To αλφάβητο της ενημέρωσης...

 

Γράφει ο Χρήστος Δημητριάδης 

Την προηγούμενη εβδομάδα, η καθημερινή εφημερίδα Νέα της Πέλλας, η μοναδική που δίνει το παρόν εντύπως σε κάθε γωνιά του νομού μας, δημοσίευσε αποκλειστική συνέντευξη του αντιπροέδρου της ΚΕΔΕ και Δημάρχου Αμπελοκήπων-Μενεμένης Λάζαρου Κυρίζογλου. Ο ίδιος είναι έμπειρος και επιτυχημένος αυτοδιοικητικός ενώ στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, καταφέρνει και εκλέγεται από την πρώτη Κυριακή.

Ο ίδιος μου αποκάλυψε το «μυστικό» της επιτυχίας του. Ξέρετε ποιο είναι αυτό; Ότι δεν διαθέτει ο ίδιος προσωπικό λογαριασμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ο Δήμος του πράττει  τα απολύτως απαραίτητα. Επικοινωνιακά κινείται με τον παραδοσιακό τρόπο.

Μάλιστα ο ίδιος πιστεύει ότι οι περισσότεροι αυτοδιοικητικοί νομίζουν πως με μια ανάρτηση στα διαδίκτυο, καταφέρνουν πάρα πολλά και έχουν τέλεια επικοινωνιακή πολιτική.  Ο Λάζαρος Κυρίζογλου λοιπόν φαίνεται πως έχει δίκαιο. Αυτοί δείχνουν οι πράξεις και όχι τα λόγια.

Οι ίδιοι οι αυτοδιοικητικοί επί της ουσίας έχουν πέσει στον λάκκο της αδηφάγου εξάρτησης με την  διαδραστικότητα. Είναι ένα δύσκολο και  απαιτητικό παιχνίδι που όποιος το παίξει, θα πρέπει να το ελέγχει απόλυτα και να τηρεί κατά γράμμα τους κανόνες του.

Σήμερα οι περισσότεροι πολιτικοί είναι ανίδεοι με τα παραπάνω. Αρέσκονται να ορίζουν κάποιον παντελώς άσχετο διαχειριστή των προφίλ τους και των σελίδων τους, θεωρώντας πως όσες περισσότερες φωτογραφίες βάλουν και όσα περισσότερα έργα παρουσιάσουν, τόσο περισσότερους πολίτες θα πείσουν και θα κερδίσουν.

Αγνοούν όμως ότι όλες αυτές οι αναρτήσεις τους πέφτουν στο κενό, μιας και οι αλγόριθμοι  των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, δεν επιτρέπονται να φαίνονται παρά μόνο σε μερικούς δεκάδες φίλους.  Τα Μέσα Κοινωνικής δικτύωσης σε καμιά περίπτωση δεν καλύπτουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αυτό είναι το δεύτερο μεγάλο λάθος που γίνεται. Ναι είναι χρήσιμα αλλά μόνο ως συμπληρωματικός τρόπος επικοινωνίας. Όχι ως βασικό που τον χρησιμοποιούν σήμερα.

Αυτό βέβαια γίνεται διότι τα SOCIAL MEDIA είναι δωρεάν ενώ η λοιπή επικοινωνία κοστίζει. Πάντως και αυτά για να λειτουργήσουν και να ξεκλειδώσουν θα πρέπει να πληρωθούν με τις χορηγούμενες καταχωρήσεις. Ποιος όμως τις χρησιμοποιεί; Κανένας.

Όσοι πολιτικοί μας λοιπόν έχουν βγει στο μεϊντάνι του ιντερνέτ, θα πρέπει να είναι προσεκτικοί. Η  παραμικρή απρόσεκτη κίνηση μένει καταγεγραμμένη για μια ζωή. Οι υπερβολές και οι καταχρήσεις των πολιτικών καταγράφονται λεπτομερώς και θα βρίσκονται στη διάθεση του καθενός χρόνια μετά. Χάρη στο Διαδίκτυο και την εύκολη αναζήτηση, ζούμε σε ένα διαρκές παρόν, όπου το παραμικρό λάθος, η παραμικρή άτοπη παρατήρηση βρίσκονται μόλις ένα «κλικ» μακριά. Ο πολιτικός της εποχής του Ιντερνέτ πρέπει να παραδέχεται όλα τα λάθη του και νωρίς: αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθούν.

Το διαδίκτυο και η αλόγιστη χρήση του, ενδέχεται να συρρικνώσει την ιδέα της συλλογικής κοινωνίας. Το Διαδίκτυο συνδέει ανθρώπους με κοινά, συχνά πολύ στενά ενδιαφέροντα. Ελλοχεύει λοιπόν ο κίνδυνος του θρυμματισμού της συλλογικής μάζας σε χιλιάδες θραύσματα. Εάν σπάσουμε σε μικρές μονάδες, σε «κόμματα του ενός», θα χάσουμε τη δυνατότητα της συλλογικής ισχύος.