Τουρισμός: δικαιούμαστε κομμάτι από την πίτα ;

Γράφει η Αντιγόνη Στεφανίδου

Αντιλαμβανόμαστε τη χαρά της κυβέρνησης και της αρμοδίας υπουργού τουρισμού για την αναμενόμενη φετινή αύξηση του αριθμού των τουριστών που –σύμφωνα με τις προβλέψεις – θα φθίση σε ύψη-ρεκόρ. Έτσι όπως κατάντησε η Ελλάδα μονό από τον τουρισμό μπορούμε να περιμένουμε έσοδα. Η παραγωγική ικανότητα της χώρας έχει εκμηδενιστεί, η επενδυτική δυνατότητα των ελλήνων είναι στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων δεκαετιών, έτσι η μόνη προσοδοφόρος βιομηχανία είναι ο τουρισμός. Αυτό που δεν μπορούμε, όμως, να αντιληφτούμε είναι γιατί επιχαίρει η κυβέρνηση με αυτή την αυξητική τάση των ξένων επισκεπτών , ιδίως τη καλοκαιρινή περίοδο. Μήπως έχει κάνει κάτι το ιδιαίτερο ώστε να πτυχή αυτούς τους αριθμούς ;  Όχι, φυσικά. Η Ελλάδα μέσα στις γενική της κακοδαιμονία στάθηκε και λιγάκι τυχερή, στο θέμα του τουρισμού. Η Τουρκία , που είναι ένας βασικός μας τουριστικός ανταγωνιστής, ύστερα από τα γεγονότα του περσινού Ιουλίου, με την απόπειρα του πραξικοπήματος αλλά και με τις συνεχείς τρομοκρατικές επιθέσεις, με την γενικότερη ατμόσφαιρα ταραγμένη και την ανασφάλεια να πλανάται πάνω από τους τουριστικούς προορισμούς της ( με βασικότερο κορμό την Κωνσταντινούπολη) έχασε ένα μεγάλο αριθμό τουριστών, του οποίου το μεγαλύτερο μέρος πιθανό να εκμεταλλευτεί η Ελλάδα. Οι χώρες της Μέσης Ανατολής ( Ισραήλ, Λίβανος, Αίγυπτος, Ιορδανία) που είναι βασικοί τουριστικοί προορισμοί , δεν εμπνέουν εξασφάλιση ομαλότητας και ηρεμίας, έστω και για ολιγοήμερες διακοπές, αφού η έννοια τρομοκρατία- Ισλάμ είναι αποτρεπτικός παράγοντας, ενώ ο ευρωπαίας τουρίστας που ονειρεύεται ολόκληρο τον χρόνο τις δυο εβδομάδες των διακοπών του, δεν θέλει να βρεθεί στο επίκεντρο της επικαιρότητας εξαιτίας μιας απρόβλεπτης αναταραχής ή ενέργειας που θα εκθέσει σε κίνδυνο όχι μονό τη σωματική του ακεραιότητα και ασφάλεια αλλά γενικότερα την ψυχική του ηρεμία, έστω και αν το απρόβλεπτο γεγονός δεν τον επηρεάζει άμεσα. Με αυτή την θεωρητική προσέγγιση αναμένουμε φέτος το καλοκαίρι έναν αριθμό που ενδεχομένως να ξεπεράσει τα εικοσιπέντε εκατομμύρια αφίξεις. Τον κύριο όγκο των επισκεπτών – φυσικά- θα δηχθούν οι προορισμοί –άξονες, δηλαδή το «βαρύ πυροβολικό» της ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας, τα νησιά και –κυρίως- τα νησιά που πρωταγωνιστούν κάθε χρόνο στο τουριστικό στερέωμα, Σαντορίνη, Μύκονος, Ρόδος , Κέρκυρα, Κρήτη, Κως και άλλα επίλεκτα νησιά από τα απειράριθμα του ελληνικού αρχιπελάγους, που το κάθε ένα από αυτά έχει το δικό του χρώμα και το δικό του ενδιαφέρον. Ως εδώ όλα καλά και άγια. Όμως, είναι δυνατό όταν μιλάμε για τουρισμό στην Ελλάδα, να εννοούμε μονό τα νησιά ; Ασφαλώς όχι. Η Ελλάδα διαθέτει πολλούς προορισμούς στο εσωτερικό της , που είναι τοποθεσίες μοναδικής ομορφιάς και ιστορίας και που θα μπορούσαν να συγκεντρώνουν –κάθε χρόνο, όλο τον χρόνο, - πολλούς επισκέπτες εάν γινόταν μια σωστή πολιτική και ένας καλύτερος προγραμματισμός από τους αρμοδίους κυβερνητικούς παράγοντες που είναι επιφορτισμένοι με το θέμα της τουριστικής βιομηχανίας. Για παράδειγμα, στην ευρύτερη ύπαιθρο της Κεντρικής Μακεδονίας και αυτό που μας ενδιαφέρει περισσότερο, της Πέλλας, ποιος είναι ο προγραμματισμός σε ετήσια βάση, ποιες είναι οι προβλέψεις αφίξεων και ποιες είναι οι μέχρι σήμερα ενέργειες για την αύξηση των τουριστών αλλά και την καλύτερη οργάνωση του τουριστικού προϊόντος;  Εκτός από κάποιες περίεργες και κατευθυνόμενες δαπάνες σε ανύπαρκτα γραφεία προβολής, με την έκδοση κάποιων πολυτελών εκδόσεων που τυπώθηκαν αλλά …πετάχτηκαν στις αποθήκες, που έκαναν στο παρελθόν κάποιοι επικεφαλής της τοπικής αυτοδιοίκησης, εκτός από κάποιες συμμετοχές –μέσω της επίσημης συμμετοχής της Περιφέρειας ΚΔ Μακεδονίας, σε εκθέσεις τουριστικού ενδιαφέροντος γειτονικών χωρών, ιδίως βαλκανικών, με την αποστολή 3-4 ατόμων και μερικών δεκάδων φυλλαδίων, τίποτε άλλο ουσιαστικό δεν έχει γίνει. Ποιος φταίει για αυτό ; Ο επίσημος κρατικός φορέας, το υπουργείο τουρισμού, ο ελληνικός οργανισμός τουρισμού, η μήπως η αποκεντρωμένη διοίκηση και οι τοπική αυτοδιοίκηση; Τολμούμε να πούμε ότι φταίνε όλοι μαζί, καθένας στον τομέα ευθύνης που του ανήκει. Ο τουρισμός είναι ένα μεγάλο και βαρύ θέμα κα χρήζει ιδιαίτερης μεταχείρισης. Είναι καιρός η κυβέρνηση να εστιάσει την προσοχή της στο σύνολο της χώρας, όχι μόνο στα νησιά. Από την γλυκειά τουριστική…πίττα δικαιούνται ένα κομμάτι όλοι, φυσικά και ο Νομός Πέλλας που διαθέτει άπειρες ομορφιές και μακραίωνη ιστορία, δυο βασικούς πόλους έλξης τουρισμού. Με σωστό συντονισμό, διάθεση και έμπειρους ανθρώπους να πρωτοστατήσουν στην εκστρατεία, ο τοπικός τουρισμός μπορεί να αρχίσει να παίρνει τα πάνω του και , αφού δεν βλέπουμε ελπίδα στην γενικότερη βιομηχανία και παράγωγη εξαιτίας των γνωστών εμποδίων, τότε ας στραφούμε στην ελπιδοφόρα τουριστική βιομηχανία όπως έχουν κάνει και άλλες χώρες φτωχότερες από την Ελλάδα και ζουν αποκλειστικά ως τουριστικοί προορισμοί. Ίσως, αυτή η τουριστική ανάπτυξη φέρει και την ανάπτυξη της γενικότερης παραγωγικής δραστηριότητας που είναι και το ζητούμενο.