Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου 2017

Τι έπιασε ο φακός του www.meapopsi.gr από την εκδήλωση της ΝΔ στα Γιαννιτσά για τα κόκκινα δάνεια



Ο κύριος Ρουκάς Ιωάννης είναι Οικονομολόγος, Επικεφαλής της Ομάδος για τα Μη εξυπηρετούμενα Επιχειρηματικά Δάνεια της Γραμματειας Παραγωγικών Τομέων της Νέας Δημοκρατίας.
Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Αιθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου στα Γιαννιτσά, ο κ. Ρουκάς, ανέλυσε την κατάσταση στο Τραπεζικό Σύστημα πριν την Κρίση καθώς και σήμερα.

Επίσης ανέλυσε την λειτουργία του εξωδικαστικού Μηχανισμού Οφειλών όπως αυτός εφαρμόζεται από τις 3 Αυγούστου 2017.
Μεταξύ άλλων ανέφερε:
Από το 2008 ασχολούμαστε λόγω της επαγγελματικής μου ιδιότητας ως Σύμβουλος Επιχειρήσεων, μέσω διαπραγμάτευσης, με τα τραπεζικά ιδρύματα της χώρας, στην προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος που ονομάζεται κόκκινα δάνεια και αφορά σε ποσοστό 70% των επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα.
Η εμπειρία μας στο χώρο υπερβαίνει τα 25 χρόνια, στην αρχή ως στελέχη σε θέσεις ευθύνης, της μεγαλύτερης εταιρείας συμβούλων στην Ελλάδα, θυγατρικής των τραπεζών ΑΛΦΑ και της τότε ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ, και μετέπειτα ως ελεύθεροι επαγγελματίες.
Από το 2008 προβλέψαμε ότι η ύφεση θα ήταν μακρά και οι επιπτώσεις στο ελληνικό επιχειρείν ραγδαίες και επώδυνες. Τα όσα προβλήματα ακολούθησαν  και συνεχίζουν να υπάρχουν και θα υπάρχουν, δυστυχώς μας επιβεβαίωσαν επί τα χείρω.

Στα μέσα του 2009, συγκρίνοντας δείκτες από ισολογισμούς εταιρειών διαφόρων κλάδων, διαπιστώσαμε ότι η πτώση των πωλήσεων των εταιρειών σε συνδυασμό με τον βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο δανεισμό τους και σε συνάρτηση με τις υπάρχουσες και διαφαινόμενες επισφάλειες, βλέπε επιταγές, θα δημιουργούσε ασφυκτικό οικονομικό κλίμα σε πλήθος επιχειρήσεων. Σημειώνουμε επίσης ότι από πλευράς τραπεζών ξεκίνησε την ίδια περίοδο η μείωση της ρευστότητας προς τις επιχειρήσεις.
Εκείνη την περίοδο ξεκινήσαμε, για λογαριασμό των επιχειρήσεων που μας εμπιστεύθηκαν, να επισκεπτόμαστε τα εξειδικευμένα τμήματα και στελέχη των τραπεζικών ιδρυμάτων, με σκοπό την εξεύρεση λύσης στη δυνατότητα αποπληρωμής των δανειακών υποχρεώσεων από πλευράς επιχειρήσεων. Λύσης που θα εξυπηρετούσε αμφότερες τις πλευρές, με τις όποιες υποχωρήσεις.
Στις περισσότερες των περιπτώσεων, το τραπεζικό σύστημα μας αντιμετώπισε με απορία, με καχυποψία και με έκπληξη. Η επωδός στα αιτήματα μας ήταν << αυτά δεν γίνονται >>. Ίσως και να ήμασταν σαν εταιρεία από τους πρώτους που ξεκινήσαμε τη διαδικασία.
Από τότε και μέχρι σήμερα τα πράγματα άλλαξαν δραματικά και επηρέασαν κυρίως τον ιδιωτικό τομέα.  Τα επιτόκια των υφιστάμενων δανείων στα ύψη, τόκοι απλήρωτοι πόσο μάλλον κεφάλαιο, ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών,  capital controls, περιουσίες δεσμευμένες, διαλυμένη αγορά ακινήτων άρα και των όποιων εγγυήσεων, μηδενική τραπεζική ρευστότητα, μνημόνια, εισπρακτικές εταιρείες, διαλυμένες οικογένειες, διαλυμένος ιδιωτικός τομέας.

Οι ελληνικές τράπεζες εισήλθαν στην κρίση του 2008 με συνολικά μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα ( ΜΕΑ ) ύψους € 14,5 δις η 5,5% επί των συνολικών ανοιγμάτων.
Σύμφωνα με τα τελευταία δημοσιευμένα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, στο τέλος του 2016 το συνολικό άνοιγμα ανέρχεται σε 237,5 δις ευρώ.
Αναλυτικότερα:
Επιχειρηματικά δάνεια: 144,5 δις ευρώ.
Νοικοκυριά: 93 δις ευρώ.
Από το σύνολο των επιχειρηματικών δανείων, ποσοστό 44,6%, δηλαδή 64,5 δις περίπου, αφορούν τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα.
Στα νοικοκυριά, ποσοστό 45,1%, δηλαδή 41,9 δις ευρώ αφορούν τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα.
Σύνολο μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων 106,4 δις ευρώ.
Πιο αναλυτικά:
Μεγάλες, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις: μη εξυπηρετούμενο χρέος, ποσόν 44,4 δις ευρώ.
Ελεύθεροι επαγγελματίες και πολύ μικρές επιχειρήσεις: μη εξυπηρετούμενο χρέος, ποσόν 17,2 δις ευρώ.
Ναυτιλιακά: μη εξυπηρετούμενο χρέος, ποσόν 2,9 δις ευρώ.
Στεγαστικά δάνεια: μη εξυπηρετούμενο χρέος, ποσόν 27,5 δις ευρώ.
Καταναλωτικά: μη εξυπηρετούμενο χρέος, ποσόν 14,4 δις ευρώ.
Η διαχείριση των ΜΕΑ αποτελεί τη σημαντικότερη πρόκληση για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Η ΤτΕ εκτιμά ότι ο πιστωτικός κίνδυνος και η περαιτέρω επιδείνωση της ποιότητας του δανειακού χαρτοφυλακίου αποτελεί τη σημαντικότερη πηγή αστάθειας του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Οι δυσμενείς οικονομικές συνθήκες οδηγούν σε ονομαστικές περικοπές μισθών, στην αύξηση της ανεργίας, στην αύξηση του ποσοστού των εργαζομένων σε θέσεις μερικής απασχόλησης και σε πιο ευέλικτες μορφές εργασίας. Οι παραπάνω εξελίξεις σε συνδυασμό με την αύξηση των φορολογικών υποχρεώσεων συνέβαλαν στη σημαντική μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος καθώς και στην αποδυνάμωση της ικανότητας αποπληρωμής των δανειακών υποχρεώσεων και των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.
Η επιβολή ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων από τις 28.6.2015, παρά τις όποιες ενέργειες χαλάρωσης των αρχικών περιορισμών, έχει δυσχεράνει την οικονομική δραστηριότητα. Αποτέλεσμα ήταν η συνιστώσα της οικονομικής δραστηριότητας που αφορά τις επενδύσεις να επιδεινωθεί σημαντικά.
Ως αποτέλεσμα των παραπάνω ο λόγος των μη εξυπηρετούμενων δανείων προς το σύνολο των ανοιγμάτων διαμορφώθηκε στο 44,8% το 2016 έναντι 44,2% το 2015. Η κατάσταση το πρώτο τρίμηνο του 2017 φαίνεται καλύτερη (μείωση σε ποσοστό 1,2% επί συνόλου).
Πολλές συζητήσεις γίνονται και θα γίνουν ακόμα για το πώς θα εξυπηρετηθούν τα κόκκινα δάνεια στο σύνολο τους. Διαβάζουμε καθημερινά στον τύπο διάφορα άρθρα και ακούμε πολλά στην τηλεόραση. Τα περισσότερα εξ αυτών αποτελούν ευχές. Το ευκταίο δεν είναι πάντα εφικτό.
Σε κάθε περίπτωση, μέχρι τα τέλη του 2019 τα τραπεζικά χαρτοφυλάκια θα πρέπει να εξυγιανθούν  σε ποσοστό περίπου 40% σε σχέση με τη σημερινή κατάσταση.
Οι τράπεζες έχουν συμφωνήσει στη θέσπιση φιλόδοξων αλλά ρεαλιστικών στόχων, οι οποίοι υποβλήθηκαν στο τέλος Σεπτεμβρίου 2016 με χρονικό ορίζοντα τριών ετών. Έχουν τεθεί τριμηνιαίοι στόχοι για τα 4 τρίμηνα του 2017 και ετήσιοι για τα έτη 2018 και 2019.
Δεν θεωρώ σκόπιμο να αναλύσω τους 9 επιχειρησιακούς στόχους των τραπεζών, διότι θα σας κουράσω. Απλώς αναφέρω ότι οι στόχοι έχουν τεθεί για
·       Στεγαστικά δάνεια
·       Καταναλωτικά δάνεια
·       Επιχειρηματικά δάνεια
Τα επιχειρηματικά δάνεια περιγράφονται όπως παρακάτω :
·       Ελεύθεροι επαγγελματίες και πολύ μικρές επιχειρήσεις με κύκλο εργασιών μικρότερο των € 2,5 εκατομμυρίων.
·       Μικρές και Μεσαίες επιχειρήσεις, με κύκλο εργασιών > των  2,5 εκατομμυρίων και < των € 50 εκατομμυρίων.
·       Μεγάλες επιχειρήσεις με κύκλο εργασιών > των € 50 εκατομμυρίων.
·       Ναυτιλιακά δάνεια.
Άρα θεωρούμε ότι η διαπραγμάτευση με τα τραπεζικά ιδρύματα αποτελεί μονόδρομο. Σήμερα το 2009 φαντάζει πολύ μακρινό. Τα αυτιά των τραπεζών είναι ανοιχτά και κάποιες φορές τα στελέχη τους μας έχουν εκπλήξει ευχάριστα, με προτάσεις ιδιαίτερα ευνοϊκές για τους δανειολήπτες. Σημειώνουμε επίσης, ότι οι προβλέψεις που έχουν σχηματίσει οι Τράπεζες μέχρι και το Δεκέμβριο του 2016 για την κάλυψη του πιστωτικού κινδύνου, ανέρχονται σωρευτικά στο επίπεδο των 52,8 δες ευρώ. Ας μην ξεχνάμε και τον υπάρχοντα κίνδυνο εκ μέρους του Δημοσίου ( εφορία – ΙΚΑ – δήμοι κλπ ).
Η διαπραγμάτευση μπορεί να λάβει χώρα σε οποιοδήποτε στάδιο και να βρίσκεται το ληξιπρόθεσμο χρέος. Είτε είναι ληξιπρόθεσμο 90 ημερών, είτε βρίσκεται στις διευθύνσεις καθυστερήσεων είτε ακόμα και στις διευθύνσεις οριστικών καθυστερήσεων, αρκεί να μην υπάρχει δόλος από πλευράς επιχείρησης όπως πχ στρατηγικός κακοπληρωτής, μεταβιβάσεις ακινήτων, δόλιες διαδικασίες πτώχευσης κλπ.
Σχεδόν καμία περίπτωση δεν είναι ίδια με μία άλλη. Η κάθε περίπτωση αποτελεί αντικείμενο μελέτης και οι βασικότεροι παράμετροι είναι οι παρακάτω :
·       Εκπόνηση πραγματικού επιχειρηματικού σχεδίου χωρίς ευχολόγια και αοριστίες. Σε περίπτωση που η επιχείρηση είναι εξαγωγική, τα περιθώρια επιτυχίας για μία ευνοική ρύθμιση αυξάνονται.
·       Ο κλάδος στον οποίο δραστηριοποιείται η επιχείρηση.
·       Οι ενέργειες που μέχρι σήμερα έκανε η επιχείρηση ως προς τη μείωση του κόστους λειτουργίας της και ως προς τη βελτίωση των διαδικασιών λειτουργίας της.   
·       Το ήθος και η κουλτούρα του επιχειρηματία.
·       Η διάδοχη κατάσταση της επιχείρησης
·       Τα ακίνητα. Όσο μεγαλύτερη η αξία της οφειλής σε σχέση με τα ακίνητα, τόσο μεγαλύτερα τα περιθώρια που έχουν οι οφειλέτες για να διαπραγματευθούν. Στην περίπτωση που η αξία των ακινήτων υπερβαίνει το υπόλοιπο της οφειλής, τότε τα περιθώρια στενεύουν καθώς οι τράπεζες βρίσκονται σε πλεονεκτική θέση.
·       Διάρκεια μη εξυπηρέτησης. Η διάρκεια που το δάνειο είναι ληξιπρόθεσμο παίζει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του.
·       Οι λοιπές οφειλές προς δημόσιο και προμηθευτές
·       Τα οικονομικά στοιχεία. Το οικονομικά στοιχεία των οφειλετών αλλά και των εγγυητών, καθώς και η δυνατότητα επιπλέον εγγυητών αποτελούν παράγοντες επιρροής.  
Από τις 3 Αυγούστου που έχει ανοίξει η Πλατφόρμα, έχουμε τα εξής:
·       Μπήκαν άνω των 90.000 να δουν…
·       520 έχουν φτάσει σε ώριμο στάδιο (3 Σεπτεμβρίου).
·       82 έχουν συμπληρώσει πλήρως το φάκελο και έχουν ανατεθεί σε συντονιστές.
Παρόλα αυτά, το το σύστημα θα είναι πλήρως αυτοματοποιημένο αρχές Οκτωβρίου.
Θεωρούμε οτι 82 αιτήσεις για το ΜΕΓΕΘΟΣ του προβλήματος είναι εξαιρετικά λίγες.
Μήπως τελικά δεν είναι μια τόσο «αυτόματη» διαδικασία η αίτηση, πόσω δε μάλλον η ΕΝΤΑΞΗ στο Εξωδικαστικό;
Και τι σημαίνει για τον οφειλέτη ο Εξωδικαστικός;
Για να δούμε…
Προϋποθέσεις ένταξης:
Ø Εως 31/12/2016 η επιχείρηση να είχε οφειλή προς χρηματοδοτικό φορέα από δάνειο ή πίστωση σε καθυστέρηση τουλάχιστον 90 ημερών ή να είχε ληξηπρόθεσμες οφειλές προς Φορολογική διοίκηση ή Φορέα κοινωνικής ασφάλισης.
Ø Ποσό προς ρύθμιση άνω των 20.000 ευρώ
Ø Για να υπαχθεί κάποιος στη ρύθμιση, θα πρέπει σε μια από τις τρεις τελευταίες χρήσεις να έχει κερδοφορία ή θετικό αποτέλεσμα προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων ή τέλος καθαρή θετική θέση.
Υπολογίζεται ότι θα αιτηθούν ρύθμισης άνω των 250.000 επιχειρήσεων με ότι αυτό συνεπάγεται από πλευράς προβλημάτων συντονισμού (Τράπεζες, Δημόσιο, Ασφαλιστικά Ταμεία).
Μέχρι τέλους του 2018 θα ισχύει ο Νόμος. Είναι δυνατόν, να προλάβουν να αιτηθούν αρχικά όλοι αυτοί αλλά και να προχωρήσουν οι περιπτώσεις τους;
Και μετά; Εάν πούμε ότι έχετε ΔΙΚΑΙΩΜΑ να κάνετε αίτηση, και εγώ σας λέω ότι προχωράει το αίτημά σας, ΠΡΕΠΕΙ να μπείτε;
Γνωρίζετε για την αρχή περί του Πιστωτή να μη καταστεί σε χειρότερη θέση από αυτή εάν εκτελούσε; Τι σημαίνει αυτό; Ότι εάν η περιουσία μας είναι μεγαλύτερη του χρέους (και των εγγυητών ξέρετε….) τότε δεν θα γίνει αυτό αλλά η ΕΚΠΟΙΗΣΗ της περιουσίας;
Υπάρχει όμως και ένας παράλληλος, άλλος δρόμος, δύσκολος μεν, αλλά άλλος.
Σημασία έχει ότι οι τράπεζες, σήμερα, θέλουν προτάσεις βιώσιμες με σκοπό να αναδιαρθρώσουν το υπάρχον μη εξυπηρετούμενο χρέος προς αμοιβαίο όφελος με τον δανειολήπτη.
Ο εξωδικαστικός Μηχανισμός δεν είναι παρά ένα ακόμα εργαλείο (όπως ήταν και ο Νόμος Δένδια ο οποίος δεν υποστηρίχθηκε επαρκώς από το Τραπεζικό Σύστημα), από αυτά που έχουμε στη διάθεσή μας στον δύσκολο δρόμο της αναδιάρθρωσης των Δανείων και μαζί με αυτά την αναδιάρθρωση της Ελληνικής Οικονομίας.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

https://www.meapopsi.gr/2021/06/blog-post_89.html#more