Να μη στραφούν οι αγρότες εναντίον της υπόλοιπης κοινωνίας

Άρθρο Παρέμβαση των Νέων Οριζόντων για τα αγροτικά μπλόκα…

Οι κινητοποιήσεις των αγροτών ήρθαν και φέτος στην ώρα τους, όπως κάθε χρόνο. Όσο θυμόμαστε τουλάχιστο εδώ και τέσσερις δεκαετίες, οι αγρότες βγάζουν τα τρακτέρ στους δρόμους, μέσα στον Ιανουάριο και διεκδικούν την επίλυση των αιτημάτων τους, τα οποία -προφανώς-δεν επιλύονται αλλά και τροποποιούνται ανάλογα με την οικονομική πολιτική της κάθε κυβέρνησης. Αυτά είναι κατανοητά, άλλωστε το Σύνταγμα προστατεύει το δικαίωμα της συνάθροισης, της απεργίας, της διαμαρτυρίας και ένα σωρό άλλα δικαιώματα που πηγάζουν από την λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Αυτό που δεν προστατεύει το Σύνταγμα είναι η καταπάτηση των δικαιωμάτων του συνόλου των Ελλήνων πολιτών από μία μερίδα άλλων πολιτών που ασκούν χρήση του δικού τους δικαιώματος στην απεργία η στη διαμαρτυρία. Το κλείσιμο των κεντρικών οδών που συνδέουν τις πόλεις μεταξύ τους με τα γεωργικά μηχανήματα και η κατά συνέπεια παρεμπόδιση της διακίνησης και της κυκλοφορίας των πολιτών δεν είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα και δεν έχει απονεμηθεί τέτοιο δικαίωμα σε καμία επαγγελματική τάξη. Ο Έλληνας πολίτης που συνεισφέρει τα πάντα στο κράτος και εκπληρώνει στο μέτρο των δυνάμεων του τις υποχρεώσεις του προς την πολιτεία έχει τη στοιχειώδη απαίτηση να απολαμβάνει το ελάχιστο από τις ονομαζόμενες συνταγματικές ελευθερίες που μέσα σε αυτές ανήκει και το δικαίωμα της ελεύθερης και ανεμπόδιστης μετακίνησης. Η παρεμπόδιση αυτού του δικαιώματος είναι πράξη που αντιβαίνει στη δημοκρατία και εκτός αυτού είναι πράξη ποινικά κολάσιμη. Όσο το κράτος δεν μπορεί να εξασφαλίσει αυτό το δικαίωμα, το ίδιο το κράτος και τα όργανα του καταπατούν τις θεμελιώδεις ελευθερίες του ανθρώπου. Εάν η συμπαθής -κατά τ αλλα- τάξη των αγροτών θέλει να ασκήσει έντονη πίεση στη κυβέρνηση (επειδή αυτή θα εξετάσει και ενδεχομένως θα λύσει τα προβλήματά τους και όχι οι πολίτες που υφίστανται τη ταλαιπωρία) τότε να φροντίσει να στοχεύσει τον στόχο στο κέντρο και όχι να πετύχει το στόχο με εξοστρακισμό. Να πιέσει τη κυβέρνηση εκεί που πονάει και όχι πιέζοντας τους ταλαίπωρους πολίτες. Οι αγρότες μπορούν να αποκλείσουν τους χώρους λήψης αποφάσεων, τα σπίτια των υπουργών αλλά και να αποφύγουν να συλλέξουν τη σοδειά τους ώστε να μην εισπράξει τους φόρους ή κυβέρνηση από τη τιμολόγηση των αγροτικών προϊόντων. Υπάρχουν και πολλοί άλλοι τρόποι πίεσης που μπορούν να επιλέξουν οι αγρότες μας. Με το να στρέφονται κατά της κοινωνίας που ξεψυχάει την αναγκάζουν μία ώρα νωρίτερα να παραδώσει τη ψυχή της. Ο υπάλληλος, ο φοιτητής, ο επαγγελματίας, ο άρρωστος, που αναγκάζονται να γυρίσουν πίσω από τα λεγόμενα μπλόκα ή να ταλαιπωρηθούν από παρακαμπτήριος διαδρομές μέσα από χωράφια και από δρόμους επικίνδυνους δεν χρωστάνε τίποτε σε αυτόν τον απεργιακό αγώνα. Όταν οι άλλες επαγγελματικές τάξεις απεργών δεν κλείνουν δρόμους επειδή ίσως δεν διαθέτουν τα τρακτέρ. Απλά δεν πάνε στη δουλειά τους και χάνουν έτσι  ημερομίσθια και πελάτες. Απέχουν από την εργασία τους και ζημιώνονται οικονομικά . Το κυριότερο δεν παρεμποδίζουν τους συμπολίτες τους να πάνε στο προορισμό τους. Ας το σκεφτούν καλύτερα οι αγρότες αυτό και ας μη δυσκολέψουν άλλο τον συνάνθρωπό τους που υποφέρει ίσως περισσότερο και από τους ίδιους.