ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΠΡΟΣ ΒΟΡΑ

Του Μάκη Κωσταντινίδη

Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται λέει μια λαϊκή παροιμία κι έτσι εδώ και 4-5 χρόνια ελλείψει έργων οδοποιίας στο νομό κάποιοι επανέφεραν το επί νομάρχη Γ. Τάνου έργο, που αφορά την έξοδο προς Σκόπια μέσω Προμάχων.

Ήδη πριν χρόνια έχουν γίνει κάποιες χωματουργικές εργασίες που περισσότερο κατέστρεφαν το περιβάλλον παρά θύμιζαν έργο που θα αποφέρει κάτι θετικό. Βέβαια το όλο έργο είναι πέραν πάσης λογικής και στον περισσότερο χώρο της εφημερίδας θα προσπαθήσουμε να γίνει κατανοητή η μη χρησιμότητα του έργου-δρόμου αυτού, που είναι άρρηκτα συνδεμένος με  την επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών. Μάλιστα προ ημερών ο Δήμαρχος Αλμωπίας Χρήστος Μπάτσης κατά την διάρκεια του Δημοτικού συμβουλίου Αλμωπίας είχε τονίσει ότι προχωρούν οι διαδικασίες και ότι είναι θετικός ως προς την κατασκευή του δρόμου, όχι όμως και με την συμφωνία των Πρεσπών. Βέβαια δρόμος= συμφωνία. Δεν μπορείς να τα διαχωρίζεις.

Κατ’ αρχάς και εμείς είμαστε υπέρ κάθε έργου και κάθε δρόμου. Πλην όμως σ’ έναν τόπο που χρόνια προσπαθούμε να δούμε να γίνεται πράξη το εθνικό οδικό δίκτυο, ένας δρόμος που διασχίζει βουνά και όρη για να φτάσει και να σταματήσει στο πουθενά δεν είναι κοινωφελές έργο. Δεν θα αναφερθούμε σε τεχνικές λεπτομέρειες και χιλιομετρικές αποστάσεις για να γίνουμε πιο κατανοητοί.

Σήμερα για να πάει κάποιος απ’ το Νομό προς Σκόπια έχει πολλές εναλλακτικές διαδρομές, άνετες και εύκολες μέσω των υπαρχόντων συνοριακών διαβάσεων.

Ποιος θα προτιμήσει να μπει σε μια αραιοκατοικημένη περιοχή που μοναδική πόλη είναι το Κοβαντάρτσι και να πάει για να κάνει τι. Από τα σύνορα και μετά είναι δεκάδες χιλιόμετρα χωρίς ίχνος δρόμου με κάποιους χωματόδρομους και μονοπάτια.

Όλο το εμπόριο με την γειτονική χώρα διακινείται μέσω των υπαρχόντων δρόμων και τελωνείων άνετα και εύκολα. Ο δρόμος αυτός ακόμη και αν γίνει μέχρι τα σύνορα ανεβαίνει σε δυσθεώρητα ύψη και επί 7-8 μήνες είναι με χιόνια. Σήμερα αδυνατούμε να εκ χιονίσουμε δρόμους λίγων χιλιομέτρων και ποιος θα εκ χιονίζει τον δρόμο αυτόν.

Κατά του έργου αυτού είναι και κάποιοι πολιτικοί φορείς και ποιος λογικός άνθρωπος αλλά πολλοί εξ αυτών δεν τολμούν να εναντιωθούν φοβούμενοι το πολιτικό κόστος. Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού εστί και είναι η δεύτερη αμαρτία στην περιοχή Προμάχων αφού προ ετών είχαμε την πρώτη που πέρασε απαρατήρητη.

Τότε κατασκευάστηκε έξω από το χωριό ένα υπερσύγχρονο ελικοδρόμιο για το οποίο ξοδεύτηκαν και πήγαν χαράμι πολλά εκατομμύρια και το οποίο βέβαια δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ λεηλατήθηκε και καταστράφηκε. Το αυτό παρόμοιο έργο θα είναι και ο δρόμος που θα εξυπηρετήσει αγρότες και ξυλοκόπους της περιοχής διότι κι απ’ την αντίπερα όχθη δεν υπάρχει ενδιαφέρον και γελάνε με την δική μας επιμονή και ανοησία.

Ελπίζουμε και ευχόμαστε να επικρατήσει η λογική και να δούμε τι χρειαζόμαστε και τι πρωτεύει και μπορεί να γίνει. Υπέρμαχοι του δρόμου αυτού είναι κάποιοι που πάντα υπερβάλλουν και ζητάνε παράλογα, κάποιων εκ των οποίων είναι μεν θετικά πλην όμως όχι χρήσιμα και εφικτά όπως π.χ. το όνειρο για προαστιακό σιδηρόδρομο Θεσσαλονίκη-Γιαννιτσά-Σκύδρα-Αριδαία.

Τώρα όσο αφορά κάποιους που λένε ότι γίνεται καλό είναι και θα δουλέψει κόσμος στο έργο αυτό, δυστυχώς πλανώνται πλάνην οικτρά. Αν π.χ. κάνουμε έναν λιμενοβραχίονα κι έναν φάρο έξωθεν της Σκύδρας, έργο είναι κι αυτό αλλά ας μου πει κάποιος την χρησιμότητα του.

Κάτι τέτοιο κι ακόμα χειρότερο είναι το έργο του δρόμου μέσω Προμάχων. Εμείς χρειαζόμαστε έργα και δρόμους που θα μας φέρουν κέρδος, κόσμο και ανάπτυξη κι όχι να ονειροπολούμε για έναν δρόμο που απλά θα ξοδέψουμε πολλά χωρίς να κερδίσουμε τίποτα και ο οποίος δεν πρόκειται να γίνει ποτέ.

Ίσως κάποιοι διαβάζοντας το κείμενο να μην συμφωνούν αλλά είμαστε πρόθυμοι να το συζητήσουμε και θα κατανοήσουν το πόσο δίκαιο έχουμε πλην κάποιων που έχουν περίεργα σχέδια και όνειρα περί Μακεδονίας και το πώς εννοούν τις σχέσεις με την γείτονα χώρα.