Πέρασαν 48 χρόνια από την ημέρα της εισβολής των Τούρκων στην Κύπρο μας.
Κάθε μέρα, κάθε ώρα από τότε, βλέπουν το φως της δημοσιότητας, αμέτρητες ιστορίες ηρωισμού, χιλιάδες περιπτώσεις που δείχνουν την μεγάλη αγωνία για την εύρεση των αγνοουμένων.
Και εμείς...
Όλοι εμείς, ζούμε με το δόγμα " Η Κύπρος κείται μακράν!!!"
Και σαν να μην έφτανε όλο αυτό, γιορτάζουμε ( έτσι λένε) την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, αντί να ρίχνουμε το ανάθεμα σε όλους αυτούς που έκαναν ότι μπορούσαν για να υπάρξει αυτή η Εθνική τραγωδία!!"
Θυμηθείτε πρώτα από όλους τον Μακάριο, που μία μέρα πριν την εισβολή καλούσε τις εγγυήτριες δυνάμεις να παρέμβουν ενάντια στο πραξικόπημα που είχε ετοιμάσει η Χούντα της Ελλάδας!!!
Και την άλλη μέρα μπήκαν οι Τούρκοι!!!
Την ώρα που η Κύπρος πενθεί τους νεκρούς της και τα παιδιά από την Ελλάδα που σκοτώθηκαν εκεί και αγωνιά για τους αγνοούμενους της, ακόμα και στην Ελλάδα, εδώ κάνουν δεξίωση, βλέποντας πολιτικούς να τρώνε χαβιάρι,και να πίνουν σαμπάνια!!
Αλλά και επίδειξη μόδας,που παραπέμπει σε κιτς εμφανίσεις!!
Φυσικά ούτε λόγος για τον περιβόητο " Φάκελο Κύπρου" που ακόμα να ανοίξει και να αποκαλύψει ενόχους.
Αν όμως ανοίξει τότε θα αποκαλυφθεί και ο βρώμικος ρόλος της πολιτικής.
Κατά τα άλλα, αφήνουμε ένα ευρωπαϊκό κράτος ακόμα να είναι υπό κατοχή και ανεχόμαστε την πολιτική των συμφερόντων!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου