Α.
ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Οι
κοινωνικές σχέσεις των ανθρώπων σε όλες τις πολιτισμένες χώρες ρυθμίζονται από
νόμους που δημιουργεί η κάθε πολιτεία με το δικό της τρόπο.
Στην
πατρίδα μας υπάρχει το Σύνταγμα που είναι και αυτό Νόμος αλλά με μεγαλύτερη
δύναμη από τους συνηθισμένους νόμους παράλληλα δε με το Σύνταγμα υπάρχουν οι
νόμοι και τα έθιμα.
Για
να υπάρχει το Σύνταγμα υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις. Αρχικά κάθε Βουλή των
Ελλήνων, ενώ έχει το δικαίωμα να ψηφίζει νόμους, δεν έχει το δικαίωμα να
ψηφίζει και Σύνταγμα. Για να μπορεί να ψηφίσει μία Βουλή Σύνταγμα πρέπει η
προηγούμενη Βουλή να έχει προκηρύξει εκλογές για "Αναθεωρητική
Βουλή". Όταν εκλεγεί η αναθεωρητική Βουλή θα έχει το δικαίωμα να ψηφίσει
νέο Σύνταγμα ή να τροποποιήσει το παλιό.
Το
Σύνταγμα είναι ισχυρά κατοχυρωμένο γιατί περιέχει τις πιο βασικές διατάξεις που
αφορούν τις σχέσεις των πολιτών μεταξύ τους, τις σχέσεις των πολιτών με το
κράτος και του κράτους με τους πολίτες.
Οι
βασικές διατάξεις του Συντάγματος στα πρώτα άρθρα του αναφέρεται στη Θρησκεία
των Ελλήνων. Ορίζει δηλαδή ότι η επικρατούσα θρησκεία είναι η Αποστολική
Ορθόδοξη του Χριστού Εκκλησία, αλλά και κάθε άλλη γνωστή θρησκεία είναι
ελεύθερη να λατρεύεται από τους πιστούς της. Ενώ το Σύνταγμα επιτρέπει την
λατρεία όλων των γνωστών θρησκειών απαγορεύει τον προσηλυτισμό και κάθε είδους
άλλη επέμβαση στην Ορθόδοξη Χριστιανική Θρησκεία. Προσηλυτισμός είναι η προσπάθεια
των οπαδών άλλων θρησκειών να αλλάξουν την πίστη των Ορθοδόξων Ελλήνων
Χριστιανών και να τους πείσουν να ακολουθήσουν την δική τους θρησκεία.
Αυτό
απαγορεύεται από το Σύνταγμα.
Επίσης
το Σύνταγμα ορίζει πως διοικείται η Εκκλησία της Ελλάδος, ποιες είναι οι
υποχρεώσεις της Εκκλησίας προς την Πολιτεία και πως το κείμενο των Αγίων Γραφών
πρέπει να μην αλλοιώνεται, δηλαδή, να μην γράφεται και κυκλοφορεί σε άλλη
γλώσσα χωρίς την έγκριση της Εκκλησίας μας και της Μεγάλης Εκκλησίας του
Χριστού που είναι στην Κωνσταντινούπολη.
Η
ελεύθερη άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων των οπαδών των άλλων θρησκειών δεν
επιτρέπεται να προσβάλλει την δημόσια τάξη και τα χρηστά ήθη της χώρας.
Το
Σύνταγμα καθορίζει και άλλες υποχρεώσεις των πολιτών έναντι του Κράτους, αλλά
και δικαιώματα αυτών προς το Κράτος.
Η
προσωπική ελευθερία είναι απαραίτητη και σύμφωνα με το Σύνταγμα αδίκημα ούτε
επιβάλλεται ποινή χωρίς να υπάρχει νόμος που να αναφέρει το αδίκημα και το
είδος της ποινής πριν να γίνει το αδίκημα. Με σχετικό άρθρο του αποτυπώνεται
υπέρ των πολιτών από αυθαιρεσίες των κρατικών οργάνων και υποχρεώνει τους
δικαστές να εφαρμόζουν τους νόμους που ισχύουν κατά τον χρόνο που τελείται το
αδίκημα.
(συνεχίζεται)
Χαράλαμπος
Σαββίδης
Πολ.&Οικ.
Επιστήμων
Δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου