Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη βυθίζεται όλο και περισσότερο σε μια πρωτοφανή κρίση, καθώς το πολύκροτο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ όχι μόνο αρνείται να σβήσει, αλλά, αντίθετα, φουντώνει με νέες αποκαλύψεις, δημιουργώντας ένα κλίμα «πολιτικού καύσωνα» στο Μέγαρο Μαξίμου. Οι παραιτήσεις κυβερνητικών στελεχών, οι εσωκομματικές τριβές και το φάσμα των πρόωρων εκλογών συνθέτουν ένα αχαρτογράφητο τοπίο, στο οποίο η αλήθεια μοιάζει να έχει υποστεί… «κοπτοραπτική».
Στο επίκεντρο αυτής της δίνης βρίσκεται ο πρώην υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Διονύσης Σταμενίτης, ο οποίος, σε μια σειρά δηλώσεων μετά την παραίτησή του, κατήγγειλε ευθέως ότι ο διάλογος που τον ενέπλεξε στο σκάνδαλο είναι «προϊόν κοπτοραπτικής». Η υπόθεση, πέρα από τις πολιτικές διαστάσεις, εγείρει σοβαρά ερωτήματα για τις πρακτικές διαρροής πληροφοριών, την αξιοπιστία των στοιχείων και τις πραγματικές προθέσεις πίσω από την ενοχοποίηση συγκεκριμένων προσώπων. Και για την Πέλλα, η απομάκρυνση ενός ανθρώπου με βαθιά γνώση των αγροτικών ζητημάτων αφήνει ένα μεγάλο κενό και ανησυχία στους παραγωγούς.
Η «Κοπτοραπτική» του Διαλόγου: Η Εκδοχή του Διονύση Σταμενίτη
Ο Διονύσης Σταμενίτης, στην πρώτη του συνέντευξη στην ΕΡΤ μερικές μέρες μετά την παραίτησή του, αλλά και στην εκπομπή «ΚΑΛΗΜΕΡΑ» του ΣΚΑΪ στις 29 Ιουνίου, ήταν ξεκάθαρος: «Ο διάλογος που εμφανίστηκε ως δήθεν δικός μου, είναι προϊόν κοπτοραπτικής», τονίζοντας πως «δεν υπάρχει κανένα αίτημά μου για προσωπική εξυπηρέτηση». Η δήλωση αυτή έρχεται να ανατρέψει την αρχική εικόνα που δημιουργήθηκε στα μέσα ενημέρωσης, αφήνοντας πίσω της ένα σωρό αναπάντητα ερωτήματα.
«Δεν είχα καμία ευθύνη, ο ΟΠΕΚΕΠΕ δεν ήταν στις αρμοδιότητές μου, ούτε διαχειρίστηκα χρήματα», ανέφερε ο πρώην υφυπουργός, θέτοντας ένα σημαντικό πλαίσιο για τη θέση του στην κυβέρνηση και την άμεση σύνδεσή του με τις καταγγελίες.
Αναλυτικότερα, ο κ. Σταμενίτης περιέγραψε πώς εμφανίστηκε ο παραποιημένος διάλογος: «Πράγματι, την ημέρα που βγήκε η δικογραφία για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, εμφανίστηκε διάλογος δήθεν δικός μου, προϊόν κοπτοραπτικής. Πρόκειται για απόλυτο ψέμα, δεν υπάρχει πουθενά στη δικογραφία. Υπάρχουν 250 δευτερόλεπτα καταγεγραμμένα και δεν υπάρχει καμία παρατυπία».
Ο ίδιος τόνισε την έκπληξή του για το πώς αυτός ο παραποιημένος διάλογος έφτασε στους δημοσιογράφους. «Δεν μπορώ να καταλάβω πώς έφτασε στους δημοσιογράφους ερώτημα που μού τέθηκε από παραγωγό πώς θα άλλαζε το καλαμπόκι. Στη δικογραφία του ξεκαθαρίζω ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει και ζητώ επιβεβαίωση από τον πρόεδρο του ΟΠΕΚΕΠΕ».
Ουσιαστικά, ο κ. Σταμενίτης υποστηρίζει ότι η πραγματική συνομιλία, όπως καταγράφεται στη δικογραφία, ήταν μια απλή διευκρίνιση και όχι αίτημα για παράνομη εξυπηρέτηση. Η φράση «Είναι παράτυπο αυτό» που εμφανίστηκε στην πρώτη εκδοχή του διαλόγου, δεν αφορούσε την υπόθεση του καλαμποκιού, αλλά μια εντελώς διαφορετική συζήτηση με τον κ. Παπασίδη, σχετικά με τις χειρόγραφες δηλώσεις και την εφαρμογή φορολογικών νόμων. Αυτή η «σειραφίλα» ή «κοπτοραπτική» είχε ως στόχο να δημιουργήσει ψευδείς εντυπώσεις, ενοχοποιώντας άδικα τον ίδιο.
«Δεδομένο είναι ότι η δική μου καταγραφή δεν έχει καμία σχέση κι επειδή διαπίστωσα ότι υπήρχε εκείνη η κοπτοραπτική δράσεων που δεν είχα πει, υπέβαλα την παραίτησή μου», υπογράμμισε ο κ. Σταμενίτης, εξηγώντας έτσι την απόφασή του να αποχωρήσει από το κυβερνητικό σχήμα.
Δύο Εκδοχές, Μια Αλήθεια: Ποιος Έχει Διοχετεύσει τους Ανακριβείς Διαλόγους;
Η αναφορά του κ. Σταμενίτη σε δύο διαφορετικές εκδοχές του ίδιου διαλόγου είναι ένα από τα πιο κρίσιμα σημεία της υπόθεσης και εγείρει σειρά ερωτημάτων για τη διαχείριση της πληροφορίας και τις προθέσεις όσων τη διέρρευσαν.
Ακολουθεί το πρώτο κείμενο όπως δόθηκε στους δημοσιογράφους και σύμφωνα με τον κ. Σταμενίτη δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα:
Διονύσης Σταμενίτης: Μου είπαν ότι ο Β. κατάφερε να μετατρέψει μια έκταση από γλυκό καλαμπόκι σε κανονικό. Θέλω να μου πεις πώς μπορώ να το κάνω κι εγώ.
Κυριάκος Μπαμπασίδης: Δεν ξέρω εάν γίνεται, να το δούμε.
Διονύσης Σταμενίτης: Όχι, είμαι σίγουρος ότι γίνεται.
Κυριάκος Μπαμπασίδης: Είναι παράτυπο αυτό. Δες εάν μπορεί να το κάνεις εσύ στο υπουργείο.
Ακολουθεί το κείμενο όπως καταγράφεται στη δικογραφία, σύμφωνα με τον Διονύση Σταμενίτη:
Σταμενίτης: Άκουσα τώρα έναν τύπο που με πήρε τύπου ένας τύπος
Μπαμπασίδης: Ναι
Σταμενίτης: Και μου λέει, εεε, αυτός έχει δηλώσει γλυκά καλαμπόκια και θέλει να δηλώσει κανονικά. Ή ανάποδα δεν ξέρω τι έχει.
Μπαμπασίδης: Ναι
Σταμενίτης: Και του λέω αυτό δεν γίνεται, μου όμως λέει το έκανε ο τάδε λέει με το τάδε ΑΦΜ, το έκανε ο Β. με έναν τύπο λέει εκεί πέρα, μέσα στον ΟΠΕΚΕΠΕ, το σύστημα του το άνοιξε το διόρθωσε.
Μπαμπασίδης: Ποιος είναι αυτός; Είναι σοβαρό.
Σταμενίτης: Δεν το ξέρω, δεν το ξέρω, δεν το ξέρω
Μπαμπασίδης: Ισχύει καταρχήν αυτό που λέει αυτός;
Σταμενίτης: Ε τι να σου πω, μου το είπε ένας
Μπαμπασίδης: Ότι κάποιος του άνοιξε το σύστημα εδώ; Δεν εεε και από δω γίνεται
Σταμενίτης: Δεν το ξέρω
Μπαμπασίδης: Το σύστημα δεν το ανοίγει ο ΟΠΕΚΕΠΕ, το ανοίγει η εταιρεία με εντολή του ΟΠΕΚΕΠΕ
Σταμενίτης: Δεν το ξέρω
Μπαμπασίδης: Μήπως το λέει έτσι
Σταμενίτης: Μπορεί
Μπαμπασίδης: Ναι
Η αντιπαραβολή των δύο εκδοχών είναι αποκαλυπτική. Στην πρώτη, ο κ. Σταμενίτης εμφανίζεται να ζητά προσωπική εξυπηρέτηση («πώς μπορώ να το κάνω κι εγώ»), ενώ στη δεύτερη, την οποία υποστηρίζει ως την πραγματική, απλώς μεταφέρει μια πληροφορία που έλαβε και ζητά επιβεβαίωση από τον πρόεδρο του ΟΠΕΚΕΠΕ για την αδυναμία αλλαγής της δήλωσης. Ουδέποτε ζητά να γίνει κάτι για τον ίδιο ή για λογαριασμό κάποιου συγκεκριμένου. Το «πώς μπορώ να το κάνω κι εγώ» της πρώτης εκδοχής είναι η ουσιαστική διαφορά που αλλάζει όλο το νόημα της συνομιλίας.
Τα ερωτήματα που γεννώνται λοιπόν είναι πολλαπλά και χρήζουν διερεύνησης:
Ποιος είναι αυτός που διοχέτευσε τον παραποιημένο διάλογο στους δημοσιογράφους;
Εξυπηρετούσε άραγε κάποιον σκοπό η διαρροή αυτή;
Τι ήθελε να πετύχει εμφανίζοντας τον Διονύση Σταμενίτη να ζητά να γίνει για τον ίδιο μια παρατυπία που έχει γίνει για άλλον πολίτη – παραγωγό;
Υπάρχουν άραγε καθοδηγητές πίσω από αυτή τη «σκευωρία»;
Και το πιο σημαντικό: Ποιος είναι ο «Β.» που αναφέρεται και στις δύο εκδοχές του διαλόγου ως αυτός που κατάφερε να κάνει μια τέτοια αλλαγή, «με έναν τύπο λέει εκεί πέρα, μέσα στον ΟΠΕΚΕΠΕ» και «του άνοιξε το σύστημα του διόρθωσε»;
Η ταυτότητα του «Β.» είναι κρίσιμη για την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης και την αποκάλυψη του δικτύου που δρούσε εντός του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Η Πολιτική Θυσία: Παραίτηση για το Καλό της Κυβέρνησης;
Παρά την έντονη διάψευση και την καταγγελία της «κοπτοραπτικής», ο Διονύσης Σταμενίτης υπέβαλε την παραίτησή του. Ο λόγος, όπως εξήγησε, ήταν καθαρά πολιτικός: «δημιουργεί πολιτικές εντυπώσεις ότι εγώ εμφανίζομαι σε επικοινωνία», επεσήμανε, προσθέτοντας ότι «ήταν μονόδρομος η παραίτησή μου για να διευκολύνω την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, ώστε να συνεχιστεί μία πολύ σημαντική προσπάθεια που γίνεται να εξυγιανθεί ο ΟΠΕΚΕΠΕ και να φανεί πού έχουν πάρει παράνομες επιδοτήσεις».
Ο κ. Σταμενίτης επανέλαβε ότι δεν είχε αρμοδιότητες στον ΟΠΕΚΕΠΕ και δεν διαχειρίστηκε χρήματα, τονίζοντας ότι η παραίτησή του ήταν μια πράξη ευθύνης για να μην δημιουργηθεί πρόβλημα στον Πρωθυπουργό και να μην γίνει τροχοπέδη στο έργο της κυβέρνησης. «Δεν είναι επί της ουσίας της συνομιλίας», είπε χαρακτηριστικά στην ΕΡΤ, «είναι ότι η συνομιλία αυτή που συμμετέχει σε μια μεγάλη δικογραφία δημιουργεί αρνητικές εντυπώσεις».
Ωστόσο, η απόφαση του Μεγάρου Μαξίμου να ζητήσει παραιτήσεις από τέσσερα κυβερνητικά στελέχη – μεταξύ των οποίων ο κ. Σταμενίτης, ο υπουργός και δύο άλλοι υφυπουργοί – ενώ ο υφυπουργός Κέλλας δεν κλήθηκε να παραιτηθεί, έχει προκαλέσει έντονα ερωτηματικά και έχει πυροδοτήσει συζητήσεις για επιλεκτική μεταχείριση και διαφορετικά κριτήρια.
Ο Γιώργος Βρεττάκος, βουλευτής της ΝΔ, στην εκπομπή «Κοινωνία Ώρα MEGA», προσπάθησε να δικαιολογήσει τις παραιτήσεις ως ανάληψη πολιτικής ευθύνης, διαχωρίζοντας σαφώς τις πολιτικές από τις ποινικές ευθύνες. «Με τις παραιτήσεις ανελήφθη η όποια πολιτική ευθύνη έπρεπε να αναληφθεί σε αυτήν την φάση. Είναι άλλο οι πολιτικές και άλλο οι ποινικές ευθύνες. Σε ό,τι έχει να κάνει με τις ποινικές ευθύνες υπάρχει διερεύνηση γι΄αυτούς οι οποίοι παρανόμησαν». Ωστόσο, η εξήγηση αυτή δεν έχει πείσει το σύνολο της κοινής γνώμης και της αντιπολίτευσης.
Οι Φόβοι του Μαξίμου: Μια Κυβέρνηση σε Αχαρτογράφητα Νερά
Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ έχει φέρει το Μέγαρο Μαξίμου αντιμέτωπο με μια σειρά από βαθύτερους φόβους και διλήμματα, που απειλούν τη συνοχή και την πορεία της κυβέρνησης:
1. Ο Φόβος Νέων Αποκαλύψεων και το Βάθος του Σκανδάλου
Ο μεγαλύτερος φόβος στο κυβερνητικό στρατόπεδο αφορά νέα πιθανά κύματα αποκαλύψεων που θα «καίνε» κυβερνητικά στελέχη. Πληροφορίες από δικαστικές πηγές κάνουν λόγο για δεύτερη δικογραφία για τον ΟΠΕΚΕΠΕ που αναμένεται να έρθει στη Βουλή, προσθέτοντας νέα πρόσωπα στον ήδη μακρύ κατάλογο των εμπλεκομένων. Επιπλέον, πληροφορίες από τις Βρυξέλλες αναφέρουν πως στο στόχαστρο της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας δεν βρίσκεται μόνο το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, αλλά και επιδοτήσεις που αφορούν και άλλους τομείς, κάτι που διευρύνει σημαντικά το πεδίο της έρευνας και τον κίνδυνο νέων αποκαλύψεων. Η ανησυχία στο Μαξίμου είναι έντονη για το πόσο κοντά στην καρδιά της κυβέρνησης θα βρίσκονται τα στελέχη αυτά.
2. Εσωκομματικός Αναβρασμός: Η «Γαλάζια» ΚΟ Βράζει
Το κλίμα στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας είναι ιδιαίτερα βαρύ. Η «γαλάζια» κοινοβουλευτική ομάδα βράζει, με τη δυσαρέσκεια πολλών βουλευτών για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ να είναι εξαιρετικά έντονη. Αυτή η δυσαρέσκεια, που εκφράζεται καθημερινά σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, έχει ήδη οδηγήσει σε δημόσια κριτική από ορισμένους βουλευτές, και κανείς δεν αποκλείει ότι οι ψίθυροι εσωκομματικής κριτικής μπορεί στην πορεία να γίνουν κραυγές.
Παράλληλα, η κρίση προσφέρει πρόσφορο έδαφος σε κορυφαία στελέχη να ξεδιπλώσουν τις προσωπικές τους στρατηγικές. Η πρόσφατη επίθεση του Άδωνι Γεωργιάδη εναντίον του Νίκου Δένδια, η οποία προκάλεσε σκληρό εσωκομματικό πόλεμο, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Έμπειρες «γαλάζιες» φωνές παρατηρούν ότι οι φιλοδοξίες κορυφαίων στελεχών συχνά καταγράφονται ως διαφωνίες ή διαφοροποιήσεις από την κεντρική γραμμή της ηγεσίας – αν όχι ως ευθεία αμφισβήτηση – όχι μετά, αλλά πριν τις εκλογές. Αυτό γίνεται προκειμένου να προετοιμάσουν το έδαφος για τις επιδιώξεις εκείνων που τις εκφράζουν σε σχέση με την επόμενη μέρα στο κόμμα. Με άλλα λόγια, όσο προχωράμε προς τις εκλογές, είναι πιθανό τέτοιες διαφοροποιήσεις και εκφράσεις έστω έμμεσης αμφισβήτησης της ηγεσίας να πυκνώνουν, δημιουργώντας ένα κλίμα αβεβαιότητας και εσωστρέφειας.
3. Το Σενάριο Αντώνη Σαμαρά: Η Απειλή Νέου Κόμματος
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, τα ανήσυχα βλέμματα του Μεγάρου Μαξίμου κινούνται σε μεγάλο βαθμό και πίσω από τις κινήσεις του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Έχοντας διαγραφεί από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και επομένως βρισκόμενος εκτός κόμματος, ο κ. Σαμαράς έχει αφήσει να πλανιέται έντονα στην πολιτική ατμόσφαιρα το ενδεχόμενο να ιδρύσει νέο δικό του κόμμα.
Στο Μαξίμου, λοιπόν, δεν ανησυχούν μόνο για το ενδεχόμενο πολλοί δυσαρεστημένοι και οργισμένοι από τη βάση της ΝΔ να στραφούν και να προσεγγίσουν ένα μελλοντικό κόμμα Σαμαρά. Φοβούνται και το ενδεχόμενο να υπάρξουν και βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος που αισθάνονται εντελώς αποκομμένοι από το «επιτελικό κράτος» του κ. Μητσοτάκη, που δεν αξιοποιήθηκαν ποτέ στο κυβερνητικό σχήμα επί της κυβέρνησής του και που νιώθουν πολύ μακριά από τον σημερινό πρωθυπουργό. Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να διασπάσει την κοινοβουλευτική ομάδα και να αποδυναμώσει περαιτέρω την κυβέρνηση.
Το Δίλημμα της Προανακριτικής: «Μοντέλο Τριαντόπουλου» και η Πιθανή Ρήξη με Βορίδη
Το άλλο μεγάλο ζήτημα για το Μαξίμου είναι ασφαλώς τι θα κάνει με το θέμα της προανακριτικής επιτροπής για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Ένα θέμα που έχει επίσης σοβαρές εσωκομματικές προεκτάσεις και που παίρνει μορφή συμπληγάδων για τον πρωθυπουργό.
Καταρχάς, η κυβέρνηση είναι πλέον εγκλωβισμένη στην έως τώρα επιλογή της να σκαρφιστεί το περιβόητο «μοντέλο Τριαντόπουλου», το οποίο δικαίως έχει επικριθεί έντονα. Το μοντέλο αυτό συνιστά fast track Προανακριτική και απευθείας παραπομπή του εκάστοτε υπουργού ή υφυπουργού στο δικαστικό συμβούλιο. Στην κυβέρνηση γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν υπάρχει πειστικό επιχείρημα που να δικαιολογεί δύο μέτρα και δύο σταθμά. Να παραπέμπεται δηλαδή ο Κώστας Αχ. Καραμανλής (για τα Τέμπη) και ο Χρήστος Τριαντόπουλος (για τις πλημμύρες) στο δικαστικό συμβούλιο (ανεξάρτητα με την αποδοχή ή όχι από τη κυβερνητική πλειοψηφία των ενδείξεων ενοχής τους) και να μην παραπέμπεται ο Μάκης Βορίδης (πρώην υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης).
Από την άλλη, αν ο πρωθυπουργός επιλέξει να παραπέμψει τον Μάκη Βορίδη σε προανακριτική, τότε με δεδομένο ότι ο τελευταίος εμφανίζεται αντίθετος με το «μοντέλο Τριαντόπουλου» και αρνητικός στην απευθείας παραπομπή του, με fast track προανακριτική, στο δικαστικό συμβούλιο, πολλοί στη ΝΔ εκτιμούν ότι μια τέτοια εξέλιξη θα οδηγήσει σε ρήξη μεταξύ Μητσοτάκη – Βορίδη. Μια ρήξη που θα μπορούσε να επιφέρει ακόμα και το σενάριο της αυτονόμησης του τελευταίου από τη ΝΔ σε περίπτωση υπερψήφισης της παραπομπής του. Επιπλέον, εφόσον, σε αυτήν την περίπτωση, ο κ. Βορίδης (σε αντίθεση με τους Κ. Αχ. Καραμανλή και Χρ. Τριαντόπουλο) ζητούσε από τους βουλευτές της ΝΔ να μην τον παραπέμψουν, θα μπορούσαν και να υπάρξουν «γαλάζιες» διαρροές στην ψηφοφορία, υπονομεύοντας την κυβερνητική πλειοψηφία.
Το «Κουκούλωμα» και η Παγίδα της Εξεταστικής
Από την άλλη, εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιλέξει να μην παραπέμψει τον Μάκη Βορίδη, πέραν της όποιας αντίδρασης του Λευτέρη Αυγενάκη (εφόσον υπάρξει προς αυτόν διαφορετική μεταχείριση, δεδομένης και της δικής του εμπλοκής στην υπόθεση), θα βρεθεί σίγουρα αντιμέτωπος, μπροστά στην κοινωνία (αλλά και στην αντιπολίτευση), με την κατηγορία του «κουκουλώματος».
Υπάρχει βέβαια στο τραπέζι του Μαξίμου και το σενάριο αντί για προανακριτική επιτροπή να πάει σε εξεταστική, η οποία κατ’ αρχήν δεν διερευνά ποινικές ευθύνες, αλλά πολιτικές. Εκεί θα μπορεί να ανοίξει την περίοδο διερεύνησης και στο παρελθόν προκειμένου να προωθήσει το γνωστό κυβερνητικό αφήγημα περί «διαχρονικών ευθυνών» – μια προσπάθεια να μετατοπιστούν οι ευθύνες και σε προηγούμενες κυβερνήσεις.
Μόνο που το σενάριο της εξεταστικής κρύβει σημαντικές παγίδες:
Επανάληψη της κατηγορίας του «κουκουλώματος»: Αφενός, θα βρεθεί και πάλι αντιμέτωπος με την κατηγορία του κουκουλώματος των ποινικών ευθυνών. Διότι αν έχει προηγηθεί απόρριψη πρότασης για προανακριτική της αντιπολίτευσης, τότε για τα ίδια πραγματικά περιστατικά θα είναι πιθανότατα απαράδεκτη η κατάθεση νέας πρότασης για προανακριτική στο μέλλον, ενώ μπορεί σύμφωνα με ορισμένες ερμηνείες να τεθεί και θέμα παραγραφής από το φθινόπωρο.
Δημόσια μετάδοση και μακροχρόνια έκθεση: Και αφετέρου, η εξεταστική δεν είναι κεκλεισμένων των θυρών όπως η προανακριτική. Η εξεταστική θα πραγματοποιείται σε δημόσια μετάδοση και επομένως το Μαξίμου θα την έχει για μακρό χρόνο μέσα στα πόδια του, με το σκάνδαλο να παραμένει στην κορυφή της επικαιρότητας. Μετά την παραδοχή Μητσοτάκη περί «κακής στιγμής της Βουλής», για την εξεταστική των Τεμπών, πολύ δύσκολα θα μπορούσε η κυβερνητική πλειοψηφία να μπλοκάρει τώρα την κλήση μαρτύρων, κάτι που θα μπορούσε να φέρει στο φως ακόμα περισσότερα στοιχεία.
Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τις πληροφορίες, η επίσημη απόφαση μέχρι στιγμής είναι η τελευταία μέρα της Βουλής να είναι η 1η Αυγούστου. Φαίνεται πως όποιο σενάριο (fast track προανακριτική, εξεταστική ή μη αποδοχή οποιασδήποτε πρότασης) δεν αλλάζει αυτό το χρονοδιάγραμμα της Βουλής. Μοναδική περίπτωση που μπορεί να ανατρέψει τον προγραμματισμό αυτόν, επιμηκύνοντας τις εργασίες της Βουλής, φαίνεται ότι είναι το να προκύψει προανανακριτική που θα διεξαχθεί κανονικά (όχι με μοντέλο Τριαντόπουλου), καθώς εκεί θα μπορούσε να τεθεί θέμα παραγραφής, αναγκάζοντας την κυβέρνηση να διαχειριστεί ένα ακόμα χρονικό αδιέξοδο.
Το Φάσμα των Πρόωρων Εκλογών: Η Τελευταία «Ελπίδα» ή η «Παγίδα»;
Όλα αυτά ενώ και πάλι – μπροστά στις εξελίξεις του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ – έχουν αρχίσει να διακινούνται στο εσωτερικό της ΝΔ σενάρια για πρόωρες εκλογές. Μάλιστα, ορισμένα κυβερνητικά στελέχη θεωρούν ότι μετά από τη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει η κυβέρνηση, οι μόνοι δρόμοι διεξόδου είναι είτε μία πολύ ριζική πρωθυπουργική εξαγγελία, είτε εκλογές.
Πίσω από τη χθεσινή φράση του πρωθυπουργού ότι «δεν διστάζω να αναλάβω το βάρος της ευθύνης και στο όνομα όσων κυβέρνησαν και δεν άλλαξαν ένα κράτος που έπρεπε να αλλάξει», τα ίδια κυβερνητικά στελέχη είδαν περισσότερο ένα στοιχείο απειλής για εκλογές παρά μια εξαγγελία για μια ριζική αλλαγή. Το σενάριο που κυκλοφορεί στο εσωτερικό της ΝΔ, λέει ότι θα μπορούσε ο πρωθυπουργός να πάει το Σεπτέμβριο στη ΔΕΘ, να ανακοινώσει το πακέτο των εξαγγελιών του και των όποιων οικονομικών μέτρων σχεδιάζει και μετά να πάει αμέσως σε εκλογές.
Υπάρχει βέβαια και ο αντίλογος. Πρώτον, ότι οι οικονομικές εξαγγελίες αποδίδουν εκλογικά, όχι όταν εξαγγελθούν αλλά μόνο όταν τις νιώσει ο πολίτης στην τσέπη του. Δεύτερον, και κυριότερο, ότι αν η κυβέρνηση πάει στις κάλπες με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ στην κορυφή της επικαιρότητας, τότε θα πληγεί εκλογικά πολύ σοβαρά.
Στο μεταξύ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει στερέψει από αφηγήματα απέναντι στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Αλλάζει διαρκώς γραμμές, αντιφάσκοντας μεταξύ της φρασεολογίας ότι «δεν υιοθετεί συμψηφισμούς» και της ρητορικής περί «διαχρονικών ευθυνών» (στην οποία κινήθηκε και με τη φράση περί «ανάληψης της ευθύνης όσων κυβέρνησαν»). Επαναλαμβάνει ακριβώς το ίδιο αφήγημα με αυτό που πρόβαλλε και μετά την τραγωδία των Τεμπών, όταν διακήρυττε ότι θα πατάξει το, λεγόμενο από τον ίδιο, «βαθύ κράτος».
Μόνο που το αφήγημα αυτό πλέον δε μπορεί να βρει απήχηση, διότι είναι ο ίδιος που όχι μόνο δεν έφτιαξε ένα αποτελεσματικό κράτος, όπως υποσχόταν, αλλά όπως αποδεικνύουν οι αποκαλύψεις που εμπλέκουν κορυφαίους υπουργούς του, επιχείρησε την κατάκτηση και διατήρηση της εξουσίας, πατώντας πάνω σε παλαιοκομματικές, πελατειακές και ρουσφετολογικές πρακτικές.
Οι Παθογένειες του ΟΠΕΚΕΠΕ και η Διεθνής Διάσταση
Πέρα από τις πολιτικές εξελίξεις, το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ αναδεικνύει με τον πιο σκληρό τρόπο τις χρόνιες παθογένειες και την αναποτελεσματικότητα ενός κρίσιμου οργανισμού για τον αγροτικό τομέα. Ο Διονύσης Σταμενίτης, ως γνώστης του χώρου, υπογράμμισε: «Δεν υπήρχαν διαχειριστικά σχέδια βόσκησης, καθώς οι περιφέρειες αδυνατούσαν, δεν υπήρχε Κτηματολόγιο για διασταυρωτικό έλεγχο, ο ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είχε το απαραίτητο προσωπικό για ελέγχους, ούτε κατάλληλο πληροφοριακό σύστημα». Αυτές οι ελλείψεις δημιουργούν ένα εύφορο έδαφος για αδιαφάνεια και παράνομες ενέργειες.
Ο κ. Σταμενίτης συμπλήρωσε ότι το ζήτημα είναι η κυβέρνηση να προχωρήσει, καθώς 3,5 δισ. ευρώ έρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση για δράση στον αγροτικό τομέα, ενώ, γίνεται αγώνας να εξαλειφθούν παθογένειες του παρελθόντος. «Ήδη από το 2020 έχουν σταλεί πολλές υποθέσεις στη Δικαιοσύνη για παράνομες επιδοτήσεις. Υπήρξε προσπάθεια από το 2019 να εξαλειφθούν οι παθογένειες. Προφανώς δεν είχαμε τα αναμενόμενα αποτελέσματα, γι’ αυτό καταργήθηκε ο ΟΠΕΚΕΠΕ από τον πρωθυπουργό», ανέφερε. Ωστόσο, η κατάργηση και η συγχώνευση του ΟΠΕΚΕΠΕ με την ΑΑΔΕ, όπως ανακοινώθηκε, είναι μέτρα που έρχονται κατόπιν εορτής και μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου.
Από την πλευρά της αντιπολίτευσης, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, τόνισε στην «Κοινωνία Ώρα MEGA» ότι «στα 6 χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ παραιτήθηκαν 6 πρόεδροι [του ΟΠΕΚΕΠΕ] και υπήρχαν καταγγελίες από τον κάθε πρόεδρο που έφυγε, αποδεικνύεται ότι εδώ και πάρα πολύ καιρό κάτι συνέβαινε εκεί». Αυτό υποδηλώνει μια διαχρονική κρίση που δεν αντιμετωπίστηκε αποτελεσματικά. Ο κ. Κωνσταντινόπουλος έθεσε επίσης το ζήτημα της ποινικής ευθύνης για όσους «ξεμπλόκαραν τα παράνομα ΑΦΜ» και την εμπλοκή ιδιωτικών εταιρειών στο «κόλπο». Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στην αύξηση 112% στα αιγοπρόβατα στην Κρήτη, σε αντίθεση με τη μείωση 7% στην υπόλοιπη Ελλάδα, γεγονός που υποδηλώνει εστιασμένες παράνομες πρακτικές.
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Φαραντούρης, ήταν ακόμα πιο σκληρός, κάνοντας λόγο για «εγκληματική οργάνωση» και «εκμαυλισμό συνειδήσεων». «Τα λεφτά εάν επιστραφούν, θα επιστραφούν στην Ευρώπη. Δεν είναι μόνο το μισό δισεκατομμύριο πρόστιμο», δήλωσε, εκφράζοντας την ανησυχία των Επιτρόπων για το αν τα χρήματα αυτά θα καταλήξουν στους αγρότες ή στους πολιτικούς. «Έχει ονοματεπώνυμο η εκπόρνευση, ο νεποτισμός, ο εκμαυλισμός συνειδήσεων και οι πελατειακές σχέσεις. Τέτοιου είδους εγκληματική οργάνωση είναι πρωτοφανής για τα ελληνικά δεδομένα», υποστήριξε.
Τι Σημαίνει για τους Παραγωγούς της Πέλλας;
Πολύ σημαντικό είναι και το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει ως αποτέλεσμα όλης αυτής της «σκευωρίας»: πώς θα λειτουργήσει για τον Νομό Πέλλας και για τους παραγωγούς η απομάκρυνση από την κυβέρνηση ενός ανθρώπου, του Διονύση Σταμενίτη, που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, ότι διαθέτει βαθιά γνώση των αγροτικών ζητημάτων;
Ο Διονύσης Σταμενίτης, ως βουλευτής Πέλλας και πρώην υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, αποτελούσε ένα σημείο αναφοράς και στήριξης για τους αγρότες της περιοχής. Η απομάκρυνσή του, ακόμα κι αν είναι αποτέλεσμα πολιτικών πιέσεων ή παραπληροφόρησης, δημιουργεί ένα κενό στην εκπροσώπηση των αγροτικών συμφερόντων του νομού σε κεντρικό επίπεδο. Οι παραγωγοί της Πέλλας, οι οποίοι αντιμετωπίζουν ήδη πληθώρα προβλημάτων, όπως η κλιματική κρίση και ο σκληρός ανταγωνισμός, χρειάζονται ισχυρή φωνή και αποτελεσματική εκπροσώπηση. Η εξέλιξη αυτή προσθέτει ένα ακόμα επίπεδο ανησυχίας σε έναν κλάδο που βρίσκεται ήδη σε οριακή κατάσταση.
Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, λοιπόν, δεν είναι απλώς μια υπόθεση διαφθοράς. Είναι ένας καταλύτης για την πολιτική σκηνή, που αποκαλύπτει βαθιές παθογένειες, πυροδοτεί εσωκομματικούς πολέμους και θέτει την κυβέρνηση προ των ευθυνών της. Η αναζήτηση της αλήθειας και η απόδοση ευθυνών είναι επιτακτική, όχι μόνο για τη δικαιοσύνη, αλλά και για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών στους θεσμούς και την προστασία του μέλλοντος του αγροτικού κόσμου, ειδικά σε έναν νομό όπως η Πέλλα, που βασίζεται στην αγροτική παραγωγή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου