Τ.Ε. ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Για τη νέα επένδυση στην ΕΛΒΑΛ του ομίλου ΒΙΟΧΑΛΚΟ

Τις τελευταίες μέρες ακούμε πανηγυρισμούς από τους κυβερνώντες της ΝΔ και από στελέχη του ομίλου ΒΙΟΧΑΛΚΟ/Στασινόπουλου για τα εγκαίνια του νέου τετραπλού θερμού ελάστρου Tandem στην εταιρία-μέλος του ομίλου ΕΛΒΑΛ. Σύμφωνα με τους πανηγυρισμούς τους, η νέα αυτή μεγάλη επένδυση ύψους 150εκ. ευρώ θα κατατάξει την ΕΛΒΑΛ στην «ελίτ του κλάδου της βιομηχανικής θερμής έλασης παγκοσμίως», «θα διπλασιάσει την παραγωγική ικανότητα της εταιρίας», θα συμβάλλει στην «αναγέννηση της ελληνικής μεταποίησης». Ακούσαμε μάλιστα τον πρωθυπουργό κο Μητσοτάκη να μας λέει στην ομιλία του στα εγκαίνια του έργου ότι «η ανάπτυξη της χώρας πρέπει να είναι ανάπτυξη για όλους τους Έλληνες».

Είναι όμως πράγματι έτσι;

Μέσα στα 10 χρόνια της προηγούμενης κρίσης ο όμιλος ΒΙΟΧΑΛΚΟ κατάφερε να μονοπωλήσει τον κλάδο της χαλυβουργίας, κατέχοντας πάνω από το 50% της αγοράς.

Θα περίμενε κανείς ότι ύστερα από μια τέτοια επιτυχή πορεία οι εργαζόμενοι

του ομίλου θα τρώνε με χρυσά κουτάλια.

Κι όμως… Ο όμιλος ΒΙΟΧΑΛΚΟ εξασφάλισε την κερδοφορία του, που του επιτρέπει σήμερα να βγαίνει ενισχυσμένος και να προχωράει σε νέες επενδύσεις, από όλον τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι με τον ιδρώτα τους, αυξάνοντας μάλιστα την εκμετάλλευσή τους με τις απανωτές μειώσεις στους μισθούς και στα δικαιώματά τους, που επέβαλλαν τα τελευταία δέκα χρόνια και άγγιξαν σε πολλές περιπτώσεις έως και το -25%. Την ίδια στιγμή απολαμβάνει μαζί όλους τους επιχειρηματικούς ομίλους, επιδοτήσεις μέσω φοροληστείας, διευκολύνσεις από τις εκάστοτε κυβερνήσεις για να μειώνεται το λειτουργικό του κόστος, όπως η μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο ρεύμα μέσης τάσης που υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός στα εγκαίνια του Tandem, το οποίο πάλι θα φεσωθεί ο λαός μέσω των αυξήσεων ή φόρων στους λογαριασμούς του ρεύματος. Ας αναλογιστούμε μόνο πόσοι εργαζόμενοι ζουν κάτω από όριο της ενεργειακής φτώχειας τη στιγμή που οι βιομήχανοι απολαμβάνουν γή και ύδωρ για να μειώνεται το ενεργειακό τους κόστος. Η ανάπτυξη των βιομηχάνων προϋποθέτει τις δικές μας θυσίες, προϋποθέτει μείωση του εργατικού κόστους, συνεπώς μισθούς πείνας, ευελιξία εργασίας, εντατικοποίηση της εργασίας ώστε να βγαίνει η παραγωγή με λιγότερο προσωπικό. Φρέσκα είναι ακόμα τα τελευταία παραδείγματα της επίθεσης που δέχτηκαν εργαζόμενοι με απολύσεις στον όμιλο ΣΙΔΕΝΟΡ (μέλος του ομίλου ΒΙΟΧΑΛΚΟ) τον Ιούνιο, λίγο καιρό δηλαδή πριν την εν λόγω νέα μεγάλη επένδυση στην ΕΛΒΑΛ.

Είναι ψέμα το παραμύθι της «ανάπτυξης για όλους» που προσπαθούν από κοινού να μας πλασάρουν κυβέρνηση και εργοδοσία!

Απαραίτητη προϋπόθεση για να απολαμβάνουν οι εργαζόμενοι όλα όσα παράγουν μέσα από την εργασία τους αποτελεί οι παραγωγικές αυτές δυνατότητες να λειτουργούν με στόχο τη λαϊκή ευημερία και όχι με στόχο τη μέγιστη κερδοφορία των βιομηχάνων. Κάτι τέτοιο είναι εφικτό μόνο σε μια κοινωνία που την εξουσία θα την έχει η εργατική τάξη, που θα έχει στην ιδιοκτησία της τα μέσα παραγωγής και θα σχεδιάζει κεντρικά την παραγωγή με βάση τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Σε μια τέτοια κοινωνία οι εργαζόμενοι θα μπορούν να οργανώσουν την παραγωγή μεταλλικών προϊόντων με κριτήριο τις ανάγκες σε άλλους βιομηχανικούς κλάδους απαραίτητους για την ευημερία του λαού, όπως έργα υποδομών, μεταφορικά μέσα κ.α., απαλλαγμένοι από το κυνήγι του κέρδους και τον ανταγωνισμό. Στα χέρια του εργατικού κράτους μηχανήματα προηγμένης τεχνολογίας, όπως το έλαστρο Tandem, θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για να αυξηθεί η παραγωγικότητα με ταυτόχρονη δραστική μείωση του εργάσιμου χρόνου. Η Ελλάδα έχει σήμερα μεγάλες και αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες, έμπειρο εργατικό και επιστημονικό δυναμικό για να καταφέρει κάτι τέτοιο.Υπάρχουν συνεπώς σήμερα όλες οι προϋποθέσεις για να ζήσουμε καλυτέρα σε μια διαφορετική κοινωνία, όπου η παραγωγή θα έχει στόχο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, με ταυτόχρονη προστασία του περιβάλλοντος και γενική μείωση του εργάσιμου χρόνου, το σοσιαλισμό.