 |
| Δημήτρης Παναγιωτόπουλος Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω και ΣτΕ., Καθηγητής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και Επίτιμος Καθηγητής στο Nanjing University of Science and Technology, China. |
Αρχικά πείτε μας γιατί είναι παράνομα τα πρόστιμα που έχει επιβάλει η κυβέρνηση στους ανεμβολιαστους άνω των εξήντα;
Οι διατάξεις του νόμου στη βάση του οποίου εκδόθηκαν οι προσβαλλόμενες πράξεις είναι αντίθετες με τις διατάξεις του άρθρου 2 Συντάγματος, αφού πλήττουν την αξία ως ανθρώπων και μας υποτιμούν κατατάσσοντας μας σε κατάσταση res! Απάδουν δε, τόσο του σύγχρονου πολιτισμού του ανθρώπου, ο οποίος κερδήθηκε μέσα στους Αιώνες με σκληρούς αγώνες και με ποτάμια αίματος για να μπορεί να σταθεί όρθιος και στα δύο του πόδια ο Άνθρωπος!!, όσο και στον μακραίωνα Ελληνικό πολιτισμό που για τις Ελληνίδες και τους Έλληνες ήταν κορυφαία Τιμή ο γέρων Πατέρας και η Μητέρα. Αυτήν η Τιμή, με τις προσβαλλόμενες πράξεις, ανενδοίαστα ρευστοποιούνται. Οι πράξεις αυτές εξεδόθησαν κόντρα α) στη γενική αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του διοικουμένου ως υποχρέωση του κράτους, ώστε οι πολίτες να βιώνουν την εντός αυτού ασφάλεια δικαίου την οποία οφείλει προς αυτούς το κράτος και β) της αρχή της αναλογικότητας αποτελεί κατ’ αρχήν δέσμευση της νομοθετικής εξουσίας, η οποία κατά την ρύθμιση των κοινωνικών σχέσεων στα πλαίσια των επιταγών του συντάγματος και ιδίως στις περιπτώσεις νομοθετικού περιορισμού της ιδιωτικής και κοινωνικής αυτονομίας, επιβάλλεται να αποφεύγει την θέσπιση δυσανάλογων ρυθμίσεων.
Β) Στην Παραβίαση των διατάξεων των άρθρων 21 του Χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ε.Ε. που απαγορεύει κάθε διάκριση και άρθ. 14 ΕΣΔΑ περί απαγόρευσης διακρίσεων. Πέραν τούτου όπως αποδείχτηκε η νόσος COVID-19 δεν έχει ειδική προτίμηση στους άνω των 60 ετών πολιτών και ούτε από την επιστήμη αποδείχτηκε ότι αν οριζοντίως επιβληθεί ο υποχρεωτικός εμβολιασμός με τα αμφιλεγόμενο και σε πειραματικό στάδιο εμβόλια η νόσος αυτή θα εξαφανιστεί έτσι ώστε να υφίσταται ό λόγος εξυπηρετήσεως του δημοσίου συμφέροντος με το μέτρο αυτό της υποχρεωτικότητας. Σημειώνεται δε, ότι διατάξεις του νόμου περί υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού σε εφαρμογή του οποίου εκδόθηκαν οι προσβαλλόμενες πράξεις είναι ριζικά αντίθετες με κάθε έννοια του διεθνούς δικαίου, του δικαίου των διατάξεων προστασίας του Ανθρώπου, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του δικαίου των διατάξεων που τέθηκαν με τον Κώδικα της Νυρεμβέργης για την προστασία του Ανθρώπου. Καθότι, σύμφωνα με το Εσωτερικό Δίκαιο αλλά και με το Διεθνές δεν επιτρέπονται όχι μόνον υποχρεωτικά εμβόλια αλλά και Οποιεσδήποτε Ιατρικές Πράξεις , οι οποίες μπορούν να πραγματοποιούνται μόνον με την εν γνώσει και ελεύθερη συναίνεση του Ασθενούς. Σε αυτό συνάδουν οι διατάξεις της Διεθνούς Σύμβασης του OVIEDO, του Διεθνούς Σύμφωνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (Ο.Η.Ε-Τρίτο Μέρος /Άρθρο 7), το Καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης, χάριν της προστασίας του Κοινωνικού συνόλου (βλέπε ΕΣΔΑ- Άρθρο 5παρ.1, εδ.1επ. όπως και του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας (ΚΙΔ),Ν.3418/2005).
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω και σύμφωνα με τις διατάξεις και του Ν.4624/2019(ΦΕΚ 137Α), η ΑΑΔΕ (χωρίς νομική προσωπικότητα, μη υποκείμενη εις ουδένα θεσμοθετημένο όργανο διοίκησης και εις ουδέναν αναφερόμενη αρχή) ορίζεται ως ανεξάρτητος Υπεύθυνος Επεξεργασίας αποκλειστικά για τον σκοπό της βεβαίωσης και είσπραξης των Δημοσίων Εσόδων κατά τον ΚΕΔΕ, όπως εν προκειμένω για την επιβολή και την είσπραξη του διαπιστωθέντος προστίμου δια της πρώτης των συμπροσβαλλομένων πράξεων που παρανόμως και αντισυνταγματικός τέθηκε στους πολίτες άνω των 60 ετών σε περίπτωση αρνήσεως του υποχρεωτικού εμβολιασμού. Σημειωτέον είναι ότι προκειμένου, να καταστεί εισπρακτέο το ανωτέρω ορισθέν ποσόν του προστίμου με την προσβαλλόμενη κοινής Υπουργικής Απόφασης των ανωτέρω υπουργών εγκαθίσταται με αυτής αυτοβούλως και συμπράττων στην έκδοση της παρανόμως και αντισυνταγματικός, ως αρμόδιος προς τούτο, ο Διοικητή της αρχής αυτής, της Αρχής που δεν έχει νομική προσωπικότητα, μιας ανυπόστατης Αρχή, ένα όργανο εντός του κράτους χωρίς να υπόκειται σε κανένα έλεγχο, ενώ ουδεμία επιρροή μπορεί να ασκεί σε αυτόν ο υπουργός ως πολιτικά υπεύθυνος έναντι των Ελλήνων πολιτών, ο οποίο όμως παρά ταύτα συμμετέχει στην έκδοση κανονιστικών πράξεων όπως είναι η απόφαση και προσβαλλόμενη διαπίστωσης και επιβολής προστίμου στη βάσει των αντισυνταγματικών διατάξεων του άρθρου 24 του οικείου νόμου αλλά και στην έκδοση Ατομικών διοικητικών Πράξεων όπως είναι οι Πράξεις του Διοικητή ΑΑΔΕ επιβολής και είσπραξης της ποινής του προστίμου στους Έλληνες πολίτες άνω των 60 ετών . Πέραν τούτων στοιχειοθετείται ειδικός λόγος Παραβίαση της αρχής προστασίας των προσωπικών δεδομένων . Εν κατακλείδι με το περιεχόμενο της Αίτηση Ακυρώσεως αυτής γίνεται φανερό και ευθέως αντιληπτό ότι:
Οι προσβαλλόμενες πράξεις αποτελούν εκβιασμό μέρος του Ελληνικού Λαού και κυρίως των συνταξιούχων των οποίων Τι και με τις πράξεις αυτές προσβάλλεται βάναυσα και ρευστοποιείται η εκ του Συντάγματος και των διεθνών κανόνων δικαίου αξία του ανθρώπου και η προσωπικότητά των πολιτών αυτών.
Με τις συμπροσβαλλόμενες πράξεις καταργείται το ελεύθερο δικαίωμα της συναίνεσης σε ιατρικές πράξεις , του οποίου το πρόσωπο είναι το μόνο κύριο στο σώμα του όπως είναι δώρο θεού και με τον υποχρεωτικό εμβολιασμό παραβιάζονται και ρευστοποιούνται οι κανόνες που τέθηκαν για την συναίνεση του προσώπου σε ιατρικές πράξεις.
Κατά τούτο Στη Βάση της ΓΠ. Οικ 7586/2022 ΚΥΑ και των ως άνω πράξεων των εγγράφων της ΓΓΠΣΔΔ παρανόμως και Αντισυνταγματικός λογίζεται η υποχρέωσή σε υποχρεωτικό εμβολιασμό και ως εκ τούτου παρανόμως διαπιστώνεται άρνηση προσέλευσης σε υποχρεωτικό εμβολιασμό και δίδεται με παράνομη απόφαση εντολή στην ανυπόστατη ΑΑΔΕ να εκδώσει τις Ατομικές Διοικητικές πράξεις Επιβολής και είσπραξης Προστίμου 100,00 € μηνιαίως Εναντίον των πολιτών 60 ετών άνω . Οι αποφάσεις αυτές και οι διοικητικές πράξεις επιβολής προστίμου είναι παράνομες και εξ υπαρχής άκυρες , την ακύρωση των οποίων Αιτούντες ζητούν με την Αίτηση τους στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών.
Θα μπορούσατε προς ενημέρωση των αναγνωστών μας, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν κατά εκατοντάδες, συμπληρώνοντας την απαραίτητη εξουσιοδότηση, να μας πείτε περισσότερες λεπτομέρειες και που ακριβώς αποσκοπούν αυτές οι νομικές ενέργειες;
Στις 19 Απριλίου 2022 κατατέθηκε Αίτηση Ακυρώσεως ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών , δικάσιμος της οποίας έχει προσδιορισθεί για τις 21-10-2022!
Η Αίτηση Ακυρώσεως, είναι κατά των:
Υπουργού Υγείας, Οικονομικών, Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, Επικρατείας, του υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης και του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων ΑΑΔΕ.
Με την Αίτηση αυτή Αιτούντες ζητούν :
1. Την Ακύρωση της πράξεως Καθορισμού διαδικασίας προσδιορισμού των υπόχρεων προσώπων και επιβολής του διοικητικού προστίμου (Αριθ. ΓΠ. οικ. 7586/2022 ΦΕΚ 608/Β/12-2-2022) επί αρνήσεως προσέλευσης υποχρεωτικά σε εμβολιασμό (παρ. 4 του άρθρου 24 του ν. 4865/2021 (Α' 238).
2. Την Ακύρωση των πράξεων της ΠΓΠΣΔΔ (υπ’ αριθ. Πρωτ. 5882ΕΞ2022-17/2/2022 και υπ’ αριθ. Πρωτ. 12902ΕΞ 2022-04/04/2022 έγγραφων) , με τις οποίες διαπιστώθηκε παρανόμως παράβαση της μη διενέργειας υποχρεωτικού εμβολιασμού για την περίοδο 2022 -01 και 2022-02 και επεβλήθη επίσης παρανόμως και αντισυνταγματικώς πρόστιμο σε βάρος υμών των Αιτούντων στη βάση των αντισυνταγματικών διατάξεων του νόμου.
3. Την Ακύρωση των από 23-2-2022 και από 11-4-2022 Ατομικών Πράξεων του Διοικητή ΑΑΔΕ οι οποίες περιέχουν κατάσταση αναλυτικών στοιχείων υπόχρεων φυσικών προσώπων και αφορούν στην επιβολή και στην είσπραξη προστίμου παρανόμως , το οποίο αφορά προσωπικά τους Αιτούντες με το ποσόν των 50,00€ για την πρώτη περίοδο και 100,00€ για το 2ο Μήνα του 2022 .
Μια αρχή που συστήθηκε μετά τους όρους της τελευταίας και πιο σκληρής συμβάσεως του Γ’ μνημονίου είναι η ΑΑΔΕ, την 27η Μαΐου το 2016 (ΦΕΚ 94/27-5-2016), αντικαθιστώντας τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων. Εποπτεύεται από τη Βουλή των Ελλήνων και όχι από το Υπουργείο Οικονομικών στην οποία και λογοδοτεί. Διοικείται από έναν Διοικητή και το πενταμελές Συμβούλιο που απαρτίζεται από τον Πρόεδρο και άλλα τέσσερα μέλη.
Ας δούμε λοιπόν ποια είναι αυτή η Αρχή ! Η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) συστήθηκε με το νόμο 4389/2016 που εξέδωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας (ΦΕΚ 94/27-5-2016), όπου στην πράξη κατ’ ουσίαν καταργεί βασικές και καθοριστικές αρμοδιότητες του υπουργείου Οικονομικών. Συγκεκριμένα: Ο νόμος στο άρθρο 1 ορίζει ότι: “Συνιστάται Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή χωρίς νομική προσωπικότητα με την επωνυμία Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.) (στο εξής η “Αρχή”), με σκοπό τον προσδιορισμό, τη βεβαίωση και την είσπραξη των φορολογικών, τελωνειακών και λοιπών δημοσίων εσόδων, που άπτονται του πεδίου των αρμοδιοτήτων της”.
“Η Αρχή απολαύει λειτουργικής ανεξαρτησίας, διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας και δεν υπόκειται σε έλεγχο ή εποπτεία από κυβερνητικά όργανα, κρατικούς φορείς ή άλλες διοικητικές αρχές. Η Αρχή υπόκειται σε κοινοβουλευτικό έλεγχο, σύμφωνα με τα οριζόμενα στον Κανονισμό της Βουλής και τη διαδικασία του άρθρου 4 του παρόντος νόμου[…]”!
Ασκεί “όλες τις αρμοδιότητες της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (Γ.Γ.Δ.Ε.) του Υπουργείου Οικονομικών, που προβλέπονται, κατά την ημερομηνία έναρξης λειτουργίας της,[…]”, ενώ “Ο Πρόεδρος, τα μέλη του Συμβουλίου Διοίκησης, ο Εμπειρογνώμονας και ο Διοικητής κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, δεσμεύονται μόνο από το νόμο και τη συνείδησή τους και δεν υπόκεινται σε ιεραρχικό έλεγχο ούτε σε διοικητική εποπτεία από κυβερνητικά όργανα ή άλλες διοικητικές αρχές ή άλλον δημόσιο ή ιδιωτικό οργανισμό. Ο Πρόεδρος, τα μέλη του Συμβουλίου Διοίκησης, ο Εμπειρογνώμονας και ο Διοικητής απολαμβάνουν προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας” (άρθρο 3)!
Πέραν τούτων η ΑΑΔΕ “δεν υπόκειται σε ιεραρχικό έλεγχο ή εποπτεία από τον Υπουργό Οικονομικών” (άρθρο 5).
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω η σύσταση της ΑΑΔΕ είναι αντίθετη στις επιταγές του Συντάγματος, αφού ανατίθενται σε αυτήν αρμοδιότητες του στενού πυρήνα του κράτους και την καθιστούν πολιτικά ανεύθυνη, μη υποκείμενη σε κανένα πολιτικό και κοινοβουλευτικό έλεγχο. Με τον παραπάνω νόμο ανέλαβε τον ουσιαστικό τομέα της είσπραξης των εσόδων του κράτους και της οργάνωσης των φορολογικών και τελωνειακών ελέγχων έξω και πέρα από την άσκηση πολιτικής εξουσίας του Υπουργείου Οικονομικών. Στον έλεγχό της η ΑΑΔΕ είναι ολόκληρη η οικονομική βάση της λειτουργικής και καθ’ ύλην αρμοδιότητας του υπουργείου Οικονομικών (δημόσιες οικονομικές υπηρεσίες, τελωνεία, κ.λπ.). Αρμοδιότητες: φορολογικού, δημοσιονομικού και γενικά αυστηρά καταναγκαστικού και αστυνομικού χαρακτήρα (Απόφ. Ολ. του ΣτΕ), για τις οποίες δεν ελέγχεται από την εκτελεστική εξουσία, δεν έχει ευθύνες και δεν λογοδοτεί, κατ’ αντίθεση του Συντάγματος και τις προβλέψεις του για τον κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία.
Ο νόμος για την ΑΑΔΕ δηλαδή ρητά προβλέπει ότι, η Κυβέρνηση δεν μπορεί να ασκεί σ’ αυτή τον παραμικρό έλεγχο, ενώ αποκτά υπερεξουσίες τόσο οικονομικές όσο και πολιτικές, αφού έχει την ευθύνη της είσπραξης όλων σχεδόν των εσόδων του κράτους, τα οποία αντιστοιχούν στο 25% περίπου του ΑΕΠ.
Οι διατάξεις του νόμου αυτού, κατά παράβαση των άρθρων 82, 84 και 86 του Συντάγματος, καθιστούν την ΑΑΔΕ, έναν θεσμό χωρίς νομική φύση, νομικά ανυπόστατο, σε θεσμό απόλυτης εξουσίας που υποκαθιστά τελικώς την Κυβέρνηση, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα καταλογισμού πολιτικής ή άλλης ευθύνης, όπως αυτή αναγνωρίζεται για τα μέλη της Κυβέρνησης, αφού κανένας δεν μπορεί να ασκήσει κανέναν έλεγχο.
Η ΑΑΔΕ επομένως, δεν είναι μια απλή ανεξάρτητη αρχή, εντός του ελληνικού κράτους, αλλά ένας μηχανισμός ελέγχου και επιτροπείας του κράτους και των οργάνων του, έξω και πέρα από τη βούληση του ελληνικού λαού.
Κατανοεί κανείς λοιπόν, ότι το ελληνικό κράτος και οι Έλληνες τελούμε υπό καθεστώς επικυριαρχίας, σε κατάσταση κατοχής ξένων δυνάμεων, όπου η περιουσία της χώρας μεταβιβάζεται σε χέρια τρίτων. Η παγίδα των Ευρωπαίων, τα μνημόνια, στήθηκε για να ξεπουληθεί η περιουσία της Πατρίδας μας και να παραδώσουμε “αμαχητί” την εθνική μας κυριαρχία χάριν της προσχεδιασμένης “δημιουργίας ενός υπερκράτους, χωρίς οι λαοί τους να το καταλάβουν”, δηλαδή να υποδουλωθούν!
Καταλαβαίνει επομένως κανείς γιατί ζητάμε την απελευθέρωση της χώρας και του λαού τώρα από τον ύπουλο αυτό ζυγό της διεθνούς οικονομικής ολιγαρχίας, τους μηχανισμούς υποταγής και τα συνδεδεμένα οικονομικά συμφέροντα με το πρόσχημα της Ένωσης και του ιμάντα υποδούλωσης, το Ευρώ. Έξω πριν είναι αργά και από τα δύο! Εθνικό νόμισμα, για το μέλλον και την προκοπή του λαού μας, με Αναθέσμιση παντού!»!
Ποια η άποψη σας για τη δικαιοσύνη σήμερα πολλά σκίτσα παρουσιάζουν την Θεά Θέμις φιμωμένη βιασμένη ζητιάνα εσείς ποια εικόνα έχετε για αυτή;
Η λαϊκή κυριαρχία, αποτελεί την πηγή και το θεμελιώδη τρόπο παραγωγής όλων των εξουσιών του δημοκρατικού πολιτεύματος, καθορίζει τον τρόπο άσκησης τους, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις οικείες διατάξεις του Συντάγματος, καθώς και τον σκοπό για τον οποίο υφίστανται οι εξουσίες αυτές και ο οποίος είναι υπέρ του λαού και του έθνους:
“όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα” (άρθρο 1 παρ. 3 του Σ).
Έτσι η κυριαρχία του Λαού, ως θεμελιώδης αρχή, σύμφωνα με το Σύνταγμα, πέραν των άλλων υποδεικνύει και το υπέρτατο και απόλυτο δικαίωμα αυτοδιάθεσης του Λαού το οποίο τελεί υπό την εγγύηση του Συντάγματος, νόμου υπέρτατης ισχύος.
Στο πλαίσιο αυτής της διάκρισης των εξουσιών και προς διασφάλιση της έκτασης της εξουσίας που παραχωρεί ο λαός στα θεσμοθετημένα όργανά του και στις εξουσίες που αντιστοιχούν σ’ αυτά, το Σύνταγμα στο άρθρο 26 παρ.1 προβλέπει τη διάκριση των εξουσιών.
Η διάκριση αυτή συνίσταται :
α) Στη νομοθετική εξουσία η οποία ασκείται από τη Βουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας,
β) Στην εκτελεστική εξουσία η οποία ασκείται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την Κυβέρνηση, και
γ) Στη δικαστική εξουσία η οποία ασκείται από τα δικαστήρια, ενώ οι αποφάσεις τους εκδίδονται και εκτελούνται στο όνομα του Ελληνικού Λαού.
Η διάκριση αυτή κατ’ ουσία αποτελεί μέτρο προστασίας της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας δια της οποίας το πολίτευμα λειτουργεί με βασικό του θεμέλιο τη λαϊκή κυριαρχία.
Σε περίπτωση σφετερισμού των εξουσιών που πηγάζουν από τη λαϊκή κυριαρχία, από οποιονδήποτε άμεσα ή έμμεσα, το Σύνταγμα νομιμοποιεί το λαό να αμυνθεί και κατά τούτο νομιμοποιεί το «δικαίωμα αντίστασης», το οποίο όμως ανακύπτει μόνον σε περίπτωση «κατάλυσης» ή αλλοίωσης και όχι απλής παραβίασης του Συντάγματος . Η κατάλυση ή η αλλοίωση δε αυτή, μπορεί να εκδηλωθεί με την προσβολή της μορφής του ή μιας εκ των οργανωτικών του βάσεων, όπως είναι και αυτή της υποβολής σε ανενεργή κατάσταση ή αδράνεια αυτών! όπως εν προκειμένω με την αντιμετώπιση θεσμικά των μνημονίων που ως συμβάσεις δεν ψηφίστηκαν από τη βουλή. Πέραν τούτων όμως τελευταίως όπως τονίστηκε και σε τηλεοπτικές εκπομπές υφίσταται μια θεσμική διαπλοκή που λειτουργεί σε βάρος της διάκρισης των εξουσιών ως άνω . Αυτά έθεσε στην επιστολή του ο παραιτηθείς Πρόεδρος του ΣτΕ κ. Ν. Σακελαρίου, αλλού εμμέσως και αλλού σαφώς, καλώντας το Λαό σε εγρήγορση, ώστε να εκδηλώσει την θεμελιώδη υποχρέωση που έχει «την αγάπη προς το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία», κατ’ άρθρο 120 του Συντάγματος, δηλαδή τον πατριωτισμό του. Επίσης, με την επισήμανση του, στην ακροτελεύτια φράση του : «Υπάρχουν ακόμη δικασταί εις τας Αθήνας», κατά παράφραση του θρύλου, που θέλει το μυλωνά να απαντά στο Βασιλιά της Πρωσίας Φρειδερίκο το δεύτερο ή Μέγα, με το περίφημο: «υπάρχουν ακόμα δικαστές στο Βερολίνο», ώστε να ακούσει και το Βερολίνο σήμερα!! Η θεσμική διαπλοκή ξετυλίγεται εμπρός μας όταν η τ. Πρόεδρος του Αρείου Πάγου γίνεται σύμβουλος του Πρωθυπουργού ή όταν η προταθείσα δικαστής του ΣτΕ προτείνεται για πρόεδρος αυτού από την τότε Κυβέρνηση και η επόμενη σημερινή Κυβέρνηση και την προτείνει για Πρόεδρο Δημοκρατίας . Στην περίπτωση αυτή η στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε .
Θεωρείται ότι τελικά η κυβέρνηση δεδομένου του γεγονότος ότι έχουν αλλάξει τα επιδημιολογικά δεδομένα θα πάρει πίσω τα μέτρα ;
Είχε προηγηθεί εξώδικο προς όλα τα εμπλεκόμενα αρμόδια όργανα της κυβέρνησης και κάθε άλλης αρμόδιας αρχής!
Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω η κυβέρνηση Μητσοτάκη πρέπει να το σκεφτεί πολύ καλά να αφήσει ένα τέτοιο μέτρο σε ισχύ που όχι μόνο δεν υφίστατο πια από ότι φαίνεται κανένας λόγος να το επιβάλλει πολλώ δε μάλλον όταν παραβιάστηκαν σημαντικές διατάξεις της ελευθερίας του ανθρώπου και διατάξει διεθνούς δικαίου πάρει ιατρικών πράξεων ο κ Πλεύρης προανήγγειλε την κατάργηση του προστίμου για τους μη εμβολιασμένους άνω των 60 ετών, λέγοντας ότι δεν υπάρχει λόγος πια να υπάρχουν τα πρόστιμα:
«Κοιτάμε συνολικά το θέμα των προστίμων… Σίγουρα για όσους έχουν εμβολιαστεί θα διαγράφουν τα πρόστιμα. Τα πρόστιμα ήταν ένας θεσμός που πέτυχε, και δεν υπάρχει λόγος πια να υπάρχει, θα δούμε το θέμα των προστίμων συνολικά».
Ωστόσο μέχρι σήμερα τα πρόστιμα σε όσους δεν τα πλήρωσαν εξακολουθούν να “φαίνονται” στο σύστημα!
Είμαστε όμως σίγουροι ότι τελικά η κυβέρνηση θα ανακαλέσει οριστικά αυτό το εκβιαστικό – φασιστικό μέτρο και θα υποχρεωθεί να επιστρέψει τα ποσά και σε όσους πλήρωσαν!
Υπάρχει δίκαιος αγώνας του λαού κατά αντικοινωνικών και κυβερνητικών μέτρων Ελπίζω την δικαίωση όλων!
Ποια η άποψη σας για την στάση της Ελλάδας απέναντι στο Ρωσο Ουκρανικό ζήτημα , καθώς και για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα ,αλλά και τι χρειάζεται ώστε αυτή να αλλάξει ;
Η Ελλάδα, ως χώρα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, βρίσκεται εγκλωβισμένη και σε πολύ δυσχερή θέση. Με μια οικονομία που δεν έχει αποβάλει ακόμη τα βαρίδια των χρεών των Μνημονίων και της πανδημίας, που έχουν αφαιμάξει την Ελληνική οικογένεια και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, βρέθηκε και στο μάτι του «κυκλώνα».
Και αυτό, γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη επέλεξε να είναι από τους πρώτους και πιο ένθερμους υποστηρικτές του αντιρωσικού μετώπου, ενώ θα μπορούσε να κρατήσει, ‘έστω και τα ελάχιστα προσχήματα και να μην έρθει σε ευθεία σύγκρουση με τη Μόσχα. Αν ενεργούσε περισσότερο «διπλωματικά» πιθανότατα θα διασφάλιζε πολύ καλύτερα τα εθνικά συμφέροντα.
Και είναι τουλάχιστον πολύ άδικο, ακόμη και για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, να βλέπουμε την Τουρκία να επωφελείται από τους Συμμάχους σε μέγιστο βαθμό, όταν σε αντίθεση με την Ελλάδα, δεν έκανε το παραμικρό των υποχρεώσεών της όντας μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά αντιθέτως κάνει το παν για να επιβεβαιώνει ότι είναι ο δερβέναγας της περιοχής και ταυτόχρονα ο ειρηνοποιός στον πόλεμο της Ουκρανίας!
Δυστυχώς και στην περίπτωση αυτή, επιβεβαιώνεται ο κανόνας που ορίζει ότι οι κρίσεις δημιουργούν ευκαιρίες. Μόνο που από τις ευκαιρίες αυτές επωφελείται προς το παρόν ο Ερντογάν και η Τουρκία, διαμορφώνοντας ένα επικίνδυνο σκηνικό, απέναντι στο οποίο θα βρεθεί σύντομα η Ελλάδα και η Κύπρος, με τις Συμμαχίες ως θεατές.
Το πρόβλημα στην πολιτική σκηνή σήμερα στην Ελλάδα, αλλά και σε όλες τις χώρες και υπερεθνικές οντότητες που επαγγέλλονται τη Δημοκρατία ως πολίτευμα διακυβέρνησης, είναι ότι τελούν σε πολύ μεγάλη απόσταση από αυτήν, την πραγματική Δημοκρατία με θεσμούς στηριγμένους στη γνώμη ως συγκέντρωση πρωτογενούς εξουσίας των πολιτών. Έτσι η εξουσία καθίσταται το «Εμόν Παίγνιον» στα χέρια των πολιτικών σαλτιμπάγκων στο πλαίσιο της εγκαθιδρυμένης κατά καιρούς ιδεολογίας και διαμορφούμενης εξουσίας του κράτους, της επανάστασης, του Πύργου, της γραφειοκρατίας και της ολιγαρχίας των αγορών στον σύγχρονο κόσμο. Ο τρόπος όμως με τον οποίο δικαιώνεται ο άνθρωπος, η ύπαρξή του, είναι η Πολιτική. Στο πεδίο της μη Πολιτικής (τη μεταλλαγμένη ως Πολιτική, την οποία βιώνουμε σήμερα), η ηθική πολλάκις τίθεται ως ευγενές άλλοθι, ως ο αποτελεσματικός μηχανισμός εκείνος, που σέρνει τους ανθρώπους απ’ τη μύτη και διαιρεί σε υποχείρια και σε εχθρούς ακόμη και λαούς με συνεκτικό πολιτισμικό ιστό. Η σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα – Ευρώπη και διεθνώς απαιτεί την τροφή του πραγματικού επαναστάτη, «την κόκκινη πιπεριά», χρειάζεται τον επαναστάτη αλλαγής των θεσμών για την επάνοδο στην Πολιτική, και όχι σε υποκατάστατο αυτής, ώστε να αναμένουμε το κάτι, πάνω στο απόλυτο τίποτα, της εγκαθιδρυμένης ιδέας της παγκόσμιας νέας τάξης πραγμάτων.
Πολιτική λύση στην υπάρχουσα κατάσταση είναι η Αναθέσμιση και η ειδική Θεσμική Ανασυγκρότηση της χώρας σε όλα τα επίπεδα για μια Δημοκρατική Πατριωτική Εξουσία με θεσμούς Πολιτείας την πραγματική Δημοκρατία αυτήν της κοινότητας. Μια Βελούδινη επανάσταση του λαού με σκοπό τον επανακαθορισμό της πολιτικής για την ελευθερία των Ελλήνων και της Πατρίδας, με αρχές στην επιβολή βαρών και φορολόγησης των Πολιτών και Εξασφάλιση του πραγματικού Δημοκρατικού πολιτεύματος, της πραγματικής Δημοκρατίας. Προτείνουμε έναν Ανένδοτο αγώνα για την Ελευθερία, τον Ανθρωπισμό και την Πατρίδα με Πεποίθηση Δημοκρατική – Πατριωτική για Σύμπλευση των Δυνάμεων Ελληνικού Έθνους.
Γιατί, σε τούτα δω τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει!
Σας ευχαριστώ θερμά !
Απο Βίκυ Μπαϊρακτάρη
Βιογραφικό
Ο Δημήτρης Παναγιωτόπουλος είναι Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω και ΣτΕ., Καθηγητής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και Επίτιμος Καθηγητής στο Nanjing University of Science and Technology, China, από τον Μάιο του έτους 2019. Έχει σπουδάσει Νομικά και Αθλητικές Επιστήμες στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στο Δίκαιο, τον Αθλητισμό και τη Φιλοσοφία. Είναι Διδάκτωρ του Αθλητικού Δικαίου του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ειδικός εμπειρογνώμων Αθλητικού Δικαίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, Μέλος Νομικού Συμβουλίου του Συνδέσμου Ανωνύμων Εταιρειών και ΕΠΕ και πολλών άλλων επιστημονικών Ενώσεων στο εσωτερικό και το εξωτερικό.
Διετέλεσε μέλος της επιτροπής της Ελληνικής Προεδρίας της Ε.Ε., ως υπεύθυνος για την εναρμόνιση της αθλητικής νομοθεσίας στην Ευρώπη 2003, υπήρξε μέλος πολλών Νομοπαρασκευαστικών Επιτροπών της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού.
Υπήρξε Ιδρυτικό μέλος και Γενικός Γραμματέας της International Association of Sports Law (I.A.S.L) από το 1992, Πρόεδρος της από το 2008 και Πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Έρευνας Αθλητικού Δικαίου (ΕΚΕΑΔ) από το 1990.
Έχει συμμετάσχει σε πολλά ελληνικά και διεθνή επιστημονικά συνέδρια και είναι μέλος πολλών επιστημονικών ενώσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Είναι Διευθυντής έκδοσης του Διεθνούς Περιοδικού: International Sports Law Review Pandektis, του περιοδικού: Επισκόπηση Αθλητικού Δικαίου Lex Sportiva και e- Lex Sportiva journal, έχει συμμετάσχει σε πολλά ερευνητικά προγράμματα, έχει συγγράψει πολλά βιβλία και έχει δημοσιεύσει πολλές επιστημονικές εργασίες σε ελληνικά και διεθνή έγκυρα επιστημονικά περιοδικά. Έχει λάβει πολλές τιμητικές διακρίσεις στο εσωτερικό και εξωτερικό για την πρωτοπόρα προσπάθεια του στον τομέα του Αθλητικού Δικαίου και διεθνή διάκριση στην επιστήμη του Αθλητικού Δικαίου, με το ειδικό Βραβείο το 2005 από το κέντρο Αθλητικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Johannesburg.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου