Παρασκευή 20 Αυγούστου 2021

Τα Δάση έχουν μάθει να ζουν με τις φωτιές από Αρχαιοτάτων χρόνων...



✔Γράφει ο Χρήστος Δημητριάδης 


Η Ελλάδα στα καμένα δάση αναστενάζει… Δυστυχώς η καταστροφή είναι μεγάλη όπως και οι Κυβερνητικές ευθύνες όπως και η σπέκουλα από τους δήθεν αγανακτισμένους που βέβαια έχουν κομματική ευθύνη και σε κάθε ευκαιρία βρίζουν τον Μητσοτάκη ζητώντας τον να παραιτηθεί.

Γιατί άραγε; Για να έρθουν αυτοί; Μας έχουν πείσει ότι έχουν αλλάξει; Μήπως κόπηκε η μάσα και για αυτό γαυγίζουν; Οι ευθύνες της Κυβέρνησης μεγάλες και ο Πρωθυπουργός θα πρέπει να πάρει το σπαθί του και να πάρει πολλά κεφάλια. Το αφήγημα δεν λειτούργησε. Το ίδιο και αυτοί που μας κυβερνούν και τα έκαναν θάλασσα. Βέβαια τα προβλήματα είναι δομικά.

Η επανίδρυση της δασικής υπηρεσίας αλλά και η ίδρυση Δημοτικών και περιφερειακών δασικών υπηρεσιών που θα έχουν την ευθύνη των δημοτικών και περιφερειακών δασικών εκτάσεων, είναι το μέλλον για την αντιμετώπιση παρόμοιων καταστάσεων. Ναι οι ευθύνες είναι μεγάλες αλλά δεν θα λυθούν αν φύγει ο Μητσοτάκης και έρθει ο Τσίπρας.



Δυστυχώς τα θέματα αυτά είναι πολύ σοβαρά για να λύνονται από το πληκτρολόγιο, τις καταστροφολάγνες οθόνες και τα πυρο-ρεπορτάζ. Θεωρίες «μυστηρίου» και «συνωμοσίας» περί μοχθηρών εμπρηστών, οικοπεδοφάγων, δάκτυλου των Τούρκων, Γκρίζων Λύκων και λοιπών δίποδων ζώων είναι πολύ μακριά από την πραγματική αλήθεια. Τζάμπα βέβαια και τα κροκοδείλια κλάματα και δάκρυα που χύνονται ποτάμια για ένα καμένο δάσος, αλλά όλως περιέργως… στερεύουν για ένα χαμένο από τσεκούρια, μπουλντόζες, τσιμέντο...



Η φωτιά είτε το θέλουμε είτε όχι, είναι ένα φυσικό φαινόμενο που από μόνο του δάσος, αφενός έχει μάθει να ζει με αυτή και αφετέρου διαθέτει αντανακλαστικά ώστε να επαναφέρει το φυσικό του κάλος, χωρίς καμιά ανθρώπινη βοήθεια. Τα δάση ανέκαθεν καίγονταν (βάσει στατιστικών περίπου ανά 100 χρόνια), είτε με τυχαίες αυταναφλέξεις, είτε με τη δράση των κεραυνών ή της λάβας των ηφαιστείων παλιότερα, γιατί έχουν πάντα συγκεντρωμένες τεράστιες ποσότητες καύσιμης οργανικής ύλης.



Η Λύση του προβλήματος πιθανόν είναι απλή και συμβατική.
Κατά 80% οι φωτιές προέρχονται από άλλα αίτια. Από ένα σπασμένο μπουκάλι, ή ένα κεραυνό ή από τις ακτίνες του ηλίου. Όσο σοκαριστικό λοιπόν κι αν είναι το θέαμα ενός καιόμενου δάσους, δεν χρειάζεται να μας οδηγεί σε ακρότητες και σε κατάρες για τον ανθρώπινο παράγοντα



Η φύση έχει εντάξει τη φωτιά στο πρόγραμμά της και δεν τη θεωρεί κίνδυνο. Κίνδυνος είναι ο «συνήθης ύποπτος» - άνθρωπος: ο βοσκός που θα βάλει το κοπάδι μέσα στα φρέσκα, νεοφυτρωμένα φυντάνια, ο εργολάβος με τη μπουλντόζα της «ανάπτυξης», ο ασυνείδητος υλοτόμος ή ο «ευαίσθητος» οικολόγος - αναδασωτής! Που αγνοεί προκλητικά τους φυσικούς μηχανισμούς αναπαραγωγής του φυτού, λες κι αν δεν φύτευαν οι άνθρωποι δένδρα, η διαιώνιση του είδους θα είχε εκλείψει! Και την ώρα που οι βλαστημένοι σπόροι ετοιμάζονται να ξεμυτίσουν τα φυντάνια τους, έρχεται η ποδάρα του οικολόγου και η τσάπα του, τα ρημάζει και φυτεύει γεμάτος χαμόγελα και… κάμερες, ό,τι να ‘ναι κυριολεκτικά! Ή μάλλον ό,τι έχει ο φυτωριούχος να σπρώξει, γιατί μιλάμε για μεγάλη κονόμα! Χωρίς καμιά μελέτη, ανακατεύοντας ετερόκλητα και ασύμβατα με το κλίμα ή μεταξύ τους είδη, σαν να πρόκειται για την αποκατάσταση ενός μηχανικού έργου… μιας γέφυρας που γκρεμίστηκε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

https://www.meapopsi.gr/2021/06/blog-post_89.html#more