Γράφει ο Χρήστος Δημητριάδης
Τελικά το Μακεδονικό με την συμφωνία των Πρεσπών δεν έχει κλείσει. Με πολύ ωραίο τρόπο τον άνοιξε η νέα ηγεσίας της γειτονικής Χώρας αμφισβητώντας αφενός καίρια σημεία της συμφωνίας, μετατρέποντας την αφετέρου σε μια συμφωνία όπου τα Σκόπια θα έχουν διπλή ονομασία. Στο εσωτερικά όλοι μεταξύ τους και στις δημόσιες τους εκφράσεις θα μιλούν για την Μακεδονία και στα διεθνή φόρα θα ονομάζονται Βόρεια Μακεδονία. Άρα το erga omnes που ήταν κύριο και ουσιώδες στοιχείο της συμφωνίας, πλέον πάει περίπατο. Στο Μακεδονικό ονοματολογικό ζήτημα, η συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ των δυο κρατών (Ελλάδας και ΠΓΔΜ), προέβλεπε ότι το νέο όνομα της χώρας Σεβέρνα Μακεντόνιγια (Βόρεια Μακεδονία) θα ισχύει erga omnes, έναντι όλων και όχι μόνο μεταξύ των δυο συμβαλλομένων κρατών.
Από την πρώτη στιγμή είχα εκφράσει την άποψη ότι αυτή είναι μια κακή συμφωνία η οποία πάρθηκε στο βωμό μιας γρήγορης και άγουρης λύσης, που μπορεί να ηρεμούσε τα πράγματα για μερικά χρόνια όπως και έγινε, στην συνέχεια όμως και με την πρώτη αναταραχή με μεταφραζόταν ως καινό γράμματος.
Η αλήθεια είναι ότι οι εμπνευστές αυτής της συμφωνίας είτε από την μια πλευρά, είτε από την άλλη, έχουν αποχωρήσει από την πολιτική καθώς οι κοινές γνώμες και των δυο Χωρών θεωρούν πως ευθύνονται για μια τελική συμφωνία που πιο πολλά προβλήματα δημιούργησε σε σχέση με αυτά που έλυσε.
Ένας εξ αυτών, ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, αρθογράφηκε υπέρ της συμφωνίας στην Κυριακή εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Πέραν από τις φιλότιμες προσπάθειες που έκανε μέσω του γραπτού του λόγου να επιχειρηματολογήσει υπέρ της Συμφωνίας, δεν μπόρεσε να κρύψει τις εμφανείς αδυναμίες της, όπως για παράδειγμα η έλλειψη μηχανισμού επιβολής κυρώσεων σε περίπτωση που το ένα από τα δύο μέλη καταστρατηγούν την συμφωνία.
Πρόκειται για ένα ποδογράφημα το οποίο συντάχθηκε στο βωμό της άρον άρον επίλυσης της διαφοράς, προστατεύοντας την γειτονική Χώρα από τα φαινόμενα διάλυσης της, ενώ της άνοιξε διάπλατα την πόρτα για την ένταξη της στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ακόμη και το θετικό για την Ελλάδα, που είναι ότι το Κράτος των Σκοπίων αναγνώρισε ότι η ιστορία των Σλαβομακεδόνων ξεκινά μόλις στον 7ο μ.Χ. αιώνα και παραδέχτηκε ότι δεν έχει καμιά σχέση με τη Μακεδονία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αποτελεί κενό γράμματος καθώς η νέα ηγεσία του VMRO συνεχίζει να μιλά για την ιστορική συνέχεια. Μάλιστα θα χρηματοδοτήσει και κινηματογραφίες ταινίες για τον ΜΑΚΕΔΟΝΑ Μέγα Αλέξανδρο.
Ακόμη το γεγονός ότι τους παραχωρούμε Εθνικότητα και Γλώσσα, είναι μεγάλο λάθος καθώς η δυνατότητα τους να θεωρούνται Μακεδόνες πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας που μιλούν την Μακεδονική, δημιουργεί αλυτρωτισμούς καθώς κάποια στιγμή ίσως ενωθεί το βόρειο με το νότιο κομμάτι και όλοι οι Μακεδόνες γίνουν ένα με μια γλώσσα…
Φυσικά και στην συμφωνία σε κάποιο άρθρο αναφέρεται η γλώσσα τους δεν έχει καμιά σχέση με την αρχαία Μακεδονία, αλλά είναι μια γλώσσα, ως λέει η συμφωνία, «νότια σλαβική», δηλαδή χίλια χρόνια νεότερη του Μακεδονικού Βασιλείου. Αλλά και αυτή η επισήμανση είναι στα λεγόμενα «ψηλά γράμματα» καθώς η μεγάλη εικόνα μιλά για Μακεδονική Γλώσσα και όχι για μια Βόρειο Μακεδονική Γλώσσα.
Μπροστά στην Ελληνική Κυβέρνηση είναι τα δύσκολα καθώς η Νέα Δημοκρατία καλείται να διαχειριστεί τους λεκτικούς βερμπαλισμούς, τις ακραίες κορώνες και φυσικά την αδιαλλαξία των Σκοπίων, την ίδια ώρα που μας προκαλούν να προσφύγουμε εμείς στο Διεθνές δικαστήριο, πατώντας την θολή εικόνα της συμφωνίας, ενώ ταυτόχρονα σε κάθε ευκαιρία θα την παραβιάζουν στην πράξη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου