδαξαν» μουσική στο χωριό,  ένωσαν ανθρώπους με διαφορετικές συνήθειες, κάτω από τους μαγικούς ήχους της ξεχωριστής αρμονίας, που μόνο η οικογένεια αυτή μπορούσε να παιανίζει. Είναι τιμή μας, που ο Γιώργος πρόσθεσε, στην ιστορία της μουσικής της χώρας μας, και το δικό του όνομα μαζί με το χωριό καταγωγής του, ανάμεσα στα άλλα ονόματα  τα μεγάλα και σπουδαία.

  Αυτού του είδους τα ανταμώματα, πάντα έχουν προσκεκλημένους  παραδοσιακά χορευτικά  συγκροτήματα,  έτσι, Εξαπλάτανος, Μηλιά, Ριζοχώρι, και Θέρμη Θεσσαλονίκης,  είχαν την τιμητική τους,  σκόρπισαν κέφι, ρυθμό, και ευτυχία, στις καρδιές των παρευρισκόμενων.

  Την Κυριακή, τελευταία μέρα, δρομείς, στο όνομα της Ειρήνης και Φιλίας, κατάφεραν να διανύσουν τα τέσσερα χιλιόμετρα μεταξύ Χρυσής και Εξαπλατάνου μέσα σε 36 λεπτά, ο πρώτος.

  Το μουσικό σχήμα ‘‘Λυμένα Κορδόνια’’ με την Σταυρούλα και τον Νίκο, μας κράτησαν συντροφιά, μέχρι που ξεκίνησε η μεγάλη συναυλία, με τη Γλυκερία και την Ντιλέκ  Κότς από την Τουρκία.  Οι φωνές των ερμηνευτριών, μαζί με την ορχήστρα, αντήχησαν, προκάλεσαν, και ξεχύθηκε ένα απέραντο λαϊκό γλέντι, από τους παρευρισκόμενους.

   Ο Μενέλαος Λουντέμης γεννήθηκε το 1912 στο χωριό Αγία Κυριακή της Μικρασιατικής Γιάλοβας, από την εύπορη οικογένεια του Γρηγόρη  Μπαλάσογλου και της Δόμνας Τσουλφίδη, μεταξύ τεσσάρων ακόμα απογόνων. Το πραγματικό του όνομα ήταν Δημήτρης (Τάκης) Βαλασιάδης. Το λογοτεχνικό του ψευδώνυμο το εμπνεύστηκε από τον ποταμό Λουδία. Ο ξεριζωμός από τα πάτρια εδάφη της Μικράς Ασίας, τον οδήγησε στον Εξαπλάτανο σε πολύ νεαρή ηλικία, από όπου και έφυγε, οριστικά, το 1932. Το πρώτο του βιβλίο το έγραψε γύρω στο 1938. Προσπάθησε να σπουδάσει, αλλά  ο δρόμος προς το γυμνάσιο και το  πανεπιστήμιο ήταν φραγμένος, αφού δεν είχε καλύψει σωστά την πρωτοβάθμια φοίτηση. Μόνο σαν απλός ακροατής,  μπορούσε να παρακολουθεί, όλα  τα μαθήματα  της φιλοσοφικής Αθηνών, έτσι και έκανε, έτσι και έμαθε, έμαθε, για να μπορεί  να απλώσει το έμφυτο χάρισμά του. Κατά τον εμφύλιο συνελήφθη για τα αριστερά του φρονήματα και εξορίστηκε στη Μακρόνησο. Το 1958 δικάστηκε για το βιβλίο του «Βουρκωμένες μέρες»,  μετά τη δίκη εκπατρίζεται για αρκετά χρόνια στο Βουκουρέστι, επιστρέφει στην Ελλάδα  το 1976 και το 1977 πεθαίνει από καρδιακή προσβολή. Συνολικά έγραψε 35 βιβλία, μερικά από τα οποία είναι.: Οι κερασιές θ’ ανθίσουν, Τραγουδώ για την Κύπρο, Ο λυράρης, Το Ρολόι του κόσμου, κά

  Το σπίτι που έζησε ο Μενέλαος Λουντέμης κατεδαφίστηκε, φέτος, με απόφαση του δήμου, εξαιτίας της επικινδυνότητάς του, σαν ετοιμόρροπο που ήταν. Γινόντουσαν αποκολλήσεις και οι κάτοικοι  διαμαρτύρονταν φοβούμενοι κάποιο ατύχημα. Όμως η κατεδάφιση ήταν τέτοια που δε φρόντισαν να σωθεί ούτε η επιγραφή. ΄Ερχονται λεωφορεία με περιηγητές, και δεν υπάρχει κάτι, για να δουν, οι επισκέπτες, από τον τόπο που μεγάλωσε. Οι κληρονόμοι είναι αρκετοί,  παρόλα αυτά για 25 χρόνια  ο δήμος πάλευε  να το αγοράσει, ζητούσαν  παράλογα πράγματα και εξωφρενικά ανταλλάγματα.

  Ο   Πρόεδρος του συλλόγου Αραμπατζής Φώτιος και τα μέλη, ζητούν μέρος των κερδών που αποκομίζουν από την εκδήλωση, να χρησιμοποιηθεί, ώστε να στηθεί  ένα λαογραφικό μουσείο, επισκέψιμο, επίσης, να τοποθετηθεί προτομή του συγγραφέα και μια επιγραφή. Ο μορφωτικός σύλλογος Εξαπλατάνου ιδρύθηκε το 1985 και επαναλειτούργησε το 2011 με νέο διοικητικό συμβούλιο.