Στο ζήτημα των δημοτικών εκλογών απαιτείται μια εγρήγορση καθώς
ήδη διαμορφώνονται (στο παρασκήνιο τις περισσότερες φορές) συμμαχίες, ίντριγκες
και προσωπικές φιλοδοξίες. Όλα αυτά θα πρέπει να πάνε στην άκρη. Μάλιστα είναι
δεδομένο ότι σε καμιά περίπτωση δεν επιθυμούν ένα κλασικό ψηφοδέλτιο ΣΥΡΙΖΑ
όπως έγινε το 2014 με τον Βασίλη Δημητριάδη που καταγράφηκε ένα ποσοστό, ούτε
βέβαια και αυτό που έγινε το 2019 με την συμμετοχή αγωνιστών σε ένα ψηφοδέλτιο
που είχε λίγο από όλα, όπως αυτό του Γιάννη Τσεπκεντζή. Άλλωστε η μάχη είναι ιδεών
και όχι προσώπων. Μάλιστα παρά το γεγονός ότι για αυτή την κατάκτηση κινούνται
κυρίως νέοι, έχουν ως γνώμονα τις Δημοτικές εκλογές του 1986 όπου τότε είχε
συγκροτηθεί ψηφοδέλτιο με τον Πολυχρόνη Αγαπίδη, επί χρόνια αντιδήμαρχο και
στενό συνεργάτη του τότε Δημάρχου Πέτρου Σούγγαρη, που είχε συγκροτήσει ένα
γνήσια ανατρεπτικό και αριστερό ψηφοδέλτιο έχοντας την στήριξη της ανανεωτικής
αριστεράς και του ΚΚΕ. Τότε είχε λάβει 18% και είχε τερματίσει τρίτος.
Σε αυτό βέβαια το σενάριο το μεγαλύτερο πρόβλημα θα έχει ο
συνδυασμός του κου Τσεπκεντζή που καλείται να διαχειριστεί μια κατάσταση και να
ισορροπήσει ανάμεσα σε ένα μετριοπαθές προφίλ και σε ένα διεκδικητικό πλαίσιο.
Οι πληροφορίες πάντως λένε πως δεν μπορεί να κάνει και πολλά καθώς θέμα χρόνου
είναι οι διεργασιες
Ενδυνάμωση των συμμαχιών
Ενδιαφέρον έχει η χαρτογράφηση και τα χαρακτηριστικά του νέου
σχήματα. Οι καλά γνωρίζοντες τονίζουν ότι το δημοτικό σχήμα δεν θα μπορεί να είναι η
ευκαιριακή σύνταξη ενός εκλογικού ψηφοδελτίου αλλά να ενσωματώνει τους αγώνες
της ταξικής πάλης που έχουμε δώσει στην περιοχή και να ενδυναμώνει τις
συμμαχίες που έχουμε δημιουργήσει στο δρόμο. Η νέα αυτή δημοτική κίνηση θα
είναι σε σε αντίθεση με αρκετές
αντιλήψεις του ρεφορμισμού, δεν θα έρχεται για να ενσωματώσει τα υπαρκτά
κινήματα της πόλης αλλά να αλληλεπιδράσει με αυτά για να βρεθεί ένας κοινός
βηματισμός χωρίς παραγοντισμούς, καπελώματα, εκατέρωθεν μαχαιρώματα και πολύ
περισσότερο ενσωμάτωσης τους σε μια άνευρη δημοτική κοινοβουλευτική προσαρμογή.
Άλλωστε όλοι έχουμε γίνει μάρτυρες ακόμη και σε αυτή τη θητεία ότι σήμερα οι επαγγελματίες
της πολιτικής σύγχυσης θεωρούν ότι τα κινήματα είναι απαραίτητα ως μηχανισμοί
πίεσης για να διευκολύνονται οι εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι έναντι των
δημοτικών αρχών. Η άποψη αυτή στερεί από τα κινήματα τον δυναμισμό που
αναπτύσσουν και το κυριότερο την πολιτική τους ανεξαρτησία να καθορίζουν τις
μεθόδους του αγώνα που διεξάγουν.
Οι όροι μιας τέτοιας προσπάθειας θα πρέπει να είναι πολιτικοί,
χρειάζεται μια από κοινού επεξεργασία με τις δυνάμεις που συμφωνούν για ένα
τέτοιο βήμα, συγκρότησης κι εκλογικής καθόδου στις δημοτικές εκλογές της
Έδεσσας για να καταλήξουν σε ένα συμφωνημένο σχέδιο διακήρυξης και δράσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου