Η δημοσιογραφία δεν είναι δημόσιες σχέσεις αλλά κριτική σκέψη...

✓Γράφει ο Χρήστος Δημητριάδης  

Με τα πολλά και με τα λίγα, άλλη μια εβδομάδα φτάνει σιγά σιγά στο τέλος της  και εσείς κρατάτε στα χέρια σας την μοναδική καθημερινή εφημερίδα του νομού Πέλλας, τα Νέα της Πέλλας.  Σε αυτή την προσπάθεια, είμαστε περήφανοι, γιατί παρά την ιδεολογική ταυτότητα, άποψη, θέση που μπορεί να έχουμε, λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Δεν κάνουμε δημόσιες σχέσεις. Δεν γράφουμε για τον ποιο όμορφο Βουλευτή. Για τον καλύτερο Δήμαρχο. Για τον σύμβουλο που έχει τα γενέθλια του και για τα ιδιωτικά τσίπουρα του κάθε Δημοτικού συμβούλου και για τον Ιερέα που πάει στην Εκκλησία.  Τα παραπάνω είναι αυτονόητα. 

Προτιμούμε να είμαστε χρήσιμοι και όχι ευχάριστοι. Θέλουμε την πραγματική αλλαγή και για αυτό πασχίζουμε. Έχουμε την γενναιότητα να παραδεχόμαστε τα λάθη μας, να ζητούμε συγνώμη εκεί που φταίμε. Να λέμε όμως πρώτα την αλήθεια. Χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Δεν είναι ψέμα ότι διαχρονικά έχουμε δεχθεί μεγάλο  πόλεμο. Ρουφανιές. Συκοφαντίες. Κατηγορίες. Έναν αδιανόητο και βρώμικο πόλεμο λάσπης. Μείναμε όμως σταθεροί και προσηλωμένοι στην στόχο μας. Στην ενημέρωση του πολίτη. Ακόμη όμως και για τους διώκτες μας και τους συκοφάντες μας, έχουμε αγάπη. Ζούμε σε μια μικρή κοινωνία και είναι άδικο να κανιβαλίζουμε.

Ας θυμηθούμε τον βρώμικο πόλεμο του 2019 όταν συγκεκριμένος χώρος μας κατηγόρησε ανοιχτά και μάλιστα με δημοσίευμα σε Αθηναϊκή εφημερίδα που ήταν ψευδές από την αρχή μέχρι το τέλος. Κάποιοι τοπικοί μάλιστα το κοινοποίησαν ενώ και τοπικά μέσα ενημέρωσης αναπαρήγαγαν το ψευδές δημοσίευμα εν γνώσει τους και με φανερό δόλο. Τo bullying σε συγγενικά μου πρόσωπα μεγάλο. Βλέπετε στην κοινωνία αρέσει το αίμα, σπέρμα και φυσικά η λάσπη.   Ο Δημοσιογράφος και ο πολιτικός ποτέ δεν πρέπει να προσφεύγει στην δικαιοσύνη για δημοσιεύματα πολιτικού χαρακτήρα, γιατί έχουν τον λόγο και την γραφή να απαντήσουν. Εδώ όμως είχαμε κάτι άλλο. Μια δολοφονία χαρακτήρα. Έτσι έγιναν τα νόμιμα  και η εφημερίδα των Αθηνών για να μην βρεθεί καταδικασμένη, ζήτησε συγνώμη και ανασκεύασε. Όσο για τους τοπικούς διακινητές της ψεύτικης είδησης αλλά και τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, έκαναν την πάπια. Τόσοι ήταν, τόσοι είναι. Αυτοί ήταν, αυτοί είναι. 

Ενώ αυτή την λάσπη την αναπαρήγαγαν πάρα πολλοί, στη συνέχεια την διόρθωση σχεδόν κανείς. Το παιχνίδι της ενημέρωσης πάντως δεν είναι αυτό. Είναι κάτι άλλο. Ποιο ανθρώπινο, πιο δημοκρατικό, ποιο ελεύθερο. Εμείς δεν έχουμε παρά να συνεχίσουμε τον αγώνα μας με το δισάκι στον ώμο για μια άλλη Πέλλα που θα μπορεί να φύγει εμπρός αποβάλλοντας τις τοξικότητες. Ας μην ξεχνούμε όμως ότι πίσω από κάθε δήθεν δημοκράτη κρύβεται ένας πραγματικός φασίστας…