Και ανατρέχω στα περασμένα μόλις προ έτους όπου βρέθηκα για λίγες μέρες
στην Γερμανία κι είδα πως αντιδράει εκεί ο κόσμος. Είδα βουνά ολόκληρα από
χαρτοκούτια και υλικά συσκευασίας έξω από SUPER MARKETS διότι ο επιχειρηματίας δεν φρόντιζε το
περιβάλλον. Ο κόσμος αποφάσισε να αντιδράσει και βγαίνοντας από το κατάστημα
ξετύλιγε τα προϊόντα και πετούσε το περιτύλιγμα στους κάδους του καταστήματος.
Οι κάδοι γέμισαν, γέμισε και το πεζοδρόμιο και ο δρόμος και αναγκάστηκε η
επιχείρηση και να αλλάξει τακτική και να συνδράμει οικονομικά στην καθαριότητα
της πόλης. Εδώ τέτοιου είδους επιχειρήσεις σημασία δεν δίνουν και μήτε
πληρώνουν στους δήμους τα όσα τους αναλογούν ανάλογα με τον όγκο των
απορριμμάτων που πετάνε. Κι αυτό βέβαια είναι το ελάχιστο διότι έχουμε και το
κόστος αγοράς.
Έτσι σε πόλη της πρώην Ανατολικής Γερμανίας οι καταναλωτές έκαναν
μποϊκοτάζ σε 4-5 είδη βασικής διατροφής και ύστερα από 20 μέρες οι τιμές τους
έπεσαν μέχρι και 50%. Εδώ αγοράζουμε και πληρώνουμε ακριβότερα ακόμη και από
χώρες όπως η Γερμανία, η Αγγλία και η Ολλανδία και πολλές φορές αγοράζουμε
Γερμανικά προϊόντα τα οποία είναι ελληνικά και επανεισάγονται από εκεί στην
χώρα μας.
Έτσι έχουμε λάδι που εξάγεται ασυσκεύαστο στην Ιταλία και έρχεται
όμορφα συσκευασμένο στην Ελλάδα και το πληρώνουμε χρυσάφι. Το ίδιο συμβαίνει
και με πολλά είδη φρούτων και βέβαια και με πολλά πολλά άλλα προϊόντα. Ελληνική
εταιρεία αλυσίδα που δραστηριοποιείται και στη Βαλκανική μας πέταξε τα μάτια
έξω με τη διαφορά σε τιμές. Έτσι βρήκαμε είδος πρώτης ανάγκης εδώ να πωλείται
προς 3 ευρώ το τεμάχιο και το ίδιο προϊόν στη Βουλγαρία να έχει τιμή 1 ευρώ και
20 λεπτά. Και μπορεί κάποιος εύλογα να πει πως ένας υπάλληλος στο εδώ SUPER MARKET έχει μισθό 600 ευρώ ενώ στη Βουλγαρία
παίρνει 250 ευρώ. Ψεύδος ασύστολο κι αυτό διότι ο εδώ υπάλληλος από τα 600 ευρώ
που πολλές φορές δεν τα παίρνει κανονικά, δουλεύει όχι οκτάωρο αλλά μια ώρα
παραπάνω και από τα 600 αυτά ευρώ έχει να πληρώσει φόρους, ΕΝΦΙΑ, ασθένειες,
τέλη κυκλοφορίας και να κάνει αγορές και σε 10 μέρες δεν υπάρχει φράγκο ενώ η
Βουλγάρα υπάλληλος που ρωτήσαμε και μας είπε ότι έχει μισθό 210 ευρώ δεν
πληρώνει τίποτα σε φόρους και για ένα αυτοκίνητο πληρώνει όλο κι όλο τέλη,
ασφάλειες και διόδια μόλις 150-200 ευρώ το χρόνο. Πληρώνει το ψωμί μισοτιμής σε
σχέση μ’ εμάς όπως και τα καύσιμα και τα 200 ευρώ της Βουλγαρίας αντιστοιχούν
σε 1500 δικά μας. Όσο δηλαδή παίρνει σήμερα ένας πρώην υψηλόμισθος μιας ΔΕΚΟ.
Βρήκαμε λίτρο χυμό στα Σκόπια που εκεί είχε σε αντιστοιχία δηναρίου με ευρώ
μόλις μισό ευρώ κι εδώ το ίδιο προϊόν σε ποιότητα, ποσότητα και συσκευασία είχε
τιμή 2 ευρώ. Δηλαδή δύο φορές πάνω.
Και γιατί να έχει εξοντωτική φορολογία η Βουλγαρία αφού κατάλαβε ότι το
κέρδος βγαίνει από την κατανάλωση και αν έχει φθηνές τιμές ο κόσμος αγοράζει
και το κράτος κερδίζει.
Κάθε Μάιο στη Βουλγαρία φορολογούνται οι επιχειρήσεις, με έναν ενιαίο
φόρο 10% επί του τζίρου. Περί τις 4.000 Ελληνικές επιχειρήσεις φορολογήθηκαν
φέτος στη Βουλγαρία οι οποίες ήταν κάποτε στην Ελλάδα φτιάχτηκαν με ελληνικές
και Ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και κατόπιν έφυγαν στη Βουλγαρία κατά το αλλού τρως
και πίνεις κι αλλού πας και το δίνεις. Συσκευασία κοκακολούχου ποτού σε SUPER MARKET ελληνικής αλυσίδας στα Σκόπια είχε τιμή 1,5
…δηνάρια!!! Δηλαδή 3 ευρώ τα τέσσερα τεμάχια κι αν πάμε σε πιο χοντρά πράγματα
βρήκαμε και ένα είδος ξυλόσομπας που κατασκευάζεται σε διπλανό μας νομό και είχε
τιμή σε ευρώ 720 ενώ εδώ το ίδιο ακριβώς πωλείται στα 1380!!! Προφανώς διότι ο
κατασκευαστής κάθε βδομάδα βρίσκεται πρώτο τραπέζι πίστα σε κοσμικά κέντρα και
τα όσα πληρώνει ο Έλληνας αγοραστής πάνε σε λουλούδια και σαμπάνιες. Και που να
δείτε τι ταξίδι και τι κρουαζιέρα έκαναν φρούτα που αγοράσθηκαν από Τούρκο
έμπορο στο νομό μας και πήγαν αρχικά προς Ιταλία και Μάλτα κατόπιν στη Σμύρνη
κι αντί για καταστροφή της Σμύρνης ήρθανε ξανά στον τόπο που γεννήθηκαν,
φύτρωσαν και μαγεύτηκαν. Και υπάρχουν πολλά πολλά τέτοια εξωφρενικά με τα οποία
θα ξανασχοληθούμε.
Μ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου