Αφιερωμένο στη Μνήμη των 327 θυμάτων
του Ολοκαυτώματος Πύργων Εορδαίας
Λεβεντογέννα Μάννα Γη
των προγόνων μου σε προσκυνώ
Σεβάσμια υποκλίνομαι εμπρός
σου
Κρατώντας ψηλά τη δάδα
της Ειρήνης
Τους αιώνιους ακούραστους
αγώνες του λαού μου τιμώ.
Για Λευτεριά.
Δεν προδίδω , δεν παραδίνομαι
Στη δίνη του πολέμου,
στη ψεύτικη ιστορία
των εχθρών μου
Τους Ήρωες ζωντανούς κρατώ
Τη χώρα μου λεύτερη λαχταρώ,
απ’ τα δεσμά
Μα, πάλι οι εχθροί παραμονεύουν
Όχι άλλο αίμα, φτάνει
τόσο αίμα, αδελφών
Αμάραντα στεφάνια αρμενίζουν
στον ήλιο
Ελπίζω σ’έναν κόσμο καλύτερο,
δικαιότερο,
Δίχως πολέμους
Μα, να αναφαίνεται το
σκιάχτρο του πολέμου
Που κάθε τόσο αιμοχαρείς
συνάνθρωποι μου προσκυνούν
Τρέφοντας τη κολασμένη
αχορτασιά τους
Με την ανελέητη απληστία
τους
Λαχταρώντας να ντύσουν
την απρέπεια της γύμνιας τους
Με κορμιά νεκρών.
Ξεδιψώντας την ατέρμονη
δίψα τους για θάνατο.
Γι’αυτό ξαγρυπνώ.
Παναγιώτα Παρασκευά
Μεσόβουνο Πτολεμαΐδας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου