Καλά, άσχημα και μέλλον την Ευρώπης

 

 

Του ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΥΣΗΣ

 

Η συμμετοχή στην ΕΕ πρέπει να κριθεί δίκαια, ρεαλιστικά και ψύχραιμα, όχι με πνεύμα ελιτίστικου ρομαντισμού.

Πρέπει να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα που θα μας βοηθήσουν στην περαιτέρω πορεία μας.

Από οικονομικής άποψης, η συμμετοχή στην ΕΕ έχει αναλογίες με τη συμμετοχή σε προετοιμασία μαραθωνίου.

Οι εκπρόσωποι της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, στη παρουσία τους στις Βρυξέλλες, δεσμεύονταν για "καλή διατροφή και προπόνηση", όμως επιστρέφοντας στην Ελλάδα έκαναν "ανθυγιεινές" επιλογές.

Οι “μεσάζοντες” της μεταπολίτευσης μας έδωσαν λεφτά για καταχρήσεις. Όχι για βελτίωση. Για άμεση κατανάλωση. Όχι για βελτίωση, αυτοδυναμία, αυτοκυριαρχία και καλό μέλλον, όπως έκαναν άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ορθώνοντας ανάστημα.

Η ΕΕ δεν είναι αποκλειστικά μια κακή ή καλή λέσχη. Είναι μια λέσχη κρατών με συμφέροντα που αλλού συγκρούονται, κι αλλού ταυτίζονται.

Δυστυχώς, το ότι οι πονηροί πολιτευτές ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ δεν έκαναν τίποτα για να βοηθήσουν τον αθλητή-Ελλάδα στο μαραθώνιο, σημαίνει ότι σχεδόν το σύνολο του παραγωγικού τομέα της οικονομίας μας, τα "ασημικά" μας πέρασαν σταδιακά σε ξένα χέρια, καθώς χάναμε τον έναν αγώνα μετά τον άλλο και ο διεθνής ανταγωνισμός κέρδιζε. Οι ελληνικές εταιρίες βάλαν λουκέτο, καθώς κανείς δεν τις προστάτεψε και οι δημόσιες συχνά "ιδιωτικοποιήθηκαν" αγοραζόμενες από δημόσιες εταιρίες άλλων κρατών (π.χ. ΟΤΕ). Άραγε φταίνε οι Βρυξέλλες που δε προπονηθήκαμε; Μάλλον φταίει το μεταπολιτευτικό μας σύστημα. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, η μέθοδος των ελληνικών ηγεσιών, ευνόησε τα συμφέροντα των άλλων κρατών που "αγόρασαν Ελλάδα" φθηνά.

Πολλοί αγώνες θα συνεχίζουν να διοργανώνονται.

Μπορεί να είμαστε χαμηλά στις κατηγορίες, αλλά βεβαίως μπορούμε να ανέβουμε. Αυτό απαιτεί πραγματικό πατριωτισμό. Το πολιτικό σύστημα να αγαπάει τον αθλητή-Ελλάδα και, πρωτίστως, να χαίρεται να τον βλέπει να κερδίζει.

Αδιαμφισβήτητο επίτευγμα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος είναι η Ειρήνη, την οποία δεν είχαν την ευκαιρία να ζήσουν οι παππούδες μας. Αυτό δε πρέπει να το ξεχνάμε. Όμως, υπάρχει τίμημα. Δυστυχώς όλα αυτά τα χρόνια χάσαμε λίγη από την αξιοπρέπεια μας, "τρώγοντας σφαλιάρες" στην Κύπρο, στο Αιγαίο, ως και από τα Σκόπια και την Αλβανία.

Ποτέ καμία κυβέρνηση δε βγήκε να ομολογήσει τις ήττες, αλλά βλέποντας τη μεγάλη εικόνα, όσο κι αν είχαμε το (διεθνές) δίκαιο με το μέρος μας, δεν το βρήκαμε ποτέ.

Τα τουρκικά στρατεύματα παρέμειναν στην Κύπρο, καθώς κάποιοι συναλλασσόμενοι-με-τηνΤουρκία Ευρωπαίοι, αποδέχτηκαν σιωπηλά το επιχείρημα της ότι τα στρατεύματα υπερασπίζονται την Κύπρο από... εμάς!

Η Ευρώπη θα μπορούσε να κάνει ένα σκληρό εμπάργκο στην Τουρκία και να τη δελεάσει με πλήρη απελευθέρωση του εμπορίου, εφόσον τα απέσυρε. Είναι η λεγόμενη πολιτική "μαστίγιου και καρότου." Η Ελλάδα θα μπορούσε να μπλοκάρει όλες τις ευρωπαϊκές αποφάσεις μέχρι να την επιβάλει, παρέχοντας δέλεαρ στους Ευρωπαίους, εφόσον αυτή εφαρμοζόταν.

Κάτι αντίστοιχο θα μπορούσε να γίνει και για το casus belli και για τα Ίμια.

Λύσεις υπάρχουν, όμως πρέπει να πιστεύουμε στις δυνάμεις μας.

Έπειτα, απέναντι στη κυρίαρχη βούληση του λαού, στην ιστορία και στη λογική, εκλάπη το όνομα της Μακεδονίας μας.

Αναφορικά με την εξωτερική πολιτική, δεν μπορούμε να αρκεστούμε να υποτάσσουμε τα συμφέροντα μας στα συμφέροντα της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης.

Η Ελλάδα οφείλει να γεφυρώνει βορρά-νότο, δύση και ανατολή. Οφείλουμε να είμαστε θιασώτες στο να ξεκινήσει πάλι η ΕΕ να συζητάει με την Ρωσία, κατανοώντας πραγματικά τις ανησυχίες της. Είναι ειρωνικό ως κράτος να επιδιώκουμε βελτίωση των σχέσεων με τη Ρωσία και να καλούμε στις εκδηλώσεις μας τον Ρώσο πρωθυπουργό, όταν επιβάλλουμε κυρώσεις στη Ρωσία για το θέμα της Ουκρανίας. Το ίδιο παράλογο αρχίζει να διαφαίνεται στις σχέσεις μας με την Κίνα, κατόπιν των πρόσφατων ευρωπαϊκών κυρώσεων.

Όπως επίσης πρέπει να γεφυρώσουμε τη Μέση Ανατολή και την Ινδία με την Ευρώπη, ώστε να αντιμετωπίσουμε τον ανερχόμενο ισλαμιστικό κίνδυνο.

Τα τελευταία 20 χρόνια εμφανίστηκε ένα γιγαντιαίο πρόβλημα: Το λαθρομεταναστευτικό. Με 1/4 Έλληνες άνεργους, δεν έχουμε καθόλου ανάγκη από ξένα εργατικά χέρια, αλλά από επανασχεδιασμό της οικονομίας μας.

Δυστυχώς, με πρόφαση το προσφυγικό θέμα που προέκυψε, σε πολύ μικρότερους αριθμούς από τους παρουσιαζόμενους και βεβαίως σε τοπικό επίπεδο (καθώς ας πούμε, οι πληγέντες από τη Συρία θα μπορούσαν να ζητήσουν άσυλο στις γειτονικές: Ιράκ, Ιορδανία, Ισραήλ, Λίβανο, Τουρκία ή ακόμα και στις ασφαλείς περιοχές της Συρίας!) επιβάλλεται στα ευρωπαϊκά έθνη σταδιακά να χαθούν.

Είμαστε κάθετοι στο ότι δεν θέλουμε ούτε έναν (1) λαθρομετανάστη.

Το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία το κατάφεραν επειδή είναι πιο ακραίοι ή πιο έξυπνοι; Εδώ γίνεται ένα μοιραίο λάθος από την Ευρώπη.

Στη βάση μιας παρεξηγημένης ερμηνείας της Σύμβασης της Γενεύης για τους πρόσφυγες, υπό το ψυχολογικό φορτίο τύψεων της Γερμανίας για τις θηριωδίες του Β' ΠΠ, έγιναν οι συμφωνίες του Δουβλίνου.

Αν το Ισραήλ που ουσιαστικά γειτονεύει με εμπόλεμα κράτη δεν υπεδέχθη κανέναν, ιδού το βασικό μας επιχείρημα.

Δυστυχώς, η Ελλάδα πιέζεται να γίνει κράτος υποδοχής, ενώ πολλοί προσπάθησαν και κατάφεραν την εξαγορά των ελληνικών κυβερνήσεων χρησιμοποιώντας εργαλεία, όπως "εύνοια στο συνταξιοδοτικό" ή "αγορά ελληνικών ομολόγων".

Δηλαδή, εργαλειοποιώντας τις άμεσες οικονομικές μας ανάγκες, μας καθιστούν λαθροαποικία. Κόντρα στο όραμα για μια "Ευρώπη των Εθνών" του οραματιστή Ντε Γκωλ, το σημερινό αφήγημα αναφέρεται σε μια Ευρώπη των λαθρομεταναστών που για κάποιον άγνωστο λόγο, πρέπει να αποδεχθούμε και να ενσωματώσουμε. Βάσει πλήθους μετρήσεων οι Έλληνες δεν έχουμε απολύτως καμία διάθεση να εξαφανίσουμε το υπερ-χιλιετές έθνος μας. Ούτε επειδή η επιχείρηση εισαγωγής λαθρομεταναστών είναι καλοστημένη και υπερκερδοφόρα, ούτε επειδή η Γερμανία έχει τύψεις, ούτε για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους κάποιες επιχειρήσεις σε βάρος των φτωχοποιημένων Ελλήνων. Δυστυχώς το κυρίαρχο αφήγημα στις Βρυξέλλες, πάει να επιβληθεί απέναντι στη βούληση των κυρίαρχων λαών. Ευτυχώς, επιπλέον της Πολωνίας και της Ουγγαρίας, η λογική κερδίζει έδαφος σε 20 από τα 27 κράτη της ΕΕ και αυξάνονται οι φωνές για αναστροφή αυτής της πορείας. Υπάρχουν δηλώσεις μέχρι από το CDU/CSU (κόμμα Μέρκελ) περί πολιτικής που δεν εγκρίνουν οι πολίτες και για κίνδυνο για την ασφάλεια την πολιτών, όπως άλλωστε έχει αποδειχθεί πολλάκις και πολλαχώς. Ευτυχώς, και στην Ελλάδα μπορούμε ακόμα με τη δύναμη με τη ψήφο μας να δείξουμε τη βούληση μας.

Με την επιμονή των κινούμενων-από-τις-ΜΚΟ γραφειοκρατών των Βρυξελλών, κινδυνεύει η Ελλάδα, αλλά κινδυνεύει και η ΕΕ συνολικά.

Ως ΕΕ πρέπει να διεκδικήσουμε να αναστραφεί ο δείκτης της υπογεννητικότητας. Τί αξία έχουν όλα όσα κάνουμε, αν δεν υπάρχει η επόμενη γενιά για να τα μεταλαμπαδεύσουμε και να τα κληροδοτήσουμε; Η προσπάθεια της Ουγγαρίας για την αύξηση των γεννήσεων είναι υποδειγματική.

Χρειαζόμαστε εθνικό όραμα στην αγροτική μας παραγωγή και στο εμπόριο. Πρέπει να επιδιώξουμε αυτάρκεια και μεγάλα πλεονάσματα στο εμπορικό μας ισοζύγιο. Επί του παρόντος οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε το νέο, ελιτιστικής προέλευσης. ευρωπαϊκό παραλογισμό των υπερ-φιλόδοξων πράσινων στόχων, που υποτάσσει την παραγωγή μας, την ώρα που εισάγονται παράνομα πλήθος προϊόντων από τρίτες χώρες. Εισαγωγές σημαίνει ανεργία. Ανεργία σημαίνει ανάγκη για εισαγωγές. Ο φαύλος κύκλος πρέπει να σπάσει.

Επιπλέον στην Ελλάδα πρέπει να παλέψουμε για ένα πολύ φιλόδοξο σχεδιασμό της οικονομίας μας, συνδέοντας την εκπαίδευση και την έρευνα με την αγορά εργασίας μελλοντοστραφώς. Πρέπει να μιλήσουμε για την τεχνολογία που μπορεί να μας βοηθήσει να κυριαρχήσουμε. Αν αυτό δεν επιτευχθεί, θα συνεχίσει η αιμορραγία της Πατρίδας μας που ονομάσαμε brain drain, καθώς οι νέοι Έλληνες έχουν υψηλές απαιτήσεις και οφείλουμε να μη σταματήσουμε να διεκδικούμε ένα πολύ καλύτερο μέλλον γι' αυτούς. Στην Ευρώπη μαθαίνουμε πως ότι κι αν κάνουμε, πρέπει να είμαστε πρώτοι, έστω δεύτεροι, αλλιώς να ασχοληθούμε με κάτι άλλο. Δυνατή οικονομία σημαίνει αναστροφή του brain drain και γενναίες επενδύσεις στον αμυντικό τομέα, για να καταφέρουμε να επιβάλλουμε το δίκαιο που χρωστάμε σε αυτούς που ήρθαν, πέρασαν, θα 'ρθούν και θα περάσουν.