Πολλά τα προβλήματα στην υγεία

 

Γράφει ο Χρήστος Δημητριάδης 

Διαβάσαμε προ ημερών, τις δημοσίευσε και η εφημερίδα μας Νέα της Πέλλας, τις ανακοινώσεις των δυο νοσοκομείων για την πρόσληψη προσωπικού και την περεταίρω ενίσχυση τους. Σαφώς και αυτή η εξέλιξη μπορεί να θεωρηθεί ως θετική. Βέβαια ο στόμφος ο οποίος δόθηκε δείχνει μάλλον μια πλασματική εικόνα ευημερίας για τα δυο νοσοκομεία, η οποία δεν είναι και πραγματική.

Γενικότερα το δραματικό SOS που εξέπεμψε το μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας, ο Ευαγγελισμός, αλλά και η δραματική κατάσταση στην οποία βρίσκονται πολλά ακόμη, δείχνει ότι κάτι δεν πήγε καλά με τον κοροναϊό.

Όταν κορυφαίοι επιστήμονες, γιατροί, αλλά και απλοί εργαζόμενοι λένε ότι το δεύτερο κύμα πανδημίας βρίσκει ανοχύρωτα πολλά νοσοκομεία, τότε υπάρχει πρόβλημα. Και πρέπει να δούμε τι ακριβώς έγινε τους τελευταίους 4 μήνες αλλά και τι πρέπει να γίνει εδώ και τώρα προκειμένου να μη γίνουμε… Μπέργκαμο. Και προκειμένου να μην επιλέγουμε ασθενείς για να βάλουμε στις ΜΕΘ. Η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω από όλα και έχει την ίδια αξία για όλους. Είτε είναι νέοι, είτε ηλικιωμένοι, είτε Έλληνες, είτε ξένοι.

Καταλαβαίνουμε ότι η χώρα μας είναι μικρή και με σοβαρά οικονομικά προβλήματα που δημιούργησε και η δεκαετής κρίση. Αντιλαμβανόμαστε ότι δεν υπάρχουν πολλά χρήματα για να διατεθούν στην Υγεία ή ότι όσα δίνονται τρώγονται διαχρονικά από τα «τρωκτικά». Αναγνωρίζουμε κι όλα όσα έκανε η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Υγείας αλλά και η σημερινή προκειμένου να δημιουργηθούν νέες ΜΕΘ.

Μην ξεχνάμε ότι μόλις πριν από μερικά χρόνια υπήρχαν λίστες αναμονής ή μάλλον λίστες ντροπής με ασθενείς που περίμεναν να μπουν στην Εντατική. Και κάποιοι δεν τα κατάφεραν γιατί περίμεναν…

Η σημερινή ηγεσία του υπουργείου έτρεξε στην πρώτη φάση της πανδημίας να αυξήσει τις κλίνες, να προσλάβει προσωπικό, να βελτιώσει ό,τι μπορεί και να κλείσει τρύπες. Με μπαλώματα δυστυχώς, όπως αποδεικνύεται τώρα που το σύστημα δοκιμάζεται.
Όμως, να πούμε μια μεγάλη αλήθεια. Αντί η κυβέρνηση να κυνηγά τους πιτσιρικάδες στις πλατείες. Αντί να εφαρμόζει μια αλλοπρόσαλλη, πολλές φορές, πολιτική με τις μάσκες και τις απαγορεύσεις. Αντί να δημιουργεί κλίμα ανησυχίας και να διασπείρει ειδήσεις περί λοκντάουν προκειμένου να «μαζευτούν» οι πολίτες.

Μήπως θα έπρεπε να είναι προετοιμασμένη περισσότερο; Μήπως θα έπρεπε να έχει προσληφθεί το απαραίτητο προσωπικό πριν από το καλοκαίρι; Μήπως θα έπρεπε να έχουν ανοίξει κι άλλες κλίνες ώστε να μην είμαστε αυτή τη στιγμή σε σημείο συναγερμού; Μήπως θα έπρεπε να ακούσουμε με μεγαλύτερη προσοχή το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που εδώ και καιρό βρίσκεται στα όριά του; Δεν μπορεί να τους χαρακτηρίζουμε ήρωες αλλά να είναι στην ουσία ήρωες με παντούφλες, για να θυμηθούμε και τη γνωστή ελληνική ταινία.
Κάτι πήγε στραβά, αυτό είναι σίγουρο. Ας το δούμε, αλλά κυρίως ας το θεραπεύσουμε. Πριν αρχίσουμε να μετράμε δεκάδες νεκρούς.