ΗΡΩΙΚΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ

Η Ιστορία σου δεν είναι απλά μαύρα σημάδια σε λευκό χαρτί

Είναι ανθρώπινες μνήμες ματωμένες που δεν ξεχνιούνται.

Σα πυρωμένο σίδερο πληγώνουν την καρδιά, ως να αφήσουν πάνω της ανεξίτηλα σημάδια, που ποτέ δε σβήνουν δε λησμονούνται.

Και από σας, ο καθείς ένα τέτοιο αχνάρι, κουβαλάει.

Που σημαίνει ότι γαλουχήθηκε από ήρωες.

Αυτό η αρχοντιά σας, μαρτυράει.

Για σε θ’ανοίξω την καρδιά μου σήμερα.

Για σε θα τραγουδήσω ιερέ βράχε της Μακεδονίας και αετών φωλιά της ελευθερίας.

Για σε, που έθρεψες Ήρωες υψηλούς και ευγενείς ανθρώπους, που τις καρδιές  τους πύρωσαν, με το αθάνατο Μακεδονικό Ελληνικό πνεύμα που σαρώνει κάθε καταπίεση, κάθε εκμηδένιση του ανθρώπου.

Και είναι δωρεά γνήσια. Κι ας βίωσαν την αγριότητα της οθωμανικής σκλαβιάς και των Βουλγάρων την άγρια λύσσα.

Θα μνημονεύσω υμνολογώντας τους επτά Μακεδονομάχους ευσεβείς, που χύσαν το αίμα τους ημέρα γιορτής γιατί είχαν στη καρδιά ελπίδα, να αντρειωθούν τα τέκνα τους, τη λευτεριά να μάθουν, και να χαρούν τη ζωή, με ορό το μέτωπο να τη δοξάσουν.

Γιατί  !  Απ’τα κόκκαλά τους τα ιερά η λευτεριά είναι βγαλμένη και απ’το αίμα τους η Γή αυτή είναι ποτισμένη.

Πέρασαν τα χρόνια πέρασαν.

Τώρα τα τραγούδια μόνο μένουν, για να ανθούν τα νιάτα, όπως του Μάη τα λουλούδια στα χλωρά κλαδιά, που γλυκολαλούν, της λευτεριάς τα’αηδόνια.

Με ορμή, με νέα χαρά, με μνημοσύνη υπερήφανη και με γιορτής τραγούδια.

Χαίρε ! βασανισμένο και πολυαγαπημένο Μεσημέρι