Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Σήμερα από δω από το Αιγάλεω, τις Δυτικές Συνοικίες της Αθήνας, όπου ζουν χιλιάδες εργατικές λαϊκές οικογένειες με τα παιδιά τους, θέλουμε να βάλουμε στο επίκεντρο της συζήτησης και κυρίως της πάλης του λαού τα επείγοντα μέτρα που πρέπει να παρθούν για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού. Γιατί όπως πολύ εύστοχα λέει και το σύνθημα της εκδήλωσης: “Ο αγώνας για τη ζωή και την υγεία του λαού δεν μπορεί να περιμένει”.
Η εύλογη ανησυχία και ο φόβος μπροστά στο ενδεχόμενο η πανδημία να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, τώρα πρέπει να γίνουν απαίτηση, διεκδίκηση για άμεσα μέτρα τόσο για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, όσο και για την προστασία των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, των εκπαιδευτικών και των παιδιών μας στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, παντού.
Χτες το πρωί, ο πρωθυπουργός εξέφρασε «ικανοποίηση για το γεγονός, ότι χθες φτάσαμε στον αριθμό των 17.000 τεστ». Χτες το απόγευμα, μάθαμε μετά την αποκάλυψη των αγωνιστών γιατρών ότι το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας ενημέρωσε τις Υγειονομικές Περιφέρειες ότι δεν διαθέτει επαρκή αντιδραστήρια για την εκτέλεση των μοριακών ελέγχων για τον κορονοϊό που ζητούν τα νοσοκομεία! Τόσο θωρακισμένα τα νοσοκομεία, τόσο έτοιμη είναι η κυβέρνηση. Και μάλιστα η κυβέρνηση αντί να λύσει άμεσα το θέμα τι βρήκε να πει; Ότι φταίνε οι υγειονομικοί, γιατί επιστρέφοντας από τις διακοπές τους έκαναν τεστ!
Με ποιο κριτήριο ο αναγκαίος μαζικός έλεγχος ειδικά για το υγειονομικό προσωπικό και για όσους υποβάλλονται σε τεστ, προκειμένου π.χ. να εισαχθούν σε χειρουργεία, βαφτίζεται "αλόγιστη χρήση"; Λελογισμένη χρήση ποια είναι; Να κάνει το τεστ όποιος μπορεί να το χρυσοπληρώσει στα ιδιωτικά διαγνωστήρια;Η λέξη ντροπή είναι λίγη!
Οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι μεγάλες! Γιατί στην προσπάθεια της να πετάξει από πάνω της την ευθύνη για τη μεγάλη αύξηση των κρουσμάτων, συνεχίζει να κουνάει το δάχτυλο στο λαό και τη νεολαία, ρίχνοντάς τα πάλι όλα στην ατομική ευθύνη. Μόνο που η ατομική ευθύνη, δηλαδή η ευθύνη του καθένα και της καθεμιάς να προστατέψει τον εαυτό του και τους γύρω του, δεν εμπεδώνεται όσο η κυβέρνηση αρνείται να πάρει μέτρα προστασίας της ζωής και της υγείας του λαού. Για να μην πούμε για τις παλινωδίες και την αποσπασματικότητα των μέτρων που τροφοδοτούν την όποια χαλαρότητα και τον εφησυχασμό.
Τα καθημερινά τριψήφια νούμερα κρουσμάτων δεν προέκυψαν από το πουθενά. Είναι το αποτέλεσμα από το γεγονός ότι τα υγειονομικά πρωτόκολλα “πήγαν περίπατο” για χάρη των κερδών και μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων, των πολύ μεγάλων ταξιδιωτικών γραφείων, των διαφόρων αεροπορικών εταιρειών και των εφοπλιστών.
Γιατί όλους αυτούς πριμοδότησαν τα κυβερνητικά μέτρα. Και ο κορονοϊός σε αυτούς τους χώρους έκανε θραύση κι όχι στα μικρά καφέ και καφενεία της επαρχίας, ούτε στις ταβερνούλες και τα μικρά μαγαζιά- εστιατόρια. Είναι πρόκληση, λοιπόν, η κυβέρνηση να λέει ότι εκείνη “κάνει ότι μπορεί” και να επαναφέρει ως βασικό πρόβλημα την “ατομική ευθύνη”.
Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση “κάνει ότι μπορεί”, προκειμένου τα όποια μέτρα να μην υπονομεύουν τους “δημοσιονομικούς στόχους”, να μην επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, να μην αφαιρεθεί τίποτα από τα παντός είδους μέτρα στήριξης μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Ουσιαστικά, “κάνει ότι μπορεί” για να “προσαρμόσει” τις απαιτήσεις του λαού στο σημερινό άθλιο – ανεπαρκέστατο δημόσιο σύστημα υγείας και όχι για να αναπτυχθεί αυτό, σύμφωνα με τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
Κι ενώ ο λαός μας συνεχίζει με αγωνία να έχει στραμμένο το βλέμμα του στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας, η κυβέρνηση δεν έχει αφαιρεθεί ούτε στιγμή από το στόχο να ωφεληθούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι στην Υγεία. Το αντίθετο. Διπλασίασε τις αποζημιώσεις από τα ασφαλιστικά ταμεία για κάθε κρεβάτι ΜΕΘ. Αντί να επιτάξει τον ιδιωτικό τομέα, έχει αφήσει ανεξέλεγκτους τους ιδιωτικούς ομίλους να ξεζουμίζουν το προσωπικό, να τους στερεί ακόμα και τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας. Τους έχει δώσει το ελεύθερο να θησαυρίζουν από τα διαγνωστικά τεστ. Επανέφερε τα σχέδια που άφησε στη μέση. Σχέδια, όπου το νέο Εθνικό Σύστημα Υγείας θα δουλεύει σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα, με τα ΣΔΙΤ, τις γνωστές συνεργασίες και συμπράξεις με τους επιχειρηματικούς ομίλους της Υγείας.
Παρουσιάζει, δηλαδή, ως σωτήρια για το δημόσιο σύστημα υγείας, την πολιτική που ευθύνεται για τα προβλήματά του, μια πολιτική που στερεί από το λαό το δικαίωμα σε πλήρεις, δωρεάν και σύγχρονες υπηρεσίες υγείας. Αυτή η πολιτική, οδήγησε συστήματα υγείας - ακόμα και στις προηγμένες καπιταλιστικές χώρες - στην κατάρρευση. Και τα οποία σε κάθε περίπτωση, μετατράπηκαν σε συστήματα της “μιας νόσου”, αφήνοντας ακάλυπτους τους ασθενείς από άλλα προβλήματα υγείας.
Οι συνέπειες καταγράφονται σε έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, όπου σύμφωνα με αυτήν, οι υπηρεσίες Υγείας έχουν υποβαθμιστεί στο 90% των κρατών του πλανήτη. Το μεγαλύτερο πλήγμα έχουν δεχτεί τα προγράμματα εμβολιασμού, που έχουν υποχωρήσει κατά 70% παγκοσμίως και η διάγνωση και θεραπεία του καρκίνου, που έχουν υποχωρήσει κατά 55%.
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι ασθένειες που είχαν εξαφανιστεί με τους μαζικούς εμβολιασμούς υπάρχει κίνδυνος να βρουν χαραμάδα και να επανεμφανιστούν, απειλώντας τη δημόσια Υγεία. Σε ό,τι αφορά τους καρκίνους, είναι βέβαιο ότι ασθενείς που θα μπορούσαν να σωθούν με έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία, τώρα, τουλάχιστον ένα μεγάλο ποσοστό απ' αυτούς, καταδικάζονται.
Η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης, ότι τα μέτρα περιορισμού πάρθηκαν και συνεχίζουν να παίρνονται, για να μην καταρρεύσει το δημόσιο σύστημα υγείας, αποτελεί επιβεβαίωση ότι το σύστημα δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις λαϊκές ανάγκες προ πανδημίας, πολύ περισσότερο στις συνθήκες της πανδημίας. Ξέρουμε όλοι τι γίνεται με την αναμονή για ένα ιατρικό ραντεβού, με τα χειρουργεία, τις μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό, σε μέσα και υποδομές.
Μπορεί ο νέος κορονοϊός να ήταν “άγνωστος” στην επιστημονική γνώση και εμπειρία, όμως αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για τα διαχρονικά χάλια του δημόσιου συστήματος υγείας, σε συνθήκες που υπάρχει πολυάριθμο επιστημονικό κι άλλο προσωπικό, απίστευτη τεχνολογία και μέσα. Η πρωτόγνωρη αυτή περιπέτεια δημόσιας υγείας, ανέδειξε με τραγικό τρόπο, πως ο βασικός προσανατολισμός της ανάπτυξης του συστήματος υγείας είναι να μην κοστίζει στο κράτος και τους επιχειρηματίες η πρόληψη – θεραπεία – αποκατάσταση της υγείας του λαού και ταυτόχρονα να αποτελεί εξαιρετικό πεδίο για επενδύσεις και μπίζνες κερδοφορίας λίγων.
Φίλες και Φίλοι
Όλοι συμφωνούν πως με τη συμβολή του λαού μας, κερδήθηκε χρόνος και οι δείκτες της πανδημίας διατηρήθηκαν μειωμένοι.
Ενώ όμως ήταν σχεδόν βέβαιο, ότι μπορεί να υπάρξει ένα δεύτερο κύμα της πανδημίας και με δεδομένο ότι ούτε εμβόλιο υπάρχει, αλλά ούτε και ειδική φαρμακευτική αγωγή, τι ακριβώς έκανε η κυβέρνηση της ΝΔ; Δυστυχώς, η κυβέρνηση έπαιξε στον “τζόγο” των απαιτήσεων του κεφαλαίου στον τουρισμό και στις μεταφορές, ό,τι κέρδισε ο λαός με την υπεύθυνη στάση του το προηγούμενο διάστημα. Έκανε ό,τι μπορούσε για να μην ενοχληθούν οι επιχειρηματίες του χώρου να “μαζέψουν” πελατεία και κέρδη.
Η “βαριά βιομηχανία” της χώρας, όπως ονόμασαν εδώ και δεκαετίες τον τουρισμό, άνοιξε με τους ίδιους όρους, με “τα πρωτόκολλα του μεγάλου κεφαλαίου”… Είναι σε όλους πλέον φανερό, ότι η έξαρση των κρουσμάτων, μέσα στον Αύγουστο κι ενώ τα κρούσματα αρχές καλοκαιριού είχαν μηδενιστεί, οφείλεται στο «άνοιγμα» του τουρισμού, το οποίο έγινε με τους όρους που έθεσαν οι tour operators, οι μεγαλοξενοδόχοι, οι αεροπορικές εταιρείες και οι εφοπλιστές, χωρίς να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του λαού και των ταξιδιωτών. Η κυβέρνηση άφησε σχεδόν ανεξέλεγκτη την είσοδο στη χώρα, με μερικούς “δειγματοληπτικούς” ελέγχους.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών, υπολογίζεται ότι μπήκαν για τουρισμό από το εξωτερικό, τουλάχιστον 2.500 θετικοί στον κορονοϊό, χωρίς να τους γνωρίζει κανείς. Κι αυτοί - εάν δεχτούμε αυτά που λέγονται από επίσημα χείλη, ότι ένας φορέας θετικός στον κορονοϊό, τον μεταδίδει, κατά μέσο τουλάχιστον σε άλλους δέκα - τότε αυτοί οι συγκεκριμένοι ξένοι τουρίστες έχουν κάνει φορείς άλλους 25.000 συνανθρώπους μας. Αυτό, όμως, θα μπορούσε να ελεγχθεί πλήρως, εάν η κυβέρνηση διέθετε εξοπλισμό και προσωπικό, εάν εφάρμοζε από την αρχή σχέδιο που να απαιτεί πιστοποιητικό πριν την είσοδο στη χώρα.
Είναι γνωστό πλέον και το τι δεν έκανε η κυβέρνηση όλο αυτό το διάστημα, που, κατά τα άλλα, θα θωράκιζε το δημόσιο σύστημα υγείας, με γιατρούς και νοσηλευτές! Δεν έκανε τις αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στις δημόσιες μονάδες υγείας, προκειμένου να καλυφθεί – έστω – ένα μέρος των μεγάλων ελλείψεων που υπήρχαν και πριν την πανδημία. Όσο για τις προσλήψεις που επαγγέλλεται; Είναι ίδιες με αυτές που επαγγελλόταν και ο ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, κάποιους εργαζόμενους ορισμένου χρόνου - από 4 μήνες έως 2 χρόνια – οι οποίοι όμως αντικαθιστούν τους προηγούμενους που έληγε η θητεία τους και απολύονταν. Συνεπώς, το αποτέλεσμα είναι περίπου “μηδέν στο πηλίκον”!
Ακόμα και ο αριθμός των κλινών ΜΕΘ, ο οποίος μπορεί τώρα να φτάνει συνολικά τις 910, όμως είναι πολύ πίσω, μόλις στο 26% των απαιτούμενων 3.500 κλινών ΜΕΘ – σύμφωνα με τα διεθνή “στάνταρ” τόσο για τους για ασθενείς COVID – 19, όσο και για ασθενείς όλων των άλλων περιπτώσεων.
Τα όσα μάλιστα ισχυρίζονται τα κυβερνητικά στελέχη, ότι η στελέχωση των δημόσιων νοσοκομείων ήταν επαρκής και μάλιστα δεν χρειάστηκε να αξιοποιηθεί, είναι άκρως επικίνδυνη. Διότι θεωρεί “φυσιολογικό” το γεγονός, ότι την προηγούμενη περίοδο, η συντριπτική πλειοψηφία των χρόνιων ασθενών, δεν είχαν καμία συνέχεια της ιατρικής τους παρακολούθησης, αποκλείστηκαν από τις δημόσιες μονάδες υγείας, με προφανή αρνητικά αποτελέσματα.
Με τους ρυθμούς αύξησης των κρουσμάτων, σε συνδυασμό με όλες τις άλλες ανάγκες για νοσηλεία σε ΜΕΘ, είναι βάσιμο το ενδεχόμενο, να μπει κι εδώ επί τάπητος, το δίλημμα στους γιατρούς για “το ποιος θα μπει στη ΜΕΘ και ποιος όχι”, πράγμα που σημαίνει ποιος θα ζήσει ενδεχομένως και ποιος θα πεθάνει. Αυτό ακριβώς είδαμε με δραματικό τρόπο στην γειτονική Ιταλία, στην Ισπανία, στις ΗΠΑ και αλλού.
Η ανάγκη να υπάρχει “πλεόνασμα” προσωπικού και υποδομών, προκειμένου σε κάθε περίπτωση να αντιμετωπίζονται πλήρως όλες οι τρέχουσες ανάγκες, αλλά και οι έκτακτες, συγκρούεται με τη λογική του “κόστους – οφέλους” και της λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων με επιχειρηματικά κριτήρια. Θυμίζουμε μόνο πως πολλοί εγκαυματίες από την μεγάλη τραγωδία στο Μάτι δε νοσηλεύτηκαν σε ειδικές μονάδες, γιατί αυτές δεν υπήρχαν!
Είναι κρίσιμο, επίσης, ζήτημα, ότι ο χρόνος που κερδήθηκε, δεν αξιοποιήθηκε για τη στελέχωση, ανάπτυξη και τον εξοπλισμό των δημόσιων μονάδων της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, οι οποίες όχι μόνο παραμένουν αποδεκατισμένες και υποστελεχωμένες, αλλά κι ένα μέρος του προσωπικού τους μετακινείται για τις ανάγκες εφημερίας των υπόλοιπων δημόσιων νοσοκομείων. Δηλαδή διαχείριση της “ανεπάρκειας σε προσωπικό”, στην κατεύθυνση “μισοκλείνω μια τρύπα ανοίγοντας άλλες”!
Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, μαζί με τους μαχόμενους υγειονομικούς, πριν η πανδημία πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, είναι ανάγκη να απαιτήσουν από την κυβέρνηση, μέτρα αποφασιστικής στήριξης του συστήματος υγείας. Με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, όλων των ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, αλλά και στα Νοσοκομεία.
- Να υπάρξει επαρκής αύξηση της χρηματοδότησης, από τον κρατικό προϋπολογισμό, για τη στήριξη όλων των δημοσίων μονάδων υγείας για τις “τρέχουσες” και τις έκτακτες ανάγκες.
- Να καταργηθεί κάθε πληρωμή και συμμετοχή του λαού, για νοσηλεία, εξετάσεις, φάρμακα.
- Να γίνουν μαζικά προσλήψεις με μόνιμη σχέση εργασίας υγειονομικού κι άλλου προσωπικού, όλων των κλάδων και ειδικοτήτων στα νοσοκομεία, τα Κέντρα Υγείας, στο ΕΚΑΒ, στην υπηρεσία “Βοήθεια στο Σπίτι”.
- Να μονιμοποιηθούν όλοι οι εργαζόμενοι στην Υγεία, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, που εργάζονται με παντός είδους προσωρινές σχέσεις εργασίας. Να μη γίνει καμιά απόλυση!
- Να επαναλειτουργήσουν πλήρως όλες οι δημόσιες μονάδες υγείας, τα εργαστήρια κλπ, που έχουν κλείσει ή υπολειτουργούν.
- Να ανοίξουν όλα τα νοσοκομεία, που έκλεισαν τα τελευταία χρόνια.
- Σχέδιο επίταξης όλων των δομών του Ιδιωτικού Τομέα Υγείας και Πρόνοιας, για να μπει σε εφαρμογή, σε περίπτωση γιγάντωσης της πανδημίας.
- Να αναπτυχθούν, να στελεχωθούν και να εξοπλιστούν όλα τα Κέντρα Υγείας και να λειτουργούν όλο το 24ωρο, όλο το χρόνο.
- Να αναπτυχθούν τουλάχιστον 3.500 κρεβάτια ΜΕΘ στα δημόσια νοσοκομεία.
- Να εξασφαλιστεί η αναγκαία ποσότητα και ποιότητα προστατευτικών μέσων, υγειονομικό υλικό κλπ.
- Να εφαρμοστούν μέτρα προληπτικού ελέγχου μαζικά των τουριστών στις χώρες προέλευσης και κατά την είσοδο στη χώρα, καθώς και πλήρη εφαρμογή των μέτρων προστασίας των εργαζομένων, όπως και διαγνωστικά τεστ.
Σ΄ αυτές όμως τις συνθήκες, είναι ανάγκη, με ευθύνη του κράτους, να οργανωθεί η συστηματική παρακολούθηση των ασθενών που νοσηλεύτηκαν σε ΜΕΘ και οι οποίοι έχουν πολλαπλές ανάγκες λόγω της νόσου στη ζωή τους. Να οργανωθούν τμήματα που θα τους παρακολουθούν οι απαιτούμενες ιατρικές ειδικότητες για έλεγχο, θεραπεία, αποκατάσταση, με πλήρεις και δωρεάν παροχές, για όλα όσα απαιτούνται.
Επιπλέον, με αυτόν τον τρόπο, θα μπορεί να συγκεντρώνεται η απαιτούμενη πείρα και νέα επιστημονική γνώση για τα ζητήματα αυτής της νόσου. Γιατί ο πολυκερματισμός και το “σκορποχώρι” των πολλών και διαφορετικών “σημείων παροχής υπηρεσιών υγείας” που εξαναγκάζεται να καταφεύγει ο ασθενής, εκτός από το “βασανιστήριο” της “ατομικής ευθύνης” να “ψάξει ο ίδιος και να βρει” που θα απευθυνθεί, χάνεται σε μεγάλο βαθμό και η επιστημονική γνώση.
Ιδιαίτερα, τώρα, μπροστά και στον επερχόμενο χειμώνα, θεωρούμε επιτακτική την ανάγκη καθολικού εμβολιασμού του πληθυσμού – της ηλικίας άνω των 6 μηνών – με το αντιγριπικό εμβόλιο. Και βέβαια, με ευθύνη του κράτους, να γίνουν καθολικά και επαναλαμβανόμενα τεστ για τον κορονοϊό στον πληθυσμό.
Φίλες και Φίλοι
Η αλήθεια είναι πως δεν περιμέναμε την πανδημία για να διαπιστώσουμε τη χαμηλή προστασία των εργαζομένων στα ζητήματα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς. Η πανδημία, όμως, όξυνε καταστάσεις, φανέρωσε σε περισσότερα μάτια τον τρόπο που τσουλάει η καπιταλιστική μηχανή και το πώς υπολογίζει την εργατική δύναμη, την ανθρώπινη ζωή.
Πέρα από τα μεγάλα λόγια των πρώτων ημερών εκδήλωσης της πανδημίας στη χώρα μας, λόγια που ανέφεραν πως για την κυβέρνηση ‘πρώτη αξία έχει η ανθρώπινη ζωή”, οι επόμενες μέρες ήταν αποκαλυπτικές, για τα πρωτόκολλα του ΕΟΔΥ που έγιναν “λάστιχο”, στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων. Σήμερα γενικεύεται σε κάθε κλάδο η εμφάνιση κρουσμάτων. Παράλληλα γενικεύεται η επίθεση στην υγεία των εργαζομένων.
Από την έναρξη της εργάσιμης μέρας και τους συνωστισμούς στα μέσα μαζικής μεταφοράς, έως και την επιστροφή στο σπίτι, η κυβέρνηση πουλάει την “ατομική ευθύνη” και δείχνει με το δάχτυλο τους ανέργους, τους μισοεργαζόμενους, τους κακοπληρωμένους που πληρώνουν τα πρώτα σημάδια εκδήλωσης της νέας οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης…
Την ίδια ώρα που οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν στα σωματεία τους κρούσματα σε αρκετούς χώρους δουλειάς, η αντίδραση της εργοδοσίας, είναι πάνω - κάτω ίδια, τηρώντας μόνο στα λόγια και όχι με πράξεις και ερμηνεύουν όπως θέλουν και όπως τους συμφέρει, το πρωτόκολλο του ΕΟΔΥ.
Μόλις προχθές σε εργασιακό χώρο γνωστής ΜΚΟ έφτασαν στο σημείο, ωμά και κυνικά, να καλούν στην εργασία μέχρι και θετικά, ασυμπτωματικά κρούσματα. Σε άλλους εργασιακούς χώρους, το πρωτόκολλο υγείας μετατρέπεται σε πρωτόκολλο “δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα”, καθώς αποκρύπτονται κρούσματα. Και η ζωή και η εργασία συνεχίζεται, χωρίς υγειονομικά μέτρα, σε βάρος των ίδιων των εργαζομένων και των καταναλωτών!
Σε άλλους χώρους, το πρωτόκολλο ερμηνεύεται ως “ένας ίσον κανένας”. Δηλαδή, οι εργαζόμενοι ενημερώνονται για το κρούσμα ανά 2άδες - 3άδες ώστε “να μην γίνει σούσουρο” και το μόνο μέτρο που παίρνεται, είναι να μπει σε καραντίνα για 14 μέρες το κρούσμα και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι να συνεχίζουν κανονικά την εργασία τους, σα να μη συμβαίνει τίποτα. Με δύο λόγια, η εργοδοσία δεν υπολογίζει τίποτα και κανέναν μπροστά στο δικό της κέρδος!
Την ίδια στιγμή που τα πρωτόκολλα υγείας είναι αόρατα, άλλο τόσο είναι πλήρως ορατή η επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι, στο όνομα της πανδημίας. Όλους αυτούς τους μήνες η πλειοψηφία ζει ένα πραγματικό εφιάλτη. Οι απολύσεις εκτόξευσαν την ανεργία, χιλιάδες εργαζόμενοι βρέθηκαν εκτός παραγωγής και χωρίς εισόδημα. Ένα πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων κλήθηκε να επιβιώσει με 605 ευρώ, κατά μέσο όρο, για όλη αυτή τη χρονική περίοδο. Χιλιάδες εργαζόμενοι, σε καθεστώς αναστολής σύμβασης, περιμένουν δύο μήνες για να πάρουν 534 ευρώ και να πληρώσουν τα χρέη των νοικοκυριών τους, τα οποία, βέβαια, πιέζουν ασφυκτικά, χωρίς αναστολή.
Σήμερα παραμονές των εξαγγελιών της κυβέρνησης στη Θεσσαλονίκη, κυβέρνηση και μεγαλοεργοδοσία “κόβουν και ράβουν” ήδη την “επόμενη μέρα”, με τη μονιμοποίηση και εμβάθυνση όλων των δήθεν “έκτακτων” μέτρων. Καθημερινά, προσθέτουν αντιδραστικές διατάξεις εις βάρος των εργαζομένων. Έφτασαν στο σημείο να τιμωρούν τους εργαζόμενους που μπαίνουν σε προληπτική καραντίνα και να τους φορτώνουν ώρες εργασίας αναδρομικά.
Σε όλη την Ευρώπη, ΕΕ και κυβερνήσεις, «τρέχουν» το αντεργατικό πρόγραμμα SURE, δηλαδή νέα δάνεια, στα κράτη - μέλη, ζεστό χρήμα στους μονοπωλιακούς ομίλους. Χρήματα τα οποία σε τελική ανάλυση, θα φορτωθούν και πάλι στους εργαζόμενους και το λαό με νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, με Ασφαλιστικό Πινοσέτ, με νέες ιδιωτικοποιήσεις, με νέους φόρους, πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών και κατασχέσεις. Και επιπλέον, ήδη αυτό το πρόγραμμα αξιοποιείται για την παραπέρα γενίκευση της “ευελιξίας”, της δουλειάς λάστιχο, με μισθούς πείνας.
Όλους αυτούς τους μήνες, ταΐζονται με δισεκατομμύρια ευρώ βιομήχανοι, εφοπλιστές, τραπεζίτες. Και την ίδια στιγμή, ο παραγωγός του πλούτου αφήνεται να ζει με ξεροκόμματα και φιλοδωρήματα, που τσακίζουν τις συμβάσεις και μειώνουν ακόμα παραπέρα το μέσο μισθό.
Αξιοποιούν την πανδημία, χτυπώντας τη σταθερή και μόνιμη εργασία, το 8ωρο, όπου ακόμα υπάρχει, έχοντας τους εργαζόμενους στο “ψυγείο” και αναλώσιμους, για να τους χρησιμοποιούν όποτε και όπως τους χρειάζονται, να τους πληρώνουν όσο και όποτε θέλουν. Τα νέα αντιλαϊκά μέτρα δεν ήρθαν για την πανδημία, αλλά για να μείνουν και να προστεθούν στα προηγούμενα.
Όμως μαζί με τον αγώνα για το μεροκάματο, τον μισθό, την ασφάλιση, στο επίκεντρο της πάλης των εργαζομένων πρέπει να μπουν και τα ζητήματα προστασίας της υγείας των εργαζομένων. Στηρίζουμε τις διεκδικήσεις των εργατικών σωματείων μπροστά στο νέο κύμα πανδημίας.
· Να διασφαλιστεί η εργασία όλων των εργαζομένων με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας της υγείας κι ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
· Δωρεάν τεστ για τους εργαζόμενους, με ευθύνη της εργοδοσίας και του κράτους.
· Να υπάρξουν έλεγχοι για την αποσιώπηση κρουσμάτων από τις εργοδοσίες.
· Το πρωτόκολλο υγείας να μη γίνεται λάστιχο για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
· Να αυξηθούν τώρα τα δρομολόγια στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, ιδίως τις ώρες αιχμής.
· Δεν αποδεχόμαστε καμιά αρνητική αλλαγή, στους όρους και τις συνθήκες δουλειάς μας, στα δικαιώματα μας, στο όνομα της αντιμετώπισης της πανδημίας.
· Να εξασφαλιστούν έκτακτες άδειες ειδικού σκοπού, με αποδοχές για όσους εργαζόμενους χρειαστεί να μείνουν σπίτι, είτε για τη φύλαξη παιδιών ή ασθενών, είτε από μέτρα που έχουν να κάνουν για την αντιμετώπιση της επιδημίας (π.χ. κλείσιμο κτηρίων για απολυμάνσεις κ.λπ.).
· Αν για οποιοδήποτε λόγο, ο εργαζόμενος δεν μπορεί να δουλέψει στο χώρο δουλειάς, με εξασφαλισμένες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας να παίρνει άδεια ειδικού σκοπού με πλήρεις αποδοχές και ασφάλιση.
· Απαιτούμε τη συγκρότηση μεικτών υγειονομικών επιτροπών, ανά εταιρεία, στις οποίες θα συμμετέχουν εκπρόσωποι των εργαζομένων (ΕΥΑΕ) και εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό. Με αυτό τον τρόπο, θα διασφαλίσουμε ότι οι αποφάσεις θα λαμβάνονται με βάση τα ιατρικά δεδομένα και τις ανάγκες που προκύπτουν στους χώρους δουλειάς.
· Να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα προστασίας για τους εργαζόμενους που έρχονται σε επαφή με πελάτες (τεχνικοί, καταστήματα) με βάση τις οδηγίες των επιστημόνων.
· Να σταματήσουν αμέσως οι πλειστηριασμοί κύριας κατοικίας, οι διακοπές σε ηλεκτρικό ρεύμα και νερό, λόγω των χρεών των εργατικών και λαϊκών νοικοκυριών.
· Κεντρική προμήθεια προϊόντων για απολύμανση με πιστοποίηση, απολυμαντικά διαλύματα για καθαρισμό χεριών και επιφανειών για εργαζόμενους που έχουν καθημερινή επαφή με κοινό – πελάτες, αλλά και μέτρα για την απολύμανση και σωστή χρήση των εργαλείων της δουλειάς μας, π.χ. ακουστικά, πληκτρολόγια κλπ
Φίλες και φίλοι,
συντρόφισσες και σύντροφοι
Μόλις προχθές το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε πότε θα ανοίξουν τα σχολεία. Περιμέναμε μια βδομάδα, για να μάθουμε τι τελικά; Μήπως οι αγωνίες και οι προβληματισμοί γονιών, εκπαιδευτικών και μαθητών βρήκαν απάντηση; Προφανώς και όχι.
Άλλωστε, πώς μπορείς να περιμένεις σιγουριά και σταθερότητα από μια κυβέρνηση που κάνει λάστιχο τα υγειονομικά πρωτόκολλα, ακόμα και για τη λειτουργία των σχολείων που η ίδια θεωρούσε αναγκαία και μάλιστα σε συνθήκες που το επιδημιολογικό φορτίο ήταν μικρότερο;
Άλλωστε, πώς μπορείς να περιμένεις διασφάλιση των αναγκαίων όρων λειτουργίας των σχολείων, ώστε να προστατεύεται η υγεία, να γίνεται ουσιαστικά η μορφωτική διαδικασία, όταν ορθά-κοφτά οι υπουργοί της κυβέρνησης λένε απλά και ξεδιάντροπα, ότι αυτό κοστίζει;
Αλήθεια; Δικά τους είναι τα χρήματα; Ποιος πληρώνει ακόμα και γι’ αυτή την κουτσουρεμένη δημόσια παιδεία; Η λαϊκή οικογένεια είναι αυτή που πληρώνει. Και γι’ αυτό έχει απαίτηση και σωστά, να λειτουργούν τα σχολεία σωστά, με ασφάλεια.
Και να πει κανείς ότι δεν περιμέναμε να έρθει δεύτερο κύμα πανδημίας; Οι επιστήμονες το έλεγαν, η κυβέρνηση το έλεγε, και ίσως με την αντιλαϊκή διαχείριση που έκανε, το έφερε και πιο γρήγορα. Αλλά τελικά, όμως, τίποτα δεν έκανε για να εξασφαλίσει το άνοιγμα των σχολείων με τους καλύτερους δυνατούς όρους για μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς, προκειμένου να αποφευχθεί ο συγχρωτισμός.
Δεν ικανοποίησε κανένα από τα μέτρα που πρότειναν σύλλογοι γονέων και εκπαιδευτικών, με βάση την πείρα τους και την άμεση γνώση των προβλημάτων που υπάρχουν στα σχολεία. Δεν έκανε και δεν κάνει μαζικές προσλήψεις εκπαιδευτικών. Δεν μονιμοποιεί εκείνους που δουλεύουν χρόνια στην Εκπαίδευση. Δεν βελτίωσε τις υποδομές στα σχολεία ούτε δημιούργησε νέες. Δεν πήρε κανένα ουσιαστικό μέτρο αναβάθμισης της υγειονομικής επιτήρησης των σχολείων, ρίχνοντάς τα όλα στην ατομική ευθύνη, όσων εμπλέκονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στη μορφωτική διαδικασία.
Και δεν φτάνει αυτό. Δεν φτάνει που κουνάει το δάχτυλο στον λαό, στη νεολαία, λέγοντάς τους “πολύ χαλαρώσατε”. Λέει και ψέματα. Λέει ότι ο μέσος όρος των μαθητών ανά τάξη σε όλη την Ελλάδα είναι 17 και ότι αυτό δεν δικαιολογεί ανησυχίες για συγχρωτισμό! Μπερδεύει πορτοκάλια με μήλα. Σα να λέμε ότι ο μέσος όρος παγκόσμιων κυπέλλων ποδοσφαίρου Ελλάδας - Βραζιλίας είναι 2 και μισό....
Όπως προκύπτει, την περσινή χρονιά, το 57% των τμημάτων στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση είχαν πάνω από 17 μαθητές. Και συνολικά το 74% των μαθητών έκαναν μάθημα σε τμήματα με περισσότερα από 17 άτομα. Ειδικά στην Αττική, όπου καταγράφονται και τα περισσότερα κρούσματα του κορονοϊού πανελλαδικά, το 85% των μαθητών κάνει μάθημα σε τμήματα με περισσότερα από 17 άτομα.
Και σίγουρα πολλοί από εσάς ξέρουν πολύ καλά, γιατί ζουν αυτή την άθλια κατάσταση. Την οποία, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ άλλαξε, ο οποίος παριστάνει τάχα τον ανήξερο για τα κενά στα σχολεία, την υποχρηματοδότηση της Εκπαίδευσης, την αδιοριστία χιλιάδων εκπαιδευτικών. Ενώ έχει και ο ίδιος πολύ μεγάλη ευθύνη.
Τα ξέρει όλα αυτά η κυβέρνηση. Όπως τα ξέρουν πολύ καλά, όλες οι κυβερνήσεις που όταν καλούνται να απαντήσουν στα δίκαια αιτήματα του κόσμου της εκπαίδευσης, με μια φωνή λένε ότι “κοστίζουν”! Ότι η οικονομία «δεν αντέχει»! Προφανώς εννοούν ότι δεν τους παίρνει να κόψουν από τους πακτωλούς χρημάτων που μοιράζουν στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Κι όταν στριμώχνεται, αξιοποιεί και διάφορους καλοθελητές της επιστημονικής κοινότητας, που με παιδιάστικα σχεδιαγράμματα, θέλουν να πείσουν ότι δεν είναι μεγάλη η διαφορά ανάμεσα σε μια τάξη 15 και μια τάξη 25 μαθητών! Η τοποθέτηση αυτή του εκπροσώπου της επιτροπής των “ειδικών” αποτελεί τον ορισμό της κατευθυνόμενης “επιστημοσύνης”, προκειμένου να στηριχτεί η κυβερνητική πολιτική. Εάν είναι έτσι, γιατί να υπάρχουν τα μέτρα κατά του συγχρωτισμού; Αυτά βλέπει ο λαός μας και ανησυχεί. Νιώθει ότι τον δουλεύουν, δεν εμπιστεύεται την κυβέρνηση κι αυτό είναι φυσιολογικό.
Όμως, αυτή η άρση εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση έχει νόημα και αποτέλεσμα, όταν δεν στρέφεται ενάντια στην ίδια την προστασία της λαϊκής υγείας, όταν δηλαδή δεν εγκλωβίζεται σε διάφορες αντιδραστικές αντιεπιστημονικές θεωρίες συνωμοσίας. Οι οποίες πρέπει να πούμε, βολεύουν και την κυβέρνηση για να ταυτίσει τη διεκδίκηση και τη φυσιολογική ανησυχία με την οπισθοδρόμηση. Όταν ακριβώς η δική της αντιλαϊκή διαχείριση της πανδημίας είναι καραμπινάτη αντίδραση.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, φωτίζεται η αναγκαιότητα της πάλης με περιεχόμενο της σύγχρονες, ξεκάθαρα ρεαλιστικές, ανάγκες. Γιατί δεν είναι πολυτέλεια, αλλά απόλυτη προτεραιότητα, να τεθεί στο επίκεντρο η αναγκαιότητα ανάπτυξης δικτύου πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, η οποία θα εκφράζεται συγκεκριμένα στα σχολεία.
l Με μόνιμη παρουσία νοσηλευτών σε κάθε σχολείο.
l Με πρόβλεψη σταθερής παρουσίας γιατρών σε ομάδες σχολείων ή και μόνιμης παρουσίας σε πολυπληθή σχολεία.
Γιατί η άμεση μονιμοποίηση των χιλιάδων αναπληρωτών και μπορεί και πρέπει να γίνει. Γιατί κάθε χρόνο αναπληρώνουν τον εαυτό τους. Γιατί οι μόνιμοι διορισμοί, συμβάλλουν ουσιαστικά στη συνέχεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας, που ειδικά σε αυτή την περίοδο, αναδεικνύεται ακόμα πιο επιτακτική, λόγω των συνεχών διαταραχών που υπάρχουν.
Η κατάσταση αυτή διαμορφώνει άνισους όρους στην πρόσβαση των μαθητών στη μόρφωση. Επιτείνει τις κοινωνικές και μορφωτικές ανισότητες που προφανώς προϋπάρχουν, σε συνθήκες μάλιστα εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι απολύτως ρεαλιστικό και αναγκαίο, να υλοποιηθεί το αίτημα για 15 μαθητές ανά τάξη. Και για να υπάρξει αποφυγή συνωστισμού, όπως και οι ειδικοί θέτουν, αλλά και για να καλυφτούν τα μορφωτικά κενά που δημιουργήθηκαν, αλλά και συνολικότερα για τη βελτίωση του εκπαιδευτικού και παιδαγωγικού έργου σε κάθε σχολείο.
Φίλες και φίλοι,
συντρόφισσες και σύντροφοι
Τις προηγούμενες μέρες, με αφορμή και την ανακοίνωση των βάσεων, η υπουργός Παιδείας δήλωσε ότι θα προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές και στα Πανεπιστήμια της χώρας. Τους έπιασε ο πόνος για τους φοιτητές και τις φοιτήτριες. Όταν κυριολεκτικά, το σχέδιο της κυβέρνησης είναι κλειστά ΑΕΙ, να βγαίνει το μάθημα, όπως-όπως. Ενώ μια είδηση των ημερών είναι, ότι ήδη φουλάρουν οι μηχανές με νέα επιχειρηματικά σχέδια, για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση στα Πανεπιστήμια.
Η κατάσταση στα ΑΕΙ αποδεικνύει περίτρανα τις συνέπειες από την επιχειρηματική δράση τους. Αποδεικνύει τι σημαίνει, τελικά, λειτουργία με όρους ανταγωνιστικούς και με όρους “αυτοδιοίκησης”. Δηλαδή απελευθέρωση των ΑΕΙ να λειτουργούν με κύριο γνώμονα την ανάπτυξη επιχειρηματικής ερευνητικής δράσης, θέτοντας σε δεύτερη μοίρα τις ανάγκες των φοιτητών.
Σε αυτό το πλαίσιο, άλλωστε, της λεγόμενης αυτοδιοίκησης που επί της ουσίας οδηγεί σε ΑΕΙ περισσότερο δεσμευμένα στις ανάγκες της καπιταλιστικής κερδοφορίας, ρίχνει η κυβέρνηση το μπαλάκι στις διοικήσεις των ΑΕΙ. Αυτή ακριβώς είναι η κατάσταση. Πανεπιστήμια πολλών ταχυτήτων. Κι αυτό εκφράζεται και στα διάφορα προβλήματα που εμφανίστηκαν και το προηγούμενο διάστημα, αλλά και σήμερα, με τις διαφοροποιημένες λύσεις που δίνουν οι διοικήσεις των ΑΕΙ στο πώς θα γίνει εξεταστική.
Το ρεαλιστικό και το αναγκαίο των διεκδικήσεων που θέτουμε στα ΑΕΙ, αποδεικνύεται πρώτα και κύρια, από το γεγονός ότι σήμερα υπάρχει σοβαρό επίπεδο υποδομών και για να απλωθεί η εκπαιδευτική διαδικασία και για να προχωρήσει η ερευνητική διαδικασία που προβλέπεται στις σπουδές.
Οι υποδομές αυτές, τα αμφιθέατρα που φιλοξενούν εταιρείες και διάφορα think tank, να δοθούν για τις ανάγκες των φοιτητών. Και να προσληφθεί άμεσα εκπαιδευτικό προσωπικό, που περιμένει με τα διδακτορικά στο χέρι, για να μπορέσει να γίνει σωστά το πανεπιστημιακό μάθημα. Αυτό είναι το βασικό που πρέπει να διασφαλιστεί για να έχουμε ανοιχτά ΑΕΙ, με όρους προστασίας της υγείας όλων και με συνέχεια της ουσιαστικής μορφωτικής διαδικασίας.
Φίλες και Φίλοι
“Γιατρειά” η εργατική τάξη, η νεολαία μπορούν να βρουν όχι “γιατροπορεύοντας” το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, αλλά παλεύοντας τώρα, αρνούμενοι να δεχτούν την “καραντίνα” στα εργατικά δικαιώματα και τις διεκδικήσεις.
Σηµαδεύουµε τον ορατό εχθρό μας, τον καπιταλισμό. Αντιπαλεύουµε την πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου, που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, που στηρίζουν ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και τα άλλα κόμματα. Γιατί οι σύγχρονες κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες σήμερα ασφυκτιούν από τον καπιταλισμό. Γιατί καλύτερη ζωή και αξιοπρέπεια σήμερα σημαίνει πριν απ’ όλα ένα πράγμα: πάλη για τον Σοσιαλισμό.
Αυτόν τον δρόμο ανοίγουμε σήμερα. Πρωτοστατώντας στην πάλη για κάθε πρόβλημα. Δείχνοντας με περισσότερες πλέον αποδείξεις και από την περίοδο της πανδημίας ότι το σημερινό σύστημα χρεοκοπεί… Και πρέπει να αντικατασταθεί από μια νέα κοινωνία με ευημερία για όλους.
Δίνουμε μια μάχη «τώρα» με την προοπτική «του αύριο», με την προοπτική μιας άλλης οργάνωσης της κοινωνίας και της οικονομίας, με αποκλειστικό γνώμονα τις σύγχρονες ανάγκες. Τον σοσιαλισμό – κοµµουνισµό. Μια κοινωνία με τέτοια οργάνωση της παραγωγής και των υπηρεσιών, όλης της οικονομίας, που η ανάπτυξή της θα καθορίζεται με αποκλειστικό γνώμονα, όχι το κέρδος, αλλά τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες στη δουλειά, την παιδεία, την υγεία, παντού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου