Για τις εξαγγελίες της δημοτικής αρχής για το ζήτημα της σχολικής στέγης

 

Για τις εξαγγελίες της δημοτικής αρχής για το ζήτημα της σχολικής στέγης

Οι πρόσφατες εξαγγελίες της δημοτικής αρχής για τις πρωτοβουλίες που πρόκειται να

πάρει για τη σχολική στέγη στη Θεσσαλονίκη κάτω από την πίεση των οργανωμένων αγώνων

γονιών και εκπαιδευτικών του Δήμου μας, είναι μια μικρή πρώτη νίκη, που δείχνει την

ανάγκη να υπάρξει αποφασιστική συνέχεια . Οι μαζικές κινητοποιήσεις εδώ και 15 μήνες,

μέσα από τους συλλόγους και τις ενώσεις τους για “σύγχρονα ασφαλή σχολεία για

όλα τα παιδιά “, για να αντιμετωπιστεί και να επιλυθεί το ζήτημα της απαρχαιωμένης

και ελλιπούς σχολικής υποδομής στο Δήμο μας, είναι αυτές που στρίμωξαν

κυβέρνηση, περιφέρεια και δημοτική αρχή. Αυτή η πίεση έφερε στο προσκήνιο το ζήτημα

της σχολικής στέγης - το οποίο υπήρξε στα αζήτητα των εκλογικών διακηρύξεων τόσο της

σημερινής διοίκησης όσο και άλλων παρατάξεων , προερχόμενων από τη ΝΔ, το ΠαΣοΚ και το

χώρο του Συριζα μόλις λίγους μήνες πριν - και ανάγκασε τη Διοίκηση σ’ αυτές τις κινήσεις.

Αυτή η πίεση , στην πόλη μας και πανελλαδικά, οδήγησε την κυβέρνηση να εξασφαλίσει έστω

το ποσό των 350 έκ. του προγράμματος “Μαριέττα Γιαννάκου” - ακόμα κι αν αυτό είναι

ψίχουλα στην πραγματικότητα καθώς αφορά στη σχολική στέγη για το σύνολο των 332 Δήμων

στη χώρα. Και, τέλος, αυτή η πίεση θορύβησε την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και

“εδέησε” να στρέψει κάποιους πόρους σ’ αυτή την κατεύθυνση.

Ακόμη κι αυτές οι εξαγγελίες που έγιναν ωστόσο,( στον όποιο, έστω, χρονικό ορίζοντα

ολοκληρωθούν..) είναι μπαλώματα μπροστά στις πραγματικές ανάγκες. Δεν είναι η δραστική

απάντηση στο πρόβλημα των πεπαλαιωμένων και ακατάλληλων για τον 21ο αιώνα σχολικών

κτιρίων στη Θεσσαλονίκη , ούτε και σε καθεαυτό το ζήτημα των ελλείψεων σχολικών χώρων.

Η μόνη στην πραγματικότητα νέα προσθήκη θα είναι το τριθέσιο νηπιαγωγείο που

εξαγγέλθηκε στην Τούμπα ( Επιδαύρου κ’ Αμφιπόλεως). Για τις υπόλοιπες περιπτώσεις θα

έχουμε , όταν επαναλαμβάνουμε κι αυτή ολοκληρωθεί, την αναβάθμιση της σχολικής

υποδομής για σχολεία που ήδη, εδώ και χρόνια, λειτουργούν σε προβληματικές εγκαταστάσεις.

Η αναβάθμιση της υποδομής για τα συγκεκριμένα σχολεία, ωστόσο, είναι

σχεδόν σταγόνα στον ωκεανό, όταν σε όλη την υπόλοιπη πόλη και την επόμενη σχολική

χρονιά:

- Θα εξακολουθούν τα παιδιά να στοιβάζονται σε τμήματα 25 παιδιών και πλέον.

- Θα εξακολουθήσουν να συστεγάζονται στα ίδια σχολικά συγκροτήματα παιδιά

δημοτικού και λυκείου.

- Θα συνεχίσουν να λείπουν συνολικά 70(!) νηπιαγωγεία που απαιτούνταν - ήδη το

2019 - για να μπορέσει ο Δήμος να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της δίχρονης

προσχολικής εκπαίδευσης.

- Θα απουσιάζουν χώροι για νέους βρεφονηπιακούς σταθμούς.

- Θα είναι στον «αέρα» γονείς και παιδιά στα σχολεία που κρίθηκε ότι πρέπει να γίνει

δευτεροβάθμιος σεισμικός έλεγχος.

Αλήθεια, για ποιο λόγο εξαγγέλλονται επεμβάσεις ενεργειακής αναβάθμισης σε σχολεία

που χρήζουν δευτεροβάθμιου προσεισμικού ελέγχου - όταν λογικά και μόνο η προτεραιότητα

εκεί θα έπρεπε να είναι η εξασφάλιση της στατικής τους ενίσχυσης;

Παράλληλα, η Διοίκηση πανηγυρίζει για την ολοκλήρωση των έργων στο

διατηρητέο της Κριεζώτου ( όπου είναι η “φυσική” έδρα του 5ου Λυκείου που στεγάζεται σε

λυόμενα στη Μαρίας Κάλλας) και το νηπιαγωγείο της Λαχανά. Οι περιπτώσεις αυτές ωστόσο

δεν είναι για πανηγύρια : τα εν λόγω σχολεία βρίσκονται από τα μέσα της προηγούμενης

δεκαετίας στο τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου Θεσσαλονίκης, και οι εργολάβοι έσπασαν κάθε

ρεκόρ στα αιτήματα παρατάσεων. Η αλήθεια είναι πώς μιλάμε για εμβληματικά παραδείγματα

ότι η εργολαβοποίηση των έργων σημαίνει έργα πανάκριβα που παραδίδονται με

καθυστέρηση - ανάλογα με τις διάφορες επιχειρηματικές ανάγκες του κάθε

εργολάβου και σε αντίθεση με το συμφέρον των πολλών . Μόνο η συνέχιση των

κινητοποιήσεων μπορεί να εξασφαλίσει ότι κι αυτά ακόμα τα έργα που εξαγγέλθηκαν θα

ολοκληρωθούν στο συντομότερο δυνατό χρονοδιάγραμμα . Όπως μόνο η κινητοποίηση των

γονέων και των εργαζόμενων μπορεί να εξασφαλίσει ότι θα διατεθούν εν τελεί τα κονδύλια για

την στατική ενίσχυση του διατηρητέου συγκροτήματος της Συγγρού : γιατί θυμόμαστε ότι ήδη

το 2017 είχε πρωτοεξαγγελθεί το έργο της στατικής ενίσχυσης του συγκροτήματος αυτού -

μαζί τότε με το αντίστοιχο της Ικτίνου - , μάλιστα με κονδύλια που θα προέρχονταν από το

δάνειο των 20 εκ. της ΕτΕπ , χρήματα που ποτέ δεν έφτασαν εκεί που υποτίθεται

προορίζονταν.

Η Λαϊκή Συσπείρωση, τόσο διαχρονικά όσο και στην παρούσα δημοτική

περίοδο με ανακοινώσεις, παρεμβάσεις, περιοδείες στα σχολεία και συναντήσεις με

συλλόγους εκπαιδευτικών και γονέων στάθηκε πρωτοπόρα στην ανάδειξη του

ζητήματος, διεκδίκησε μαζί με τον λαό της Θεσσαλονίκης λύσεις, αποκάλυψε την βασική

αιτία για τα προβλήματα της υποχρηματοδότησης όλων των πτυχών ( ανεύρεση οικοπέδων,

συντήρηση, κατασκευή) της σχολικής στέγης στην πόλη : τις πολιτικές επιλογές κυβερνήσεων

και δημοτικών αρχών για έργα και υποδομές που ευνοούν την κερδοφορία των λίγων . Αυτές

οι πολιτικές επιλογές παραμένουν και μόνο η λαϊκή κινητοποίηση και διεκδίκηση μπορεί να τις

βάλει φρένο και να έχει κατακτήσεις - έστω αυτά τα λίγα αναγκαία έργα που εξαγγέλθηκαν.

Η συνέχεια ου οργανωμένου αγώνα εκπαιδευτικών – γονιών- μαθητών μπορεί να βγάλει στο

προσκήνιο το αίτημα για ολοκληρωμένο πρόγραμμα σχολικής στέγης στον δεύτερο μεγαλύτερο

δήμο της χώρας, με αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση, για το σχολείο που έχουμε ανάγκη

στον 21 ο αιώνα.