Διεθνολόγος
Για μια πολύ ισχυρή αμυντική συμφωνία μεταξύ Ελλάδας Γαλλίας έκανε
λόγο ο πρωθυπουργός ποια η άποψή σας;
Πράγματι πρόκειται για ιστορική συμφωνία. Να θυμίσουμε πως αντίστοιχη προσφορά που περιλάμβανε και αμυντική συνδρομή, είχε κάνει η Γαλλία και πέρσι στη χώρα μας, και μάλιστα εν μέσω τουρκικών απειλών, με το ερευνητικό Ορούτς Ρέις να διεξάγει έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Τότε κάποιοι άσκησαν σκληρή κριτική στην κυβέρνηση της ΝΔ η οποία αρνήθηκε, εν μέσω κρίσης, να προχωρήσει στη σύναψη σχετικής ελληνογαλλικής συμφωνίας. Ωστόσο, ο λόγος που η Ελλάδα δεν προχώρησε τότε στη συμφωνία, ήταν λόγω των αφόρητων πιέσεων που δέχθηκε η κυβέρνηση από τις ΗΠΑ (οι οποίες επιθυμούσαν να μας πουλήσουν τις δικές τους φρεγάτες), αλλά και από τις γνωστές αγκυλώσεις - συνδέσεις μεταξύ ελληνικού πολιτικού συστήματος και Γερμανίας.
Μετά τη συμφωνία AUKUS μεταξύ ΗΠΑ - Αγγλίας και Αυστραλίας, και την αντίδραση της Γαλλίας η οποία έχασε το συμβόλαιο κατασκευής υποβρυχίων για τους Αυστραλούς, οι ΗΠΑ έδωσαν το πράσινο φως για την ελληνογαλλική συμφωνία, έτσι ώστε να «χρυσώσουν το χάπι» στο Παρίσι, και να εξομαλυνθούν οι αμερικανογαλλικές διπλωματικές σχέσεις.
Μένει να δούμε την αποδοτικότητα του άρθρου 2 της συμφωνίας περί αμυντικής συνδρομής των δύο μερών σε περίπτωση απειλής στην επικράτεια ενός εκ των δύο, και αυτό διότι οι βασικές απειλές της Τουρκίας πραγματοποιούνται στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, και συνεπώς βρίσκονται εκτός της παρούσας συνθήκης.
Σε κάθε περίπτωση όμως, πρόκειται για μία σημαντική συμφωνία, αλλά κυρίως για μια εξαιρετική ευκαιρία για την Ελλάδα, να αναλάβει την πρωτοβουλία και να την μετατρέψει σε μία στρατηγική - στρατιωτική συμμαχία της ανατολικής Μεσογείου, εντάσσοντας σε αυτήν και την Κύπρο, και δημιουργώντας έναν κοινό αμυντικό άξονα, με την μεταφορά ελλαδικών, κυπριακών και γαλλικών ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων, σε Ελλάδα και Κύπρο.
Εξηγήστε μας τους λόγους και τις αιτίες που λόγο της Ιταλικής
συμφωνίας, η Ελλάδα απώλεσε εθνική κυριαρχία σύμφωνα με το άρθρο σας;
Η συμφωνία οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) με την Ιταλία, η οποία δυστυχώς παρουσιάστηκε ως επιτυχία από το πολιτικό σύστημα, αποτελεί ακόμα μία πράξη της εθνικής τραγωδίας στις ελληνικές θάλασσες.
Συγκεκριμένα, η ελληνική κυβέρνηση υπέπεσε σε δύο θανάσιμα αμαρτήματα. Το πρώτο είναι η μη αναγνώριση πλήρους δικαιώματος ΑΟΖ για τα ελληνικά νησιά. Αυτό συνέβη στα Διαπόντια νησιά και τις Στροφάδες, δημιουργώντας ένα εγκληματικό προηγούμενο το οποίο μπορούν να το επικαλεστούν οι Τούρκοι, ζητώντας κατ’ αντιστοιχία, μειωμένη επήρεια ΑΟΖ για το σύμπλεγμα της Μεγίστης (Καστελλόριζο, κτλ.). Υπενθυμίζεται ότι το Διεθνές Δίκαιο, εν αντιθέσει με τις πράξεις της ΝΔ, προβλέπει πλήρη (100%) επήρεια ΑΟΖ για όλα τα νησιά. Πρόκειται για μία αντεθνική κίνηση που δημιουργεί νομικά κεκτημένα υπέρ των τουρκικών συμφερόντων.
Το δεύτερο αμάρτημα είναι η αναγνώριση του δικαιώματος αλιείας στους Ιταλούς ψαράδες, εντός της αιγιαλίτιδας ζώνης μας. Η αιγιαλίτιδα ζώνη αποτελεί σκληρή κυριαρχία, δηλαδή εθνικό έδαφος. Για να δώσουμε ένα παράδειγμα, είναι σαν να δίνουμε το δικαίωμα στους Τούρκους να μαζεύουν τις ελιές από τα ελαιόδεντρα της Χαλκιδικής και της Θεσσαλονίκης. Με τη συμφωνία αυτή η ΝΔ δέσμευσε γενιές αγέννητων Ελλήνων, παραδίδοντας, δίχως την παραμικρή νομιμοποίηση, τον εθνικό μας πλούτο στους Ιταλούς. Το χειρότερο είναι ότι και αυτή η πράξη δημιουργεί προηγούμενα για τους Τούρκους, οι οποίοι επικαλούνται τη συμφωνία μας με την Ιταλία, και στέλνουν τους ψαράδες τους στο Αιγαίο, να ψαρεύουν εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων.
Η προσέγγιση των τουρκικών θέσεων από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία φάνηκε και στην αντίστοιχη συμφωνία της Ελλάδας με την Αίγυπτο, σε συνδυασμό με τις πρόσφατες δηλώσεις του πρωθυπουργού για αμοιβαίες υποχωρήσεις με τους Τούρκους, πρέπει σίγουρα να μας προβληματίσει.
Πως κρίνετε την ελληνική εξωτερική πολιτική αναφορικά με τις
τουρκικές προκλήσεις ένα από αυτά τα Τουρκικά διαβήματα διαμαρτυρίας;
Η ελληνική κυβέρνηση όπως και όλες από το 1974 μέχρι και σήμερα, ακολουθεί την πολιτική κατευνασμού της Τουρκίας. Αυτή περιλαμβάνει απάθεια και απραξία στις τουρκικές προκλήσεις, όπως στην περίπτωση των τουρκικών ερευνών στην ελληνική υφαλοκρηπίδα από το Όρουτς Ρέις, οι οποίες έμειναν αναπάντητες. Περιλαμβάνει όμως και απτές παραχωρήσεις, όπως είναι τα μηνύματα που στάλθηκαν στην Άγκυρα με τις συμφωνίες οριοθέτησης με Ιταλία και Αίγυπτο, ή και με ποιο άμεσο τρόπο, όπως με τις πρόσφατες δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη στο Παρίσι για υποχωρήσεις προς την Τουρκία. Σε αυτό πρέπει να προστεθεί η υποβάθμιση του ενεργειακού πλούτου του Αιγαίου, καθώς η κυβέρνηση έχει καταστήσει σαφές, και δια στόματος πρωθυπουργού αλλά και ΥΠΕΞ, ότι δεν επιθυμεί την αξιοποίησή του.
Τα διαβήματα διαμαρτυρίας προς την Τουρκία είναι μάλλον αναγκαία από διπλωματικής άποψης, αλλά από μόνα τους είναι ανίσχυρα να επιφέρουν το παραμικρό αποτέλεσμα. Σε συνδυασμό με την πολιτική κατευνασμού που αναφέρθηκε ανωτέρω, φαντάζουν μάλιστα ως κάτι το τυπικό και άνευ κάποιας σοβαρότητας ή ουσίας. Σε κάθε περίπτωση, μιλάμε για το πειρατικό και παραβατικό καθεστώς του Ερντογάν, το οποίο είναι ασύδοτο, δεν σέβεται τους διεθνείς κανόνες και διαπράττει εγκλήματα πολέμου σε Ιράκ και Συρία στον Κουρδικό λαό, χρησιμοποιώντας χημικά όπλα, κ.α. Συνεπώς, οι ρηματικές διακοινώσεις και διαμαρτυρίες, είναι σίγουρα άτονα εργαλεία και μάλλον ηχούν σαν μελωδία στα αυτιά της αυταρχικής και πολεμοχαρούς ηγεσίας στην Άγκυρα.
Ο Ελπιδοφόρος, Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, προκάλεσε τις αντιδράσεις της
Ελλάδας πως κρίνετε την στάση του αυτη;
Ομολογουμένως ήταν λάθος η συμμετοχή του Αρχιεπίσκοπου Ελπιδοφόρου στην εκδήλωση της Άγκυρας, για τα εγκαίνια του αυτοδιαφημιζόμενου ως «Τουρκικού σπιτιού» στην Ν. Υόρκη. Παρουσία μάλιστα του ψευτοπροέδρου των Κατεχομένων Ερσίν Τατάρ. Αν και φαινομενικά υπήρξε μία διαφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με τις πράξεις του Αρχιεπισκόπου, ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος πιθανώς να εμπνεύστηκε από τον κ. Μητσοτάκη ο οποίος είχε πραγματοποιήσει μια άτυπη συνάντηση με τον Τατάρ, στις Βρυξέλλες, μετά τη Σύνοδο Κορυφής τον περασμένο Ιούνιο. Επρόκειτο για μια άτυχη και εθνικά επιζήμια συνάντηση, σίγουρα χειρότερη από την παρουσία του Αρχιεπισκόπου στις τουρκικές εκδηλώσεις στις ΗΠΑ.
Κατανοούμε τη θέση του Πατριαρχείου και τον ιστορικό αγώνα τον οποίο διεξάγει στην Κωνσταντινούπολη, ωστόσο οι συνθήκες είναι διαφορετικές έξω από τα σύνορα της Τουρκίας, και ως εκ τούτου, ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος των ΗΠΑ οφείλει να ακολουθεί τη σκληρή εθνική γραμμή, ασχέτως του τι γίνεται στην Πόλη ή την Αθήνα και το Μαξίμου.
Η άποψη σας για τον τρόπο διαχείρισης της πανδημίας και για την
υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού κατά του κορωνοιου;
Η κυβέρνηση νομίζω ότι έλαβε εσφαλμένες αποφάσεις όσον αφορά τα μέτρα κατά της εστίασης τη διάρκεια του χειμώνα, οδηγώντας πολλές επιχειρήσεις στην οικονομική εξαθλίωση. Την ίδια ώρα, παρατηρούσαμε χώρες με πιο ήπιο κλίμα να κρατούν τα μαγαζιά ανοιχτά, με αποστάσεις και μειωμένο ποσοστό πληρότητας, με τους θαμώνες καθήμενους σε εξωτερικούς χώρους. Δεν έχει δοθεί απαραίτητη προσοχή στο κόστος αυτής της απόφασης.
Όσον αφορά το θέμα του εμβολιασμού, ο κάθε πολίτης είναι ο μόνος υπεύθυνος για τις αποφάσεις σχετικά με την υγεία του. Οφείλουμε όλοι να τηρούμε τα μέτρα, για λόγους προσωπικής αλλά και συλλογικής ασφάλειας, αλλά οι υγειονομικές υποχρεωτικότητες δεν αρμόζουν σε δημοκρατικά πολιτεύματα. Το ορθότερο θα ήταν να πούμε ότι η επιβολή υγειονομικών μέτρων στον κυρίαρχο λαό, από μια ομάδα ανθρώπων που έχει αποδείξει διαχρονικά ότι δεν ενδιαφέρεται για την κοινωνία και τους πολίτες, θυμίζει περισσότερο αυταρχικά και απολυταρχικά καθεστώτα. Και αυτό είναι ιδιαίτερα δυστυχές, διότι η πατρίδα μας είναι η γενέτειρα της δημοκρατίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου