Συνεπιμέλεια : Μία σημαντική τομή στο Οικογενειακό Δίκαιο.

 

 Γράφει η Μαρία Σαραλιώτου, δικηγόρος 

Ριζικές αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο πρόκειται να επιφέρει το νέο νομοσχέδιο για την συνεπιμέλεια των ανήλικων τέκνων και την εναλλασσόμενη κατοικία , 37 έτη έπειτα από την τελευταία τροποποίηση του το έτος 1983 .

 

Με το ισχύον νομικό πλαίσιο , σε περίπτωση λύσης του γάμου  και διαφωνίας των γονέων αναφορικά με την ανατροφή του παιδιού , το αρμόδιο Δικαστήριο ανέθετε με δικαστική απόφαση αποκλειστικά την επιμέλεια στον ένα γονέα  , στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων στην μητέρα ,  ενώ ο έτερος γονέας διατηρούσε το δικαίωμα επικοινωνίας και την υποχρέωση καταβολής διατροφής . Σε πολλές περιπτώσεις όμως , οι δύο γονείς εκμεταλλευόμενοι τις προβλέψεις του νόμου αναλώνονταν σε μία σειρά από δικαστικές διαμάχες , προκαλώντας σοβαρά τραύματα στον ψυχισμό των παιδιών τους , ενώ η αποσπασματική επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα που δεν είχε την επιμέλεια , συντελούσε στην σταδιακή αποξένωση του γονέα από το παιδί , γεγονός που έχει αναγνωριστεί και από την σύγχρονη Ψυχολογία ( Σύνδρομο του αποξενωμένου γονέα ) .

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο , καθιερώνεται ως υποχρεωτική η κοινή επιμέλεια του τέκνου και από τους δύο γονείς , ενώ προβλέπεται και ίσος χρόνος κατανομής του χρόνου επικοινωνίας του τέκνου με τους δύο γονείς , ο οποίος δεν μπορεί να μειωθεί κάτω από το 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας . Παράλληλα , θεσπίζεται η εναλλαγή της κατοικίας του τέκνου μεταξύ της οικίας της μητέρας ( μητρική κατοικία ) και του πατέρα ( πατρική κατοικία ) εξασφαλίζοντας την ισότιμη επικοινωνία των παιδιών. Σε περίπτωση διαφωνίας των γονέων προβλέπεται η δυνατότητα προσφυγής σε οικογενειακό διαμεσολαβητή , αποφεύγοντας την ψυχοφθόρα και κοστοβόρα διαδικασία προσφυγής στα δικαστήρια .

Στην πράξη , η συνεπιμέλεια των τέκνων αποτελεί μία σύγχρονη νομοθετική ρύθμιση , η οποία εναρμονίζεται πλήρως με τα συμπεράσματα της σύγχρονης Ψυχολογίας , με την Ευρωπαική Νομοθεσία ( συσταση υπ΄αριθμόν 15 της Επιτροπής Υπουργών και Οδηγία 2079 του Συμβουλίου της Ευρώπης ) , αλλά και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου . Να σημειωθεί πως η συνεπιμέλεια είναι υποχρεωτική σε χώρες της Ευρώπης όπως η Γαλλία , Ελβετία , Δανία , Σουηδία ενώ προβλέπεται και σε πολλές δικαστικές αποφάσεις πολλών δικαστηρίων ευρωπαικών χωρών.  Ταυτόχρονα , αποκαθίσταται στην πράξη η αρχή της ισότητας και των ίσων δικαιωμάτων στην ανατροφή των ανήλικων τέκνων και από τους δύο γονείς . Η διατήρηση συμμετοχής και ενεργητικής παρουσίας και των δύο γονέων στην ανατροφή των τέκνων τους προάγει την συνεργασία τους και λειτουργεί αναμφισβήτητα προς το συμφέρον αυτών .

Με τις νέες ρυθμίσεις γίνεται ένα σοβαρό βήμα για την καλύτερη ψυχοσωματική ανάπτυξη των ανήλικων τέκνων  , ενώ παράλληλα , τίθεται ένας φραγμός στην αποφυγή των ευθυνών από τυχόν ανεύθυνους γονείς .  

Για αυτούς τους λόγους έχει γίνει αποδεκτό θετικά από Ακαδημαικούς Φορείς αλλά και  από  μεγάλο μέρος της κοινωνίας .