Κοινή συνέντευξη τύπου παραχώρησαν οι επικεφαλής των Κομμάτων Δημιουργία Ξανά Θάνου Τζήμερου και Νέα Δεξιά Φαήλου Κρανιδιώτη. Όπως τόνισαν στόχος τους είναι ένας νέος πατριωτισμός μακριά από ακρότητες και από εξτρεμιστικές θέσεις. Το όνομα του κοινού συνδυασμού θα είναι «Δημιουργία». Επικεφαλής θα είναι ο Θάνος Τζήμερος. Τα δύο κόμματα θα διατηρήσουν την αυτονομία και την αυτοτέλειά τους, κάνοντας παράλληλα κοινές παρεμβάσεις στον δημόσιο λόγο και δράσεις. Στις εκλογές θα υπάρχει κοινό ψηφοδέλτιο με τον λογότυπο της «Δημιουργίας», τα ονόματα των δύο επικεφαλής και τους υποψηφίους από τα δύο κόμματα, οι οποίοι θα υπηρετούν τις κοινές θέσεις που έχουν συμφωνήσει οι κ.κ. Τζήμερος και Κρανιδιώτης.
«Είμαστε φορείς ενός μοντέρνου πατριωτισμού. Θέλουμε η χώρα μας να μεγαλουργήσει στον διεθνή στίβο, παράγοντας προϊόντα, υπηρεσίες και αξιοπρέπεια», τόνισε ο κ. Τζήμερος, επισημαίνοντας ότι «αυτά που προτείνουμε, είναι αυτά που βοήθησαν κράτη που ξεκίνησαν από συνθήκες πολύ χειρότερες από εμάς να γίνουν σοβαρά κράτη. Πρόκειται για άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις, που θα βοηθήσουν τη χώρα να ευημερήσει».
Ο κ. Κρανιδιώτης σημείωσε ότι απευθύνονται σε ανθρώπους «που έχουν ως εργαλεία τον κοινό νου, τη λογική και την πίστη στον κοινοβουλευτισμό με όλα τα κουσούρια του». Ο σκοπός της πολιτικής, όπως τόνισε, «είναι να κάνεις την πατρίδα ισχυρότερη» και πρόσθεσε ότι «αναζητούμε εταίρους, συνεργάτες, για να προσπαθήσουμε να κάνουμε τις ιδέες μας πραγματικότητα». Αυτό που έφερε τα δύο κόμματα πιο κοντά, όπως ανέφερε, είναι η αγάπη για την ελευθερία, ο πατριωτισμός και η φιλοτιμία να προσπαθήσουμε αυτά που πιστεύουμε να τα κάνουμε πραγματικότητα.
Όσον αφορά τη δυνατότητα περαιτέρω συνεργασιών, ο κ. Τζήμερος είπε ότι «υπάρχουν πολλές δυνάμεις, μεμονωμένοι άνθρωποι, με κύρος, με συγκροτημένη σκέψη και λόγο, κάποιες δεξαμενές σκέψεις και κάποια τέτοια κόμματα. Από την άλλη, δεν θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε με ευκαιριακούς λαϊκιστές και μη σοβαρούς, που δεν μπορούν να συνδέσουν το αίτιο με το αποτέλεσμα, προχωρούν σε συνεχή καταγγελία έναντι των πάντων και προσπαθούν να έχουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο».
Ως εκπρόσωπος της εφημερίδας, έθεσε ερώτημα για ασφαλιστικό και τις προτάσεις της νέας προσπάθειας, ο Δημοσιογράφος Χρήστος Δημητριάδης. Ο κος Κρανιδιώτης για τη Νέα Δεξιά, τόνισε ότι θα πρόταση είναι το αναδιανεμητικό σύστημα όπου θα υπάρχει προσωπικός κουμπαράς για τον κάθε ασφαλιζόμενο ενώ θα μπορεί να πάρει χρήματα ως δάνειο αν τα χρειαστεί. Ο κος Τζήμερος τόνισε τα ακόλουθα:
Η εξυγίανση ενός βαθιά προβληματικού συνταξιοδοτικού συστήματος δεν μπορεί να θεωρηθεί εύκολη υπόθεση, ούτε μπορεί να γίνει χωρίς θυσίες. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ένα σύστημα όπως το Ελληνικό, το οποίο αφέθηκε να φθάσει σε σημείο προχωρημένης σήψης, προτού τεθεί το θέμα της εξυγίανσής του.
Το μέγεθος του προβλήματος φανερώνεται με αμείλικτο τρόπο από το ύψος της σημερινής αξίας των μελλοντικών αναγκών για επιχορηγήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά και από τις μαζικές και απανωτές περικοπές παροχών που συμβαίνουν κατά τα τελευταία χρόνια κάτω από την πίεση των διάφορων Μνημονίων.
Αυτή η χώρα έχει και σοβαρούς ανθρώπους. Το 1997 ο καθηγητής Γιάννης Σπράος κοινοποίησε την έκθεσή του για το επερχόμενο ναυάγιο του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Όλοι, με τη λαϊκή Δεξιά στην… πρωτοπορία, έπεσαν να τον «φάνε». Τον χαρακτήρισαν στυγνό τεχνοκράτη και ανάλγητο. Λίγα χρόνια αργότερα, το 2001 ο τότε υπουργός Εργασίας Τάσος Γιαννίτσης επιχείρησε ασφαλιστική μεταρρύθμιση. Πάλι ξεσηκώθηκαν οι πάντες.
Δεν χρειάζεται σοφία για να καταλάβει κανείς ότι όταν ένας συνταξιοδοτείται 45 ή και 50 ετών (π.χ. στρατιωτικός) ή 35 ετών (μητέρα ανηλίκου) τα ασφάλιστρα που πλήρωσε για τα 25 ή τα 15 χρόνια εργασίας δεν φτάνουν σε καμμία περίπτωση να καλύψουν τα 35 ή τα 55 χρόνια της σύνταξης. Στην παραγματικότητα αυτοί οι άνθρωποι θα κοστίσουν στο Δημόσιο (δηλαδή στους υπόλοιπους φορολογούμενους) 4-7 φορές περισσότερο από τα ασφάλιστρά τους...
Δεν χρειάζονται αναλογιστικές γνώσεις για να αντιληφθεί κανείς πως καθώς η επιστήμη προοδεύει και αυξάνεται το προσδόκιμο ζωής η περίθαλψη των ηλικιωμένων κοστίζει περισσότερο απ’ όσο τη δεκαετία του 1960. Το ίδιο ισχύει με ανίατες, παλαιότερα, παθήσεις που αντιμετωπίζονται σήμερα - η θεραπεία τους όμως κοστίζει πάρα πολύ.
Ο εργαζόμενος (και ο εργοδότης του, αν έχει υπαλληλική σχέση) συνεισφέρει κάποιο ποσό σε ένα κοινό ταμείο, το οποίο δεν το επιλέγει ο ίδιος, και του οποίου τη διαχείριση έχει το κράτος. Μολονότι έχει πληρώσει σημαντικά ποσά, δεν ξέρει ούτε πόσα είναι αυτά, ούτε πόση σύνταξη του εξασφαλίζουν.
Το σύστημα πρέπει να διαθέτει ένα σημαντικό δίχτυ προστασίας προς εκείνους που την έχουν ανάγκη. Το δίχτυ αυτό αποτελεί τον εκφραστή της αλληλεγγύης μεταξύ των μετεχόντων του συστήματος. Το κόστος αυτού του παράγοντα πρέπει να καλύπτεται μέσα από την γενική φορολογία.
Το σύστημα πρέπει να διασφαλίζει την πληρέστερη δυνατή ανταποδοτικότητα των καταβαλλομένων εισφορών, έτσι ώστε να είναι δίκαιο απέναντι στους μετέχοντες σε αυτό, οι οποίοι δικαίως αναμένουν μία παροχή ανάλογη των εισφορών που καταβάλλουν.
Το σύστημα πρέπει να διασφαλίζει την μακροχρόνια σταθερότητα των εισφορών, έτσι ώστε να αποφεύγεται η υπέρμετρη επιβάρυνση των νεώτερων γενεών. Η αρχή αυτή στοχεύει στην δημιουργία ενός συνταξιοδοτικού συστήματος με απόλυτα ελεγχόμενο κόστος.
Το σύστημα πρέπει να στηρίζεται, σε μεγάλο βαθμό, σε ιδιωτικά κεφαλαιοποιητικά σχήματα όπως επαγγελματικά ταμεία ή ατομικά συνταξιοδοτικά προγράμματα, με αντίστοιχη μείωση του κρατικού διανεμητικού συστήματος. Η μέγιστη δυνατή συμμετοχή του κεφαλαιοποιητικού συστήματος είναι απαραίτητη επειδή το σύστημα αυτό είναι ασφαλέστερο του διανεμητικού ιδιαίτερα απέναντι σε κινδύνους όπως αυτοί που προέρχονται από το δημογραφικό πρόβλημα. Σημειώνουμε ότι ένα κεφαλαιοποιητικό σύστημα δεν μπορεί ποτέ να είναι υπό κρατική διαχείριση. Αναγκαία είναι και η ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού μηχανισμού εποπτείας.
Το σύστημα πρέπει να ενσωματώνει μηχανισμούς αυτόματης προσαρμογής στο φαινόμενο της συνεχώς βελτιούμενης μακροζωίας. Το φαινόμενο αυτό θα συνεχίσει να υπάρχει για πάρα πολλά χρόνια και είναι αδύνατο να προβλεφθούν οι σχετικές εξελίξεις. Οι εξελίξεις της ιατρικής επιστήμης και η συνεχώς αναπτυσσόμενη τεχνολογία, θα συνεχίσουν να συμβάλλουν αποφασιστικά στην βελτίωση της μακροζωίας του ανθρώπου. Αυτό σημαίνει ότι τα ταμεία θα πληρώνουν για περισσότερα χρόνια συντάξεις, απ’ ό,τι στο παρελθόν και οι δαπάνες για την υγεία θα είναι ιδιαίτερα αυξημένες καθώς, όπως είναι προφανές, η τρίτη ηλικία έχει περισσότερες ανάγκες περίθαλψης.
Το σύστημα πρέπει να παρέχει στο σύγχρονο άτομο δυνατότητες επιλογών. Η σύγχρονη κοινωνία δεν αποδέχεται τον αλόγιστο εξαναγκασμό. Τέτοιες δυνατότητες επιλογών μπορεί να αφορούν τη δυνατότητα του ατόμου να καθορίζει την ηλικία αποχώρησης, το τελικό ύψος της παροχής, τον φορέα διαχείρισης των εισφορών του.
ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου