Αναστηλώνεται η ερειπωμένη Μονή στην οποία γεννήθηκε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης

 

• Αναστηλώνεται σταδιακά η ερειπωμένη Μονή της κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Σκουληκαριά της Άρτας, όπου γεννήθηκε, κατά μία παράδοση, ο ήρωας του 1821 Γεώργιος Καραϊσκάκης. 

Η αναστήλωση, που γίνεται από την Περιφέρεια Ηπείρου σε συνεργασία με το Δήμο Γεωργίου Καραϊσκάκη, ξεκίνησε με την εξωτερική αντιστήριξη του χώρου, επισκευάστηκε η τοιχοποιία, προκειμένου να μην υπάρξει καθίζηση και σημειωθούν ζημιές.   

Είναι θρησκευτικό μνημείο του 13ου αι., σύμφωνα με τον Σεραφείμ Βυζάντιο, και τα κτίσματά της είναι εγκαταλελειμμένα, πλην του ναού, που σώζεται.

Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ήταν ορμητήριο επαναστατών, με αποτέλεσμα να καταστραφεί ολοσχερώς το 1854, όταν εκδηλώθηκε η επανάσταση των Ραδοβυζινών, που καταπνίγηκε στο αίμα, και οικοδομήθηκε εκ νέου το 1867, με τις εργασίες να επεκτείνονται μέχρι το 1879, οπότε οικοδομήθηκε το ηγουμενείο.

Το σημερινό καθολικό είναι τρίκλιτη θολωτή βασιλική με μικρό τρούλλο. Είναι πλακοσκέπαστο, με απλή τοιχοποιία χωρίς διακόσμηση, εκτός από το τρίλοβο υπέρθυρο της νότιας εισόδου την αψίδα του ιερού, όπου υπάρχουν ανάγλυφες παραστάσεις.

***

Όπως αναφέρει ο Κων/νος Θ. Γιαννέλος στο βιβλίο του «Τα Βυζαντινά Μνημεία της Άρτας» η μοναχή Ζωΐτσα Ντιμισκή γέννησε σ’ ένα υπόγειο της Ιεράς Μονής (υπάρχει μισογκρεμισμένο) τον Γεώργιο Καραϊσκάκη, που αποκαλείται «γιός της καλογριάς». 

Και για να αποφευχθεί ο σκανδαλισμός πήρε το παιδί της και κατοίκησε στο Μαυρομάτι Καρδίτσας. Το σημερινό καθολικό είναι τρίκλιτη θολωτή βασιλική με μικρό τρούλλο.

Παρότι η ερημιά είναι εκτεταμένη στο χώρο του Μοναστηριού και κυριαρχεί βαθιά σιωπή, η θλίψη δεν έχει κουρνιάσει εδώ. 

Κάποιο σπέρμα χαράς είναι από χρόνια ριζωμένο  και νιώθει ο προσκυνητής πως συναντά το ασύλληπτο. 

Και η ανθρώπινη καρδιά σ' αυτό το μέρος σιγά και βρίσκεται σε άλλη διάσταση. Τούτο είναι κι ένα αίτημα του λυτρωμένου από τα περιττά αυτού  προσκυνήματος. Και μέσα της ανεβαίνει η μελωδία και ξεπερνά το κυμάτισμα της ζωής, που σπάζει όταν μπεις στο ναό. Και νιώθεις εκεί μέσα ότι χρειάζεσαι έναν καινούριο κόσμο, μια καινούρια ιδέα, έναν καινούριο πόθο, ένα καινούριο φως.

π. ΗΛΙΑΣ ΜΑΚΟΣ